Recenzja: Final D8000 Pro Edition

Zakończenie

  Najlepszą rzeczą w tym spotkaniu z tytułowymi Final D8000 Pro Edition okazała się niespełniona obietnica. Ta obietnica producenta, że bas wprawdzie bardziej trójwymiarowy i klarowny, ale kosztem przestrzenności i klarowności sopranów. Sam siebie ten producent przeszedł – bas rzeczywiście bardziej przestrzennym czyniąc, soprany przy okazji też. Nie pomylił się w tym jedynie, że u wcześniejszych D8000 bez sygnatury Pro soprany bardziej dyktują warunki, smuklejsze generując w wyższych rejestrach i rzutujące na całość brzmienie – więc całościowo bardziej delikatne, pomimo mocnej basowej kontry. W związku z czym bardziej też kontrastowe na linii bas-soprany i przy okazji mnie energetyczne. Mniej także generalnie trójwymiarowe oraz mniej harmoniczne w sensie rozwijania na przestrzeń harmonii. Bo, przykładowo, fortepian od D8000 tracił na tle fortepianu od D8000 Pro przestrzenny wymiar i wewnętrzną moc harmonicznego rozpostarcia – osłabiał się, uszczuplał. Być może z kablem miedzianym nie działoby się to tak wyraźnie i z pewnością od charakteru toru zależeć będzie rozmiar uszczuplenia, ale u siebie je odnotowałem używając trzech stacjonarnych torów, czyli to nie był przypadek.

Wracając do tytułowych. Profesjonalne Final są słuchawkową rewelacją: wygodne, nie dające ograniczeń typowych dla słuchawek, też z punktu je dostajemy z pierwszorzędnym okablowaniem i nadążają za każdym sprzętem. Słabszemu krzywdy nie uczynią, tylko go jeszcze podeprą, do odtwarzacza przenośnego bardzo dobrze pasują, a z torem high-endowym dadzą żywą muzykę. Nie żywą w sensie potocznym (że tak po prostu się mawia), tylko jak najbardziej dosłownym. I jeszcze jedna ważka zaleta – szczególnie duży dystans od zniekształceń. Czy to basowych, czy sopranowych, czy wynikających z redukcji przestrzeni w samym nagraniu (zbita scena), czy także (o co od początku chodziło) z dużego poziomu głośności. Gdy z innymi drogimi może być już nietęgo, te się wszędzie obronią. Nie od parady są więc profesjonalne – i jako takie dające prawdę, mogące grać bardzo głośno, bardzo rozdzielcze i nie zniekształcające. O włos tylko słabsze od najwybitniejszych historycznych i z minimalnie słabszą reprodukcją sopranów względem referencyjnej Audio-Techniki. W zamian od niej w użyciu łatwiejsze, nie trzeba się tak wysilać z torem. Poza tym nie wszyscy lubią ekstremalną sopranową ekstensję, niektórym ona przeszkadza.

W punktach:

Zalety

• Z całą dosłownością żywy muzyczny obraz.
• Popisowa trójwymiarowość każdej sceny i każdego dźwięku.
• Nie mająca cech narzucania, ale rewelacyjna holografia.
• Podobnie też nie narzucający się, ale rewelacyjny bas.
• Wyjątkowo trójwymiarowe i nie dające wrażenia deficytu soprany.
• Podobnie trójwymiarowe i mocno osadzone w życiu ludzkie głosy.
• Bliscy i namacalni wykonawcy.
• Duże, robiące wrażenie dźwięki.
• Rewelacyjne rozprężanie sceny – żadnego komasowania się źródeł.
• I cała scena rozległa, jak najdalsza od poczucia ciasnoty.
• Specjalna konstrukcja obudów przetworników (układ AFDS) daje dźwięk całkowicie otwarty.
• W efekcie słuchamy w słuchawkach, a jakby nie było słuchawek.
• Neutralna temperatura z basową nutką ciepłoty.
• Stuprocentowa przejrzystość medium.
• Wysokie ciśnienie dźwięku.
• Wysoka tego dźwięku całościowa energia, pomimo takiej trójwymiarowości brzmienia i tak obszernych scen.
• Dynamika.
• Szczegółowość.
• Przyjemna chropawość tekstur.
• Ponadprzeciętny dystans do zniekształceń.
• Także w zakresie bardzo wysokich poziomów głośności.
• Nadają się do sprzętu przenośnego.
• Ogólnie łatwe w napędzaniu.
• Żadnych brzmieniowych kaprysów, podejdą do każdego toru.
• Wyjątkowo lekkie membrany z wytrawionymi a nie przyklejonymi elektrodami.
• Wentylowane komory.
• Układ kontroli wewnętrznego ciśnienia AFDS chroni przed kontaktem membran z magnesami.
• Czego efektem lepsza reprodukcja basu.
• Wewnętrzny układ ustroi akustycznych zapewnia niezaburzoną propagację dźwięku.
• Charakterystyczna dla słuchawek planarnych natychmiastowa odpowiedź sygnałowa na obszarze całej membrany.
• Wygodne.
• Pięknie wykonane.
• Poprawiona wyściółka padów – przyjemniejsza w dotyku i wzbogacona o wentylację.
• Dwa wysokogatunkowe kable w komplecie.
• Praktyczne etui.
• Jeden z wiodących producentów.
• Made in Japan. (Kawasaki.)
• Polska dystrybucja.
• Ryka approved.

Wady i zastrzeżenia

• Mniejszy procentowy udział sopranów w brzmieniu redukuje nieznacznie indywidualizm głosów i relacje brzmienia z przestrzenią.
• Duże i drogie.
• Kabel symetryczny trzeba dokupić, symetryczny do sprzętu przenośnego dorobić.

Dane techniczne:

• Słuchawki wokółuszne konstrukcji półzamkniętej.
• Obudowa: stop aluminium i magnezu
• Przetwornik: planarny z systemem AFDS.
• Membrana: ø50 mm o wyjątkowej lekkości z wytrawionymi bezpośrednio cewkami.
• Impedancja: 60 Ω.
• Czułość: 98 dB/mW
• Przewody: 1,5 m (minijack); 3,0 m (6,3mm).
• Waga: 523 g.
• Wyposażenie: dwa odpinane przewody, etui na słuchawki.
• Gwarancja: dwa lata

Cena: 17 290 PLN ($4000)

System:

• Źródła: Astell & Kern AK380, PC, Ayon CD-T II.
• Przetworniki: Ayon Stratos, Ayon Sigma.
• Wzmacniacze słuchawkowe i przedwzmacniacze: ASL Twin-Head, Ayon HA-3, Phasemation EPA-007.
• Słuchawki: AKG K1000 (kabel Entreq Atlantis), Final D8000 & D8000 Pro, Grado GS1000, Meze Empyrean, Ultrasone Tribute 7 (kabel Tonalium-Metrum Lab).
• Końcówka mocy: Croft Polestar1.
• Interkonekty: Siltech Empress Crown, Sulek Audio & Sulek 6×9, Tellurium Q Black Diamond XLR.
• Kable zasilające: Acoustic Zen Gargantua II, Acrolink MEXCEL 7N-PC9700, Harmonix X-DC350M2R, Illuminati Power Reference One, Sulek Edia i Sulek 9×9 Power.
• Listwy: Power Base High End, Sulek Edia.
• Stolik: Rogoz Audio 6RP2/BBS.
• Kondycjoner masy: QAR-S15.
• Podkładki pod kable: Acoustic Revive RCI-3H, Rogoz Audio 3T1/BBS.
• Podkładki pod sprzęt: Avatar Audio Nr1, Acoustic Revive RIQ-5010, Divine Acoustics KEPLER, Solid Tech „Disc of Silence”.