Recenzja: Warwick Acoustics BRAVURA & SONOMA M1

Podsumowanie

    Ten elektrostatyczny zestaw stanowi wyzwanie opisowe, niełatwy orzech do zgryzienia dla kogoś chcącego dogłębnie przeanalizować jego brzmieniowe zawiłości. Szczególnie trudno odnieść się do zagadnienia naturalizmu, który z jednej strony jest znakomity, a z drugiej niepowszedni. Ale nie niepowszedni w znaczeniu „tak jak zwykle, tyle że lepiej”, tylko w sensie „inaczej, w innym stylu”.

    Pamiętam dawne czasy i spory toczone wokół brzmienia słuchawek AKG K701 (2009). One także odwoływały się do techniki pola swobodnego (free field) i wielu uważało je za dzięki temu lepsze, mnie natomiast nudziły. O tyle to osobliwe, że bardzo mi się podobały wcześniejsze AKG K501 (2001) i późniejsze K812 (2013), nie mówiąc o klasycznych, referencyjnych K1000 (1989). Elektrostatyczny zestaw Warwick Acoustics BRAVURA/SONOMA M1 też nawiązuje do techniki słuchawkowego pola swobodnego (nie mylić z otwartością słuchawek), tzn. brzmienia ograniczającego odbicia; robi to jednak fifty-fifty, przez co użyte zostało przez producenta nie określenie „free field response”, a „modified, pseudo-diffuse field response”. Z czego teoretycznie należałoby wnosić, iż jest to tylko lekko złagodzona technika intensywnej akustyki odbić, ale w praktyce złagodzenie to jest często odczuwalne jako inność; tak było przy komputerze z konwerterem HiFace i tak z odtwarzaczem Cairna. Innym razem – wprost z komputera po kablu USB i z odtwarzaczem dzielonym – udział czynnika rozproszeniowego był mocniejszy, w pierwszym przypadku działający negatywnie dudnieniem słabo pasującego do zastosowań audio przewodu, w drugim działając jak najbardziej pozytywnie przez wzbogacenie przekazu bez jednoczesnych przedobrzeń. Kto zatem chciałby zakosztować elektrostatycznej techniki tworzenia dźwięku i jednocześnie ma skłonności do brzmień umiarkowanie odbiciowych (lepiej naśladujących sytuacje z naszego zwyczajnego świata dźwięków), ten ma prawo brać pod uwagę zestaw słuchawek BRAVURA. Jako alternatywę ma w podobnym stylu pracujące elektrostaty Audeze, a na troszkę niższym pułapie elektrostaty King Sound. Wszystkie trzy dają brzmienia masywniejsze, bliższe słuchawkom dynamicznym i planarnym niż wyrafinowanie delikatnym elektrostatom Staksa i Sennheisera. Co nie znaczy, że te kładące większy nacisk na delikatność nie potrafią przygrzmocić (zwłaszcza stary i nowy Orfeusz), ale szepty, muśnięcia dźwiękiem i szmerowość akustycznej przestrzeni są u nich czynnikami występującymi w większym natężeniu, przynoszącymi większe fascynacje.

   Zostaje odnieść się samemu. Na ile kwestia jest złożona, obrazuje fakt, że przy komputerze bardziej podobał mi się przekaz naturalistycznie redukujący odbicia samego przetwornika Sonoma ze wsparciem konwertera, a przy odtwarzaczu bardziej nasycony odbiciami i sopranową ekscytacją od przetwornika PrimaLuny. Generalnie zaś muszę stwierdzić, że styl pseudo-diffuse field response bardzo mi odpowiadał, wychodził z konfrontacji obronną ręką.

W punktach:

Zalety

• Kolejne po Audeze elektrostaty jak nie elektrostaty, i też bardzo udane.
• Ich prozatorski, naturalistyczny styl znajdzie (już znalazł) wielu zwolenników.
• Bo właśnie naturalizm.
• Ludzkie głosy jak żywe, wzięte z realistycznej zwykłości.
• Co im nie przeszkadza być pięknymi i fascynującymi, gdy tylko takie są.
• To samo tyczy instrumentów – żadnego dziwaczenia, przedobrzania.
• Nie ma przesadnie naprężonych strun, dzwonków jak pozbawionych wnętrza, trąbek ograniczonych do jazgotu.
• Największe wrażenie pośród ogólnej naturalności wywiera trójwymiarowość sopranów.
• W porównaniu z którymi inne są nienaturalne płaskie i na szpicu za ostre.
• Wszystko to razem jest podobne do działania procesora K2, też kładącego nacisk na naturalność harmoniczną.
• W odróżnieniu od zwyklejszych słuchawek usiłujących działać w tym stylu, tutaj nie będzie nudy, będzie prawda.
• Masywny jak na elektrostaty, wolny od wydelikacenia dźwięk.
• Wyrównany przebieg pasma.
• Mocny bas (nie licząc tej jedynej wpadki).
• Znakomita kontrola pogłosów.
• Dźwięk szybki i z naturalnymi jak cała reszta wybrzmieniami, ale się z tą szybkością nienarzucający.
• W ogóle nic się nie narzuca poza całościowym wrażeniem naturalności przekazu.
• Skoro jest tak naturalnie, to oczywiście bez zniekształceń.
• Gatunkowe materiały budulcowe.
• Same słuchawki w miarę lekkie, dość wygodne.
• Oryginalnie wyglądające.
• Ze statorami tylko po zewnętrznej stronie, by nie tworzyły przegrody pomiędzy uchem a membraną.
• Najwyższej jakości układy scalone od Sabre.
• Femtosekundowy zegar.
• Programowalny procesor akustyczny XMOS xCORE 200.
• Krokowy potencjometr.
• Wzmocnienie w klasie A na tranzystorach MOS-FET.
• Aluminiowa obudowa.
• Same entuzjastyczne recenzje.
• Made in USA & Great Britain.
• Polska dystrybucja.

Wady i zastrzeżenia

• Styl wyraźnie odmienny do klasycznych elektrostatów Staksa i Sennheisera.
• O mniejszej szmerowości i misterności.
• Niezdolność odtworzenia bębnów taiko na wysokim poziomie głośności.
• Wzmacniacz mógłby mieć większą moc.
• Trochę problematyczna wysokość napięcia, to aż ponad 1300 V.
• Czuć wyraźnie docisk pałąka.
• Trzeba pamiętać o szczelnym ułożeniu padów.
• Duże rozrzuty brzmieniowej stylistyki w zależności od źródeł. (Co można też mieć za zaletę.)
• Wysoka cena.
• Ogromny skok cenowy przy przejściu na szczytowy przetwornik/wzmacniacz APERIO.

Dane techniczne

Warwick Acoustics BRAVURA

• Typ: słuchawki elektrostatyczne, otwarte, wokółuszne.
• Muszle: odlewy magnezowe
• Pokrycie padów: skóra Cabretta
• Pałąk: płaskownik z nierdzewnej stali pokrytej tytanem
• Wyścielenie pałąka: Nylon 12
• Przetwornik: HPEL z pojedynczym statorem.
• Powierzchnia membrany: 3570 mm².
• Masa drgająca: < 0,2 g
• Pojemność przetwornika: 105 pF
• Indukcja przetwornika: > 5 GΩ
• Pasmo przenoszenia: 10 Hz – 60 kHz
• THD: 0,1%
• Napięcie polaryzacji: 1350 V (DC)
• Kabel: Atlas Cables 2,0 m z 8-pinowym wtykiem LEMO
• Waga: 403 g

Warwick Acoustics SONOMA M1

• Kości przetwornikowe: ESS Sabre ES9038PRO
• Procesor akustyczny: XMOS xCORE 200 (64-bit, 16 rdzeni)
• Zegar: Crystek 82 fs
• Klasa wzmocnienia: A
• Tranzystory: FET International Rectifier
• Wejścia cyfrowe: USB 2.0, S/PDIF Coaxial
• Wejścia analogowe: RCA, jack 3,5 mm
• Potencjometr: 30-krokowy
• Pasmo przenoszenia: 10 Hz – 65 kHz
• Dynamika: > 120 dB
• S/N: 129 dB
• Zasilacz: 24 V (DC)
• Wymiary: 190 x 290 x 57 mm
• Waga: 2,45 kg
• Markowy kabel USB i zasilający 230 V do zasilacza w zestawie.

Cena kompletu: 32 495 PLN