Recenzja: Ultrasone Tribute 7

Podsumowanie

   Powroty bywają udane albo nie. Ten się okazał udany. Wspomnieniowe Ultrasone Tribute 7 nie są już tak wyjątkowe jak kiedyś, ale wciąż wyjątkowe. Szkoda trochę, że ich producent poskąpił środków na lepszy kabel, ale go można zrozumieć – ukłonił się aparaturze przenośnej i łatwości użycia. Grubsze przewody cięższego i sztywniejszego Tonalium są dla audiofili zdeklarowanych, a nie przenośnych i przygodnych, choć mogę sobie wyobrazić kabel słuchawkowy bardziej do tych Tribute 7 pasujący, sprawujący lepszą kontrolę nad basem. Ale i tak Tonalium zdecydowanie przeskoczyło oryginalny, oferując lepszy muzyczny szlif i głębszy muzyczny strumień. Myślę, że wiecie, co mam na myśli, wbrew utyskiwaniom zawsze gotowych podkładać nogę krytyków; tych uskarżających się na zbyt bogate słownictwo i nie nadążających za narracją inżynierów-hejterów.

Tak więc słuchawki u mnie zostają i zadra się zasklepia. Ale też w związku z tym chcecie pewnie zapytać, dlaczego te a nie inne? Bo skoro inne też potężne, a niektóre bardziej otwarte, inne znów bardziej trójwymiarowe? Tak – ale przypominam – potrzebowałem słuchawek zamkniętych, a te są zatrzaśnięte na głucho, od zewnątrz niemal niesłyszalne. Mógłbym wybrać podobne pod tym względem i równe jakościowo Sony MDR-Z1R, ale dźwięk mają trochę suchszy, a bas bardziej zwykłego formatu. Poza tym nie są prozdrowotne. Mógłbym też wybrać Final Sonorous X, ale te są prawie dwa razy droższe i dźwięk mają tak nietypowy (niesłuchawkowy zgoła), że trudno u nich o rolę tła przy pisaniu. Swym osobliwym stylem stale chcą angażować, a Tribute 7 są zwyklejsze – albo, mówiąc dokładniej, niezwykłe w łatwiejszy sposób. (Pewnie znowu „inżynierowie” będą mieli z tym kłopot – weźcie i polutujcie sobie, to powinno was uspokoić. Albo w grę jakąś pograjcie: pif-paf do Marsjanina…) Mógłbym też wybrać Final Sonorous VIII – i przyznam, że egzemplarz na podstawie którego pisałem recenzję, byłby nie lada alternatywą. Ogromnie mi się podobał, niesamowitą dawał frajdę. Nie były tamte VIII tak niezwykłe, jak droższy model X, a jednocześnie super muzykalne, ciepłe, wpadające w ucho i serce. Takie pół drogi pomiędzy sferycznością modelu szczytowego a sytuacją przeciętną – co czyniło muzykę lepszą, a jednocześnie łatwostrawną. Szkoda więc, że je wycofują i szkoda, że kolejny egzemplarz nie był już tak udany. Rzecz jasna w tle majaczą historyczne i legendarne Sony MDR-R10, które wolałbym z pewnością i na które z pewnością mnie nie stać.

W punktach

Zalety

• Niespotykana potęga brzmienia. (Nie tak już zjawiskowa jak kiedyś, lecz wciąż liderująca.)
• Na bazie ekstremalnego basu.
• Najwyższej miary szczegółowość, choć oryginał był jeszcze lepszy.
• Inna rzecz niespotykana – ta szczegółowość nie nakręcana sopranami.
• Te są wprawdzie ani trochę nie powściągnięte, ale też ani trochę nie podkręcone.
• Śladowo wprawdzie obecne na środku pasma z kablem oryginalnym, ale przy kablu lepszym pod całkowitą kontrolą. (I szczegółowość na tym nic nie traci.)
• Przy lepszym kablu pełna muzykalność, a już z oryginalnym rewelacyjne przywoływanie obecności.
• Duża, ale nie budowana pogłosami scena.
• Bardzo dobrze rozplanowana, jednak (szkoda) bez narzucającej się holografii.
• Duże też źródła dźwięku na średnio dalekim pierwszym planie.
• Nie tylko duże, ale też i sferyczne, chociaż nie tak, jak u najlepszych.
• Za to wyjątkowo namacalne, masywne.
• Cieniste, klimatyczne brzmienie z dodatkiem migotliwych i dźwięcznych sopranów.
• Znakomite oddanie cech indywidualnych głosów.
• I słodyczy w koloraturach.
• Ogólna głębia brzmienia – nie znająca lepszego przykładu.
• Całościowy realizm.
• Rock i muzyka orkiestrowa – to najlepsze słuchawki dla nich.
• Wysoka jak na konstrukcję zamkniętą otwartość dźwięku, ale nie jak u najlepszych otwartych.
• W zamian ciśnienie dźwięku poza konkurencją; jak bas – jedyne takie.
• Bardzo łatwe do napędzenia.
• Bezproblemowe dla sprzętu przenośnego.
• Nie rewelacyjnie, ale wygodne.
• Świetny pałąk: dający dobrą regulację, muszle ruchome we wszystkich kierunkach, pozwalający odkładać na płask i nawet składać.
• Dwa kable w komplecie, oba tej samej, niezłej jakości.
• Najwyższej klasy surowce.
• Innowacyjne techniki S-Logic® Plus i ULE.
• Ta druga prozdrowotna, radykalnie ograniczająca przenikanie pola magnetycznego do głowy.
• Opakowanie w postaci drewnianej kasety i dodatkowo etui przenośne.
• Żywa legenda.
• Uznany producent.
• Made in Germany.
• Polski dystrybutor.
• Pięć lat gwarancji.

Wady i zastrzeżenia

• Nie za szczególny ten „Mistic Blue” – dawne szafir E7 i czerń E9 były efektowniejsze.
• Wyższej jakości kabel zasadniczy naprawdę by się przydał.
• Trudności z kontrolą basu.

Dane techniczne

• Słuchawki wokółuszne, dynamiczne, zamknięte.
• Technologia S-Logic® Plus
• Technologia ULE
• Przetwornik: 40 mm z membraną z mylaru pokrytego tytanem
• Impedancja: 30 Ω
• Magnesy: NdFeB
• Pasmo przenoszenia: 8 Hz – 35 kHz.
• Skuteczność: 96 dB.
• Waga: 396 g (bez kabla).
• Muszle: wyfrezowane z jednolitych bloków lotniczego aluminium.
• Wykończenie: lustrzane „Mystic Blue”.
• Pałąk: metalowy, pokryty alcantarą®
• Poduszeczki padów pokryte skórą etiopskiej owcy długowłosej.
• Dwa odłączane kable z konektorami B-lock:
• Długość: 1,2 m z pozłacanym małym jackiem (3,5mm)
• Długość: 3,0 m, z pozłacanym małym jackiem (3,5mm)
• Nakręcana przejściówka na duży jack (6,3mm)
• Opakowania: ozdobne pudełko z drzewa wiśniowego i etui podróżne z tworzywa.
• Akcesoria: ściereczka z mikrofibry.
• W komplecie karta gwarancyjna (5 lat) i indywidualny dla każdego egzemplarza wykres odpowiedzi częstotliwościowej z porównaniem do oryginalnych Edition 7.
• Cena: 10 990 PLN (2499 €)

System

• Źródła: PC z Ayon Sigma i RME ADI-2 DAC, Ayon CD-T II z Ayon Stratos.
• Wzmacniacze słuchawkowe: ALO Audio Studio Six, ASL Twin-Head, Ayon HA-3, Phasemation EPA-007.
• Słuchawki: AudioQuest NightHawk, Beyerdynamic T1 V2 (kabel Tonalium), Final D8000, Final Sonorous X, Fostex TH900 Mk2, Sennheiser HD 800 (kabel Tonalium), Ultrasone Tribute 7 (kabel oryginalny i Tonalium).
• Kabel USB: Fidata Audio, iFi Gemini z iUSB 3.0.
• Oczyszczacz prądu stałego: DC iPurifier.
• Interkonekty analogowe: Siltech Royal Emperor Crown, Sulek Audio, Sulek 6 x 9.
• Kable zasilające: Acoustic Zen Gargantua II, Synergistic Research Current Level 3, Entreq Challanger, Harmonix X-DC350M2R, Sulek Power 9×9.
• Stolik: Rogoz Audio 6RP2/BBS.
• Stopki antywibracyjne: Acoustic Revive RIQ-5010, Avatar Audio Nr1, Divine Acoustics KEPLER, Solid Tech Discs of Silence.
• Listwy: Power Base High End, Sulek Audio.
• Kondycjoner masy: QAR-S15.
• Podkładki pod kable: Acoustic Revive RCI-3H.