Recenzja: Pathos Aurium

   Ilość obecnych na rynku wzmacniaczy słuchawkowych budzi najwyższe zdumienie. Pamiętam czas, gdy nie było ich wcale i kto chciał przez słuchawki, musiał je wtykać do dziurki w odpowiedniej integrze (nie wszystkie takie miały), albo ściągać z zagranicy nie oferowane u nas słuchawki Stax z własnym wzmacniaczem lub adapterem. Potem, gdzieś na początku lat 90-tych, było tych wzmacniaczy słuchawkowych już trochę, ale może tak z pięć. Sam kupiłem Pro-Ject Headboxa i mam go do dzisiaj, a wówczas służył jako alternatywa dla Staxów z Sennheiser HD 600. Potem to rosło, rosło – i w efekcie dzisiejsza ilość urządzeń zdolnych pogonić słuchawki przekracza możliwość wyliczenia. Każdy nowszego typu smartfon to umie, a zbiorowisko odtwarzaczy przenośnych i różnej wielkości specjalistycznych wzmacniaczy solo bądź wbudowanych podobnie jest wielka. W tej sytuacji wybór odpowiedniego napędu słuchawek przypomina wędrówkę po lesie w poszukiwaniu najodpowiedniejszego by pod nim odpocząć drzewa, czyli najczęściej jest przypadkowy. Coś wpadnie w oko, coś się samo nawinie, jakiś kolega coś chwali, albo jakaś recenzja – to kupujemy i się nie zastanawiamy, a potem nierzadko klapa. Bo okazuje się, że coś tańszego a lepszego było można, albo własne słuchawki z danym akurat nie bardzo, lub jakiegoś przyłącza brakuje, komputerowe źródło się nie sprawdza – i mnóstwo jest innych powodów, przez które coś może pójść nie tak. Co zatem czynić? Oczywiście czytać zawczasu recenzje. Ale kto, na Boga, ma czas wszystkie przeczytać? Fakt, nikt nie ma. A zatem i tak jazda w ciemno. W mgłę sprzętu nieznanego, który może okazać się świetny, ale wcale nie musi. Wobec tego, czemu nie Pathos? – Słucham? – Bo taki patetyczny? E, nie – taki bardzo patetyczny to on nie jest, chociaż trzeba przyznać, że mocno się chwali.

 

Pochwała Pathosa

Włoska firma Pathos Acoustics ma nam do powiedzenia o sobie same najlepsze rzeczy. Niczym kramarz z dawnego targu drogę zastępuje i pod nos swój towar przedkłada, polecając jako najlepszy. Ten styl sprzedaży zasadniczo już minął i gdy wchodzisz przykładowo do takiego Appla czy Sony, nikt ci drogi nie zastąpi i za rękaw nie ciągnie. Najwyżej łypnie z ukosa i po stroju oceni, czy żeś wlazł tylko oglądać, czy może jest szansa na zakup. W drugim wypadku może się ruszyć i zagadnąć, ale bez żadnego narzucania: – W czymś pomóc?

Ale Pathos Acoustic ma podejście dawniejsze – drogę ci zastępuje i powiada, że w 1994 roku zebrało się trzech przyjaciół, z których jeden – Gianni Borinato – miał w zanadrzu rewelację w postaci nowego schematu wzmacniacza i potrzebował pomocy do jego rynkowego wdrożenia. W efekcie cała trójka: Gaetano Zanini, Gianni Borinato i Paolo Andriolo skonstruowała prototyp i założyła w historycznym (jak niemal każde) włoskim mieście Vicenza firmę Pathos Acoustic. Nie obyło się przy tym bez perypetii – pierwszy prototyp się sfajczył – ale zanim to zrobił zdążył zagrać na tyle pięknie, że rezygnacja nie wchodziła w rachubę. Tak więc dopięto swego i firma weszła na rynek, a oferowane przez nią wzmacniacze oparto na opatentowanej w międzyczasie technologii INPOL (Inseguitore a Pompa Lineare, czyli z angielska Linear Pump Tracker). W nawiązaniu do tego, pierwszy produkt rynkowy nazywał się Pathos Inpol One (albo po prostu One), a skalę epokowość swego wynalazku Pathos stawia na równi z wynalezieniem lamp elektronowych czy tranzystorów. Ogólnie biorąc chodzi w nim o mikroprocesorowe dopasowywanie siły wzmocnienia i biasu, co w hybrydowym obwodzie (z czystą klasą A i o pełnej symetrii) pozwala na optymalizację udziału lamp.

Jak się nietrudno domyślić, całe przedsięwzięcie znalazło szczęśliwy finał – wzmacniacze Pathosa zyskały uznanie i nagrody, a przede wszystkim odniosły rynkowy sukces. Siedzibę firmy dwa razy trzeba było przenosić do większych budynków i dziś, jak sugerują zdjęcia, prezentuje się naprawdę okazale. Cały czas technicznym fundamentem jest ten założycielski obwód INPOL – bez przerwy doskonalony – i wciąż głównym produktem wzmacniacze, ale pojawiły się też przetworniki i wzmacniacze słuchawkowe.

Darujmy sobie opowiastki, jak bardzo obwód INPOL na rynku zamieszał i jaki jest dobry; wspomnijmy jedynie, że filozoficznym przesłaniem Pathosa jest wierność muzycznym oryginałom, czyli – można rzec – stara śpiewka. Wszyscy o sobie tak mówią, ale najwyraźniej wzmacniacze Pathosa tej wierności swoim sukcesem dowiodły, tak więc nie jest to gołosłowie. Nie omieszkał także dumny z siebie producent zaznaczyć, że jego wzmacniacze są najlepsze ze wszystkich, a do tego ich wygląd pozwala „słuchać z otwartymi oczami”, co jest niewątpliwym przytykiem pod adresem tych, którzy w odróżnieniu od Włochów mniej o estetykę dbają.

Chciałoby się w tej sytuacji móc przetestować cały potencjał obwodu INPOL, z tą jego integralną symetrycznością i posażny gabarytami zdolnymi objawić duży kawał tej zadbanej estetyki, ale na początek trafiamy na coś skromniejszego lecz za to tańszego – wzmacniacz słuchawkowy Pathos Aurium – tańszy z dwóch przez Pthosa oferowanych.