Recenzja: ES Lab ES-R10

    Trochę to niefortunne, że litery ES w nazwie się powtarzają, ale to przecież błahostka. Trochę z kolei utrudniające pracę recenzentowi, że ES Lab nie mówi o sobie nic ponad to, że jest z Hongkongu i startowało od bycia słuchawkowym serwisem, a teraz replikuje najlepsze słuchawki historyczne, wciąż podtrzymując usługę regeneracji niektórych modeli Staksa i wszystkich pierwowzorów replik.

     Z czego to ES Lab jako serwis wykiełkowało i jakie osoby je stworzyły, tego się nie dowiadujemy, wiadomo natomiast, że replikowanie rozpoczęło się jakieś dwa lata temu od legendarnych Stax SR-Ω z 1993 roku, których kopię można było nabywać w cenie 15 900 HKD (dolarów hongkońskich), co na widok zielonkawego słowa „dolar” brzmiało w pierwszym momencie groźnie, ale po przeliczeniu na złotówki gubiło całą grozę, okazując się kwotą 8000 PLN. Kwota ta jeszcze się skurczyła, z uwagi na późniejszą obniżkę, i obecnie wynosi 7100 PLN, z małymi wahaniami kursowymi w zależności od dnia. W razie zamówienia trzeba poczekać, i raczej będzie to dłużej niż krócej, lecz nie ma żadnych skarg na ostateczną realizację – firma jest kontaktowa i uczciwa. Akcentuje przy tym szczególną dbałość o replikowanie, niemniej w oprawach muszli tych Omeg nie znajdziemy magnezu, siatki statorów nie są złocone, tylko całe z czerwonej miedzi, a odnośnie klejenia ich do podtrzymujących ram z promienistych szprosów nie pada jedno słowo, a przecież to klejenie stało się kiedyś zarzewiem buntu u samego Staksa, tak było uciążliwe. Dzisiejszy Stax w modelu flagowym SR-X9000 załatwia spajanie infuzyjnie, czyli bez ręcznej obsługi, a jak załatwia je ES Lab, tego klientom nie zdradza, ale jakoś załatwia. Musiała się natomiast ujawnić brzmieniowa jakość gotowych słuchawek, i oceniono ją wysoko, nie było rozczarowań. Tym bardziej, że prawdziwych SR-Ω niemalże już się nie spotyka, a ocalałe egzemplarze zachowują się różnie, bywa, że niżej oczekiwań.

      Kolejną do nabycia kopią stały się jeszcze starsze, pochodzące z 1977 i stanowiące naonczas sensację Stax Sigma, cenione zwłaszcza za wysoce ponadprzeciętne walory sceniczne. Te w wersji ES Lab możemy nabyć za 9100 HKD, a ostatnim z dotąd powstałych naśladownictwem nie były już słuchawki Staksa, ani nawet elektrostatyczne, tylko mające status nie mniejszej od SR-Ω legendy pamiętne Sony MRD-R10 o przetwornikach dynamicznych, ale jakich! Za słuchawek tych kopiowanie, w dwóch na dodatek wersjach, zabrał się trochę wcześniej chiński HiFiMAN, prowokując przesłanki sądzenia, że debiutujące pod koniec 1988 roku Sony stały się dla dzisiejszych producentów nemezis i obsesją. Obie kopie od HiFiMAN-a miałem okazję zrecenzować, a chociaż okazały się ciekawe, nie dorównały klasie oryginału. Przy tym o ile dynamiczna zjawiła się na rynku w akceptowalnych dla zwykłego klienta pieniądzach, to już planarna, zachowująca sam kształt muszli, okazała się bardzo droga; w drugiej, poprawiająco przerobionej wersji kosztuje dziś przeszło trzydzieści tysięcy. Próba naśladowcza z Hongkongu zjawiła się jako radykalnie tańsza, taka sama mniej więcej jak tamta dynamiczna, na korzystny dodatek jej możliwości brzmieniowe sklasyfikowane zostały od obu tamtych wyżej. ES Lab zrazu podało wycenę 14 400 HKD, a potem kwotę obniżyło do 12 900, chociaż podobno przejściowo. Tak czy tak rwania portfela na strzępy i włosów z głowy nie będzie, to 7300 bądź 6500 złotych. Okazja cenowa zatem, ale to pod warunkiem odpowiedniego brzmienia. Pod warunkiem także wyglądu i oryginalnej wygody, a więc pod trzema warunkami, którymi teraz się zajmiemy.