Recenzja: Austrian Audio The Composer   

     Czy Austrian Audio to dawne AKG? Nie całkiem, lecz po części. Owo dawne, nieistniejące już Akustische und Kino-Geräte, przemianowane potem na AKG Acoustics GmbH, znaczą nazwiska fizyka Rudolfa Goerike i biznesmena Ernesta Plessa, wiąże je Wiedeń i rok rozpoczęcia działalności 1945, a oficjalnie 1947. To zrazu oprzyrządowanie wizyjne i nagłośnieniowe kin, by potem od pięciu pracowników do wielkiej firmy – spektakularny sukces komercyjny i międzynarodowa sława w dziedzinie studyjnego i masowego dźwięku, sławne słuchawki i mikrofony. Ze słuchawkami ruszają w 1949 (nausznym modelem K120 DYN), z mikrofonami od początku, z innowacyjnymi od 1953 (kardioidalny D12). Idzie tak dobrze, że w latach 70-tych część udziałów nabywa Philips, a technologiczne apogeum wynosi w kosmos, gdzie na pokładzie stacji kosmicznej Mir pierwszy i jak dotąd jedyny austriacki kosmonauta prowadzi w latach 1991-92 badania nad akustyczną orientacją w stanie nieważkości za pośrednictwem słuchawek AKG K1000 i specjalnego procesora dźwięku. Na smutny finał pięknej historii sukcesy wiodą do zguby; budując nową fabrykę firma przeinwestowuje[1], rok 1993 to bankructwo i przejęcie za symbolicznego feniga przez amerykańskie Harman International Industries, które w 2017 połyka koreański gigant Samsung. W międzyczasie większość zaplecza ląduje w rozsianych po świecie zakładach Harmana, by na koniec skupić się w Chinach; i tu historia się urywa – komu park maszynowy i dokonania projektowe AKG się dostały, o tym annały milczą. Lecz moment przejęcia przez Samsunga to także rok nowego początku w naddunajskim, cesarskim Wiedniu; w muzycznej stolicy Europy, znaczonej nazwiskami Mozarta i Beethovena, dwudziestu dwóch byłych pracowników AKG powołuje do życia markę Austrian Audio, z zamiarem restauracji austriackiego dziedzictwa i przywrócenia dawnej chwały.  

      Dla tej nowej stajni sprzętowej popisowym rumakiem są właśnie Austrian Audio The Composer, słuchawki za 2,5 tys. EURO. Oprócz nich położony przy Eitnergasse 12 zakład oferuje modele tańsze i od bardzo niedawna słuchawkowy wzmacniacz klasy szczytowej „Full Score one”, który też trafił po recenzję i się niebawem przedstawi. AKG, nawet jako nieoficjalna wznowa, nie mogąca korzystać z oryginalnej nazwy, nie mogłoby być sobą, gdyby nie zaoferowało też mikrofonów, i tych oferuje najwięcej. Słuchawek łącznie dziewięć modeli, na razie jeden słuchawkowy wzmacniacz, a mikrofonów aż czternaście. Prócz tego oprogramowanie związane z produktami – nabywając słuchawki lub mikrofon otrzymujemy voucher na oprogramowanie dla nich.

      Firma zaczęła odnosić sukcesy – już inżynierowie dźwięku londyńskiej Royal Albert Hall używają jej aparatury, już wielu wykonawców muzycznych i realizatorów dźwięku nawiązało współpracę. Zjawił się także polski dystrybutor (mp3store) i właśnie piszę kolejną z dość długiej już listy polskich recenzji, tym razem o produkcie flagowym. (Jako od dawna użytkownik i zagorzały entuzjasta słuchawek AKG K1000 czułem się w obowiązku i o to zabiegałem.)

      Tak cóż, jedno było, minęło, inne na jego szczątkach powstało; czy wraz ze słuchawkami Austrian Audio The Composer powracamy do świata największych dokonań dawnego AKG? Przekonajmy się.

[1] Tak naprawdę nie z własnej winy, tylko trafiając równocześnie na kryzys w branży muzyczno-nagraniowej i zapaść austriackiej waluty, w której nagromadzonym kapitałem trzeba było spłacać dolarowe kredyty. Podwójny zatem pech i w jego następstwie krach. Historia w tym przykładzie zatacza koło od świni do świni: za swoje pierwsze słuchawki Goerike i Pless otrzymali od hodowcy nierogacizny zapłatę w mięsie wieprzowym, na koniec świństwem to, co stało się z AKG.