Recenzja: Wells Audio Headtrip II

Podsumowanie

   Wells Audio Headtrip w nowszym wcieleniu nie uległ głębszym przeobrażeniom, chociaż zewnętrzny obecnie zasilacz i zmiana gniazd słuchawkowych to nie są jakieś drobnostki. O ile zewnętrzne teraz zasilanie jest korzystne, utrata gniazda 2 x 3-pin i przełączników polaryzacji nie. In plus wypadają natomiast lepsze kondensatory w standardzie i większa dbałość o potencjometr. Chwalić należy również zachowanie poprzedniej ceny, całkowicie pod prąd idące panującej tendencji. Zaznaczyć też należy, że zmianie uległ sposób dystrybucji, została sama sprzedaż bezpośrednia. Wraz z tym nie ma już możliwości słuchania przed zakupem, lecz to niewielka strata, wcześniej była iluzoryczna. Najgorzej z naprawami – samemu trzeba szukać ratunku albo słać za Ocean. Gdy chodzi zaś o brzmienie, też mało się zmieniło. Na duży dystans czasowy mogę tylko powiedzieć, że pierwszy plan – poprzednio bardzo bliski – trochę się teraz odsunął, czyniąc prezentację w sensie scenicznym podobniejszą do tej od większości wzmacniaczy. Podtrzymane zostało natomiast to, co zawsze było największą zaletą Headtripa – to jedyny wzmacniacz tranzystorowy równy najlepszym lampowym. Może się co do tego mylę, może są inne takie; zapewne takim jest na przykład wieża od MSB. Ale osobiście jej nie słyszałem, znam jedynie cudzie zachwyty, lecz jeśli nawet, to cóż z tego, skoro cena dzielonki MSB jest zaiste kosmiczna. (Składa się na kosmiczne przeszło sto tysięcy dolarów.) Może kiedy Massimiliano Magri zechce popełnić swój słuchawkowy wzmacniacz (o czym mi nic nie wiadomo), będzie to drugi taki jak Headtrip, lecz też zapewne znacznie droższy. Kto zatem ma upodobanie do konstrukcji tranzystorowych, musi pogodzić się z faktem, że nie ma już flagowego Trilogy i nie ma w dawnej cenie znakomitego Bakoona, a jego następca Enleum? … Cóż, ja wolałbym Headtripa. Od Trilogy i Bakoona wolałbym tego byka także, podobnie jak od Niimbusa, a myśl – jak gra jego wersja Level II – jest doprawdy niepokojąca. Dobrze więc, że aż tyle kosztuje, znacznie to zmniejsza pokusę.

W punktach

Zalety

• Najlepszy słuchawkowy wzmacniacz tranzystorowy w budżecie mniejszym niż kosmiczny.
• Zarazem całkowicie uniwersalny pod względem mocy, zdolny bezproblemowo napędzać nawet Susvary i AKG K1000.
• W pełni tranzystorowy, a nic nie ustępujący najlepszym lampowym.
• Na bazie imponującej głębi brzmienia.
• Budzącej dreszcze dynamiki.
• Także mistrzowskiej finezji.
• Dźwięk oferuje ciemny, gęsty i melodyjny.
• Minimalnie obniżona tonalność uprzyjemnia słuchanie i wzmacnia siłę oddziaływania.
• Moc 50 W na kanał to także szybkość dźwięku i potęga ataku.
• Nie ma sopranowej agresji i nie ma deficytu sopranów.
• Szeroka scena.
• Bliskość kontaktu.
• Stuprocentowy realizm.
• Przejrzyste i bardzo aktywne medium.
• Wzorowa dykcja i wyraźność.
• Całość podporządkowana muzyce, a nie jakiemuś jej parametrowi.
• Słucha się z pełnym uczuciem spełnienia i w pełnym uniesieniu.
• Efektowny wygląd na bazie lśniącej czerni.
• Konstrukcja dual-mono w klasie A.
• Krokowy potencjometr.
• Wyrzucony na zewnątrz zasilacz to redukcja szumu własnego oraz reszty zakłóceń generowanych przez transformator.
• Wyższe jakościowo niż w pierwszej wersji kondensatory w standardzie.
• Już bez dopłaty filtry kwantowe Babee Audio.
• Cena względem pierwotnej wersji nie uległa zmianie. (Choć ceną za to przejście na sprzedaż bezpośrednią.)
• Sławny producent.
• Made in USA.
• Ryka strongly approved.

Wady i zastrzeżenia

• Brak obecnego w pierwszej wersji gniazda słuchawkowego 2 x 3-pin.
• Brak także skoligaconych z nim przełączników zmiany polaryzacji.
• Pod niektórymi względami najlepsze wzmacniacze lampowe są nieznacznie lepsze. (Ustępując za to pod innymi.)
• Mimo wysokiej ceny to tylko wersja najtańsza. Za dwa i cztery razy tyle oferowane są dwie wyższe.
• Problematyczna kwestia serwisowania.

Dane techniczne:

• Moc wyjściowa: 50 W/kanał przy 8 omach; 25 W/kanał przy 32 omach; 1,8 W/kanał przy 600 omach
• Wzmocnienie: 30 dB
• Obsługiwana impedancja słuchawek: od 4 do 2000 Ω
• Zniekształcenia: <0,006% przy 1 kHz przy 0,1 W do 100 W przy 4 Ω
• Pasmo przenoszenia: +/-0,25 dB od 10 Hz do 50 kHz
• Stosunek sygnału do szumu: -103 dB przy pełnej mocy
• Impedancja wejściowa: 20 kiloomów
• Czułość wejściowa: 85 mv
• Napięcie: 120 V lub 230 V, przy 50/60 Hz
• Wejścia: 1 para RCA WBT Nextgen lub 1 para XLR
• Wyjścia: 1 x 4-pinowy zbalansowany stereofoniczny Neutrik i 1 x wtyczka stereo 1/4”.
• Ulepszone wejściowe kondensatory sprzęgające Rike PIO
• Potencjometr krokowy Khozmo Acoustic ze złoconymi połączeniami
• Waga: 7,0 kg (plus 1,45 kg oddzielny moduł zasilacza)
• Cena: $7000

System:

• Źródła: Avid Ingenium, Cairn Soft Fog V2 (solo i z przetwornikiem PrimaLuna EVO 100).
• Wzmacniacze słuchawkowe: ASL Twin-Head Mark III, Wells Audio Headtrip II.
• Końcówka mocy: Croft Polestar1.
• Słuchawki: AKG K1000 (trzy egzemplarze z różnymi kablami), Audio-Technica ATH-L5000, AudioQuest NightHawk (kabel FAW), Dan Clark Audio STEALTH i EXPANSE (kable VIVO Cables i Tonalium), Focal Utopia (kabel Luna Cables Gris), HiFiMAN Susvara (kabel Tonalium – Metrum Lab), Ultrasone Tribute 7 (kabel Tonalium – Metrum Lab).
• Interkonekty: Next Level Tech (NxLT) Flame, Sulek 6×9, Tara Labs Air 1, Tellurium Q Black Diamond XLR.
• Listwa: Sulek Edia.
• Stolik: Rogoz Audio 6RP2/BBS.
• Kondycjonery masy: Entreq Minimus, Entreq Olympus, QAR-S15.
• Podkładki pod kable: Acoustic Revive RCI-3H, Rogoz Audio 3T1/BBS.
• Podkładki pod sprzęt: Avatar Audio Nr1, Divine Acoustics KEPLER, Solid Tech „Disc of Silence”