Recenzja: RAAL requisite SR-1b i VM-1a

Budowa: wzmacniacz

Jedynie kable i grille inne.

    RAAL VM-1a to wzmacniacz bardzo pokaźny: szeroki na 22, wysoki na 19 i głęboki na 32 centymetry przy wadze równych 10 kilogramów. Z obudową czarną, matową i też czarnym aluminiowym frontem. Nad metalowym korpusem z przodu w centrum pojedyncza 6SN7 (Tung-Sol) sterująca, a po jej bokach i za nią sześć łącznie EL-34 (rosyjski Mullard). Za którymi trzy w trójkąt czarne walce osłon transformatorów, pomiędzy nimi przełącznik trybów pracy: „Ultra-Linear”, „Triode”, „Pentode”. Nie wolno tych trybów zmieniać przy włączonym wzmacniaczu i każdy daje inną moc (odpowiednio 15/10/20W); daje też oczywiście inne brzmienie. Aby wzmacniacz nie stał się nudno czarny, trzy gałki na przednim panelu są metalicznie czerwone; dwie mniejsze to przełączniki trybu pracy: „Jedno lub oba słuchawkowe gniazda” i „Dla słuchawek SR lub CR” (czyli dla naszych, otwartych, albo alternatywnie przylegających, ale także wstęgowych). Trzecia gałka, o wiele większa, obsługuje krokowy potencjometr o zasięgu 23 kroków, po lewej czerwono podświetlany zapadkowy włącznik główny.

    Wzmacniacz nie ma pilota i nie obsłuży innych niż wstęgowe słuchawek, a więc na razie tylko te pochodzące od samego RAAL. Oprócz tego jeszcze jedno ograniczenie: wejdziemy w niego sygnałem wyłącznie poprzez pojedynczą parę przyłączy XLR, tak więc w rachubę wchodzą jedynie przetworniki i odtwarzacze mające symetryczne wyjścia, i nie przyłączysz obu takich jednocześnie.

    Wzmacniacz kosztuje 42 495 PLN, czyli kosztuje słono. W komplecie z nim dostaniemy oprócz zestawu lamp jedynie zwykły kabel zasilania, a nabywając go trzeba sprawdzić czy ma ustawione prawidłowe napięcie, jako że na suwaku z tyłu oferuje wybór pomiędzy 230 a 115 V. Odnośnie technicznych danych, to oprócz trzech trybów pracy i powiązanych z nimi trzech zakresów mocy, daje także sparowane z tym trzy rozciągnięcia zakresów akustycznego pasma oraz odstęp szum/sygnał zawsze większy niż 72 dB, aTHD mniejsze niż 1%.

Te grille z wzorem plastra miodu.

    Lampy można oczywiście wymieniać w poszukiwaniu lepszego brzmienia, co będzie łatwe w przypadku pojedynczej 6SN7, ale odpowiedzialne za moc EL34 to sparowana para z przodu (kierująca sygnał w kanały) i sparowany kwartet odpowiedzialnych za moc z tyłu, tak więc dla trybu innego niż „Triode” parowanie bardzo wskazane. Co w praktyce ograniczy wybór do lamp produkowanych obecnie, ale takich też nie brakuje.