Architektura i jej konsekwencje

Wiśniowe muszle to znak rozpoznawczy.

   Miałem kiedyś poradnik dla posiadaczy psa, z którego zapamiętałem zdanie: „Każdy lubi dobrze zjeść, każdy chce wygodnie mieszkać.” Trudno się z tym nie zgodzić i rzecz można odnieść także do audiofila, parafrazując: „Każdy lubi dobry dźwięk, każdy chce słuchać wygodnie.”

Zacznijmy od wygody. Muszle słuchawek są okrągłe, ale średnicę mają na tyle dużą, by w niej wygodnie ucho spoczęło. Idealnie dogięty pałąk wraz z niespecjalnie dużą wagą (410 gramów bez kabla) zapewnia całkowity komfort, potęgowany miękkimi, dobrze wypełnionymi padami w obszyciu naturalnej skórki i z małą innowacją – w lepszym gatunku to wypełnienie – o mniejszej sprężystości, ergo dopasowaniu lepszym. Dodatkowym atutem jest obrotowość muszli, zawieszonych na aluminiowych chwytakach z jednopunktowym mocowaniem, a także dobrze zrealizowana regulacja pionowa, w oparciu o chromowane prowadnice z głębokimi karbami. Pady są lekko profilowane, odchylając przetwornik tak, by membrana zajęła pozycję dokładnie równoległą do ucha, a całość zapewnia komfortowe słuchanie nawet przez wiele godzin.

O smaku muzyki za chwilę, a teraz o wyglądzie. Pies nie musi być ładny, byśmy go pokochali, ponieważ pies ma duszę. Słuchawki też powinny, ale to duchowość odmienna. Wszakże brzydkim też można wybaczyć, kiedy muzyka z duszą, niemniej gdy ładnie wyglądają, to niewątpliwie lepiej. Pod tym względem flagowe Fostex TH909 spełniają kryteria luksusu. Wyśmienicie się prezentują w pokryciu lakieru urushi, będącym kontynuacją dawnych technik, udoskonalonych przez pana Sakamoto i jego firmę pod datą 1900 roku. Wydrążone w wiśniowym drzewie komory przetworników są od zewnątrz pokrywane w Sakamoto Urushifactory lakierem w odcieniu lśniący burgund, a jak to w praktyce się dokonuje, można obejrzeć na YouTube.

W odróżnieniu od zamkniętych TH900, nowe TH909, jako otwarte, muszą mieć w tych komorach centralny otwór, w tym wypadku osłonięty głęboką na dwie warstwy maskownicą, które to warstwy wykonano z metalu wytrawianego w podobne, ale większe, niż u Meze Empyrean akustycznie aktywne „ptaszki”. Powstaje wraz z tym obiekt akustycznie złożony, o różnym stopniu i kątach odbić, matową czernią kontrastujący z wiśniowym lakierem wokół. Cała reszta jest identyczna jak w modelach zamkniętych, czyli znów mamy do czynienia z 50-milimetrowymi membranami Biodyna, przetwornikami o sile magnetycznej 1,5 Tesli i odpinanym kablem z miedzi beztlenowej czystości aż 7N. Dodajmy o tej Biodynie, iż to bioceluloza przetykana syntetycznymi włóknami – materiał wynaleziony i opatentowany przez samego Fosteksa, według zapewnień twórców szczególnie predysponowany do przenoszenia skrajnych częstotliwości; z czym wypada się zgodzić – słuchawki Fostex TH900 nie skąpiły sopranów ani basu, co nowe TH909 powinny po nich odziedziczyć. Kabel ma tak nawiasem wtyki stosowane od dawien dawna przez Sennheisera w jego modelach z liczbą sześć, przy czym od sennheiserowskiego wyraźnie jest lepszy, ale niemożliwy do bezpośredniego zastosowania, bo z szerszą tych wtyków oprawą. Wystarczy jednak scyzoryk i chwila na struganie, by te obsadki odchudzić i do węższego wtyku w HD 600 czy HD 660S wpasować, co ma internetowych zwolenników i niejednego praktyka.

Tym razem jako ozdoba wersji otwartej, a ściślej półotwartej.

Kabel dostarczany z TH909 ma standardowo końcówkę duży jack i jak na firmowy jest wyjątkowej jakości, a za opłatą koło tysiąca złotych możemy się doposażyć w analogiczny z symetryczną końcówką 4-pin. Producent deklaruje przy tym na wszystkich wtykach (zarówno  do wzmacniacza, jak i przy słuchawkowych muszlach) podwójną warstwę rodu, a wraz z nią odporność na ścieranie. W komplecie dostajemy też firmowy stojak – niezbyt piękny, ale zawsze. Same słuchawki wraz ze stojakiem otrzymujemy w wielkim kartonie, wewnątrz którego jest dla nich osobne pudełko z twardej, matowoczarnej tektury – nieszczególnie imponujące wyglądem, ale też nie byle jakie. Po test przyjechały jednak w metalowej kasetce, w której przywędrowały na AVS.

Reasumując można stwierdzić, że nowe Fostex TH909 to piękny, z daleka rzucający się w oczy wygląd i komfort na ekskluzywnym poziomie, plus ustalona renoma marki, od dekad obecnej na rynku. Także zaplecze w postaci doskonale przez ten rynek przyjętych dwóch poprzedników zamkniętych, co wzmaga oczekiwania. Cena sześciu, czy nawet siedmiu tysięcy nie jest jak na dzisiejsze realia specjalnie wysoka; za ekskluzywne słuchawki krzyczą teraz o wiele więcej. Do tego impedancja zaledwie 25 Ω, a wraz z nią znakomita skuteczność 100 dB i na dokładkę szerokie pasmo przenoszenia 5 Hz – 45 kHz.