Recenzja: RAAL Requisite 1995 Immanis

      W czasach formowania się naszej planety wielkie asteroidy spadały na proto Ziemię z gęstością niemal gradową, dziś nie tak intensywnie, ale też gęsto, biją w rynek ekskluzywne słuchawki. Dopiero co opisywałem nowiutkie Austrian Audio the Composer, Dan Clark Audio E3, HEDDphone 2, HiFiMAN Susvara Unveiled i Final D8000 Da Capo, a wcześniej Focal Utopia 2022, ERZETICH Charybdis, Spirit Torino Valkyria i Final D7000. Już w kolejce czekają Abyss Diana V2, Fostex TH1100RP i HEDDphone 2 GT, a warto też napomknąć o tych, które nie pozwoliły się opisać, o Audio-Technica ATH-W2022 Limited i ATH-AWKG NARU, o Yamaha YH-5000SE i dawniejszych, w Europie nieznanych Onkyo SN-1, też o Camerton Binom-E, Grado GS3000x i Grado Signature HP100 SE. Koło mnie na stojaku wiszą kolejne świeżo spadłe, gotowe do opisu RAAL Requisite 1995 Immanis. I one bodaj z tych najnowszych najwięcej narobiły hałasu, ich rynkowemu uderzeniu największy towarzyszył wybuch. Wrzawa się podniosła na audiofilskich forach, tumult na rzadko widywaną skalę, w profesjonalnych i hobbystycznych recenzjach zachwytom nie było końca. Chwalono bez opamiętania, a nawet gdy z opamiętaniem, i tak wystawiano najwyższe noty. W sumie nie zostawiono alternatywy – oto fenomenalne słuchawki, kłaniaj się pan, salutuj, trzask obcasami i cześć!

      Pierwsze spotkanie z nimi, o ile się nie mylę, miało miejsce na HIGH END Munich 2024, więc w maju. To wtedy pierwszy entuzjazm, a potem coraz większy. Przy czym trzeba zaznaczyć, że debiutowały wówczas także bardzo podobne RAAL Magna – siostrzane, trochę mniej wytężone technicznie i odpowiednio tańsze, lecz zdaniem twórcy obu, inżyniera specjalisty od technologii wstęgowej Aleksandara Radisavljevica, te Magna niepotrzebnie, okazało się bowiem, że ich wolumen sprzedażowy to zaledwie 5%, pozostałe 95% przypada na Immanis. Co łatwo wytłumaczyć – jeśli już kogoś stać na tak drogie słuchawki, to chce mieć te najlepsze, a nie te trochę gorsze.

      Immanis po łacinie znaczy „monstrualny”, „potworny” jak również „gigantyczny”, do tego „barbarzyński” i na przykrą dokładkę „okrutny”. Tak więc to coś, w obliczu czego próby obrony nie mają sensu, z góry skazane będą na nieuchronną klęskę. Musimy bez stawiania oporu kapitulować na widok czegoś noszącego atrybut „Immanis”, nie ma żadnej alternatywy. Mimo to miałem obiekcje podczas pierwszego spotkania; nie okazało się do końca udane, jako że mimo świetnego, wręcz zjawiskowo ujmującego brzmienia instrumentów oraz wokali, oddanie otoczenia, w którym się produkowały, nie było już tak dobre. Ściślej było zredukowane, za mało się zaznaczając na porównawczym tle tych samych utworów w wydaniu Spirit Torino Valkyria, AKG K1000 czy Ultrasone Tribute 7. Skrótowo można to zobrazować przykładem: w kościelnym koncercie organowym były organy, nie było kościoła. Rzecz jasna trochę był, lecz nie na tyle obecny, iżby wyraźnie się rysował – a to niedobrze, oj niedobrze.

     Sprawa była zaskakująca w obliczu tamtych salw entuzjazmu, ale nie była odosobniona; krakowskiemu gospodarzowi sklepu dystrybutora też się nie spodobały; z cenionym wzmacniaczem Ferrum OOR nie spodobały zupełnie, z referencyjnym Woo Audio Luna już trochę, ale żeby tak całkiem, to nie. Podrapano się w głowę i przypomniano sobie, że na warszawskim AVS, gdzie ogromnie się podobały, grały prosto z dedykowanego wzmacniacza lampowego RAAL, a więc bez pośrednictwa adaptera przystosowującego sygnał słuchawkowych wzmacniaczy do przetworników wstęgowych. (Sygnał prosto ze standardowego wzmacniacza kompletnie się nie nadaje i na dokładkę zniszczy.[1]) Krótkie śledztwo zrzuciło winę nie na adapter, a uszkodzony kabel pomiędzy niego a wzmacniacz, natychmiast podesłano nowy, uzupełniono też kablowy asortyment o kable od modeli starszych. Z taką aprowizacją mogłem już brać się do słuchania bez obaw o degradującą usterkę, tym bardziej, że oprócz słuchawek, dwóch kompletów kabli i adaptera przyszedł także dedykowany wzmacniacz; nie ten z AVS, tylko tranzystorowy RAAL HSA-1b, z którego też gra się bezpośrednio.

     Tak cóż, okrutny Immanisie, pora się z tobą zmierzyć…

[1] Czemu zapobiega niepasowanie wtyku – ten od kabla słuchawek zapobiegawczo jest żeński, pasuje wyłącznie do specjalnych wzmacniaczy i przejściówek przeznaczonych słuchawkom wstęgowym.