Recenzja: MrSpeakers ETHER 2

Budowa

Etui pozostało to samo, zmieniło jedynie kolor.

   Słuchawki są leciutkie i bardzo się tym szczycą. Złożyły się na to dwa ponoć lata pracy, owocem których są nowe, o siedemdziesiąt aż procent lżejsze membrany, oraz rzecz równie istotna – inkorporacja technologii Flow w obręb samego przetwornika.

Konieczne w tym miejscu będzie wyjaśnienie: Ten Flow, to ustrój akustyczny w postaci matrycy ze specjalnych lejków, opracowany i wdrożony przez polskiego projektanta i wynalazcę zamieszkałego w Wielkiej Brytanii, inżyniera Grzegorza Zielińskiego. Zastosowany w odniesieniu do pierwszych ETHER powodował poprawę płynności oraz gładkości dźwięku, co wielu bardzo się spodobało. W efekcie na rynku były (i wciąż są) pierwsze ETHER z Flow albo bez – te pierwsze sporo droższe. Teraz takiego rozróżnienia nie będzie – wszystkie ETHER 2 będą Flow, i ponoć nawet bardziej. W jaki sposób owo Flow mieści się teraz w przetworniku, a nie jako przyłożone od zewnątrz, to nie zostało w opisie technicznym ujęte, opisano natomiast inny przyczynek do obniżenia wagi – tradycyjną u słuchawek planarnych przegrodę pomiędzy magnesami nie z metalu a z węglowego włókna. Wszystkie te trzy czynniki (membrana, przegroda, inkorporacja Flow) pozwoliły obniżyć łączną masę względem pierwotnych ETHER Flow o 90 gramów bez konieczności odwoływania się do plastikowych opraw zewnętrznych, nieuchronnie muszących skutkować spadkiem żywotności i przede wszystkim jakości dźwięku. Tak więc bez żadnych ustępstw względem niego, a nawet z deklarowaną znaczącą poprawą, udało się wyprodukować najlżejsze spośród wszystkich elitarnych słuchawek wokółusznych bez rozróżnienia na rodzaj przetwornika i rozmiar.

Rzućmy na ten szczególnie lekki słuchawkowy artefakt okiem. Słuchawki są całe matowo czarne z wrażeniem ażurowych. Przede wszystkim za sprawą pałąka na bazie dwóch cienkich drutów i podwieszonej pod nimi skórzanej opaski o tak obszernych wycięciach, że właśnie ażurowej. Złożonej niemalże z tych samych wycięć, pomiędzy które wkradły się wąskie paski skóry, że całość epatuje lekkością i jednocześnie dbałością o detale, jako że te wycięcia należycie korespondują ze zwężającą się na końcach opaską. Uzupełnieniem są suwakowe regulatory zawieszenia – malutkie lecz wyjątkowo dobrze działające. Pochodzą wprost od wcześniejszych ETHER, podobnie jak te konstrukcyjne druty wykonane z nitinolu, czyli stopu niklu z tytanem. Wynaleziony w połowie zeszłego wieku odznacza się ten nitrol nadzwyczajną trwałością, dzięki czemu druty mogą być aż tak cienkie, i jednocześnie giętkością dziesięć razy większą od stali.

A w środku ETHER 2.

W efekcie muszlami można majtać i nawet zakładać jedną za drugą bez obawy o jakikolwiek uszczerbek. a jednocześnie te nitrolowe prowadnice stawiają dość wyraźny opór i mają pamięć kształtu, dzięki czemu słuchawki nie są jako całość za luźne. Przez to samo nie da się ich jednak odkładać na płask; druty z miejsca je złożą. Przy całościowej lekkości nie jest to jednak duża wada, zwłaszcza że punkt oparcia o podłoże przypada na zwory pałąka z chwytakami. Te nie są widelcowe, tylko pojedynczą ćwiartką obwodu koła obiegają tył-górę muszli, na jednym końcu mając te stanowiące ewentualną podporę trzpienie, na drugim obsadkę pałąka. Działa to bardzo sprawnie, przy czym trzpieniowe mocowanie zapewnia ruchomość w osi poziomej, natomiast za odchylenie w pionie odpowiada sama skrętność pałąka. Nitrol i z tego jednak wywiązuje się bez zarzutu; słuchawki dopasowują się automatycznie; nie trzeba o to prosić ani nic kombinować. Tym bardziej, że okrągłe pady mają wewnętrzny obrys w kształcie ucha i ucho się w nich faktycznie mieści. Sumując sprawę: nacisk boczny jest bardzo umiarkowany, ciężaru niemalże nie ma, a całość siedzi bardzo pewnie i łatwo się zdejmuje.

Wróćmy teraz do początkowej ażurowości. Obok ażurowej opaski ażurowe są też osłony zewnętrzne. Niczym w sieci pajęczej na środkowym, malutkim kółku zbiegają się promieniście szprosy, dla wzmocnienia ich i ładniejszego wyglądu obiegnięte metalowymi nitkami po obwodzie trzy razy. Cała „sieć” efektownie się prezentuje i ma dodatkowe krótsze międzyszprosy, dzięki którym staje się bardziej fantazyjna. W prześwitach widać czarną siateczkę o maluteńkich oczkach, i taka sama układanka osłania przetworniki po wewnętrznej stronie. Pomiędzy jest sam przetwornik ze wzmiankowaną „TrueFlow technology”, o którym dowiadujemy się tyle, że ma membraną dużo cieńszą i w konsekwencji lżejszą dzięki siedemdziesięcioprocentowej redukcji masy aluminiowego szablonu. I nic poza tym – żadnych szczegółów.

Pozwolę sobie w tej sytuacji  zamieścić cytat z samego siebie, zaczerpnięty z recenzji tych starszych ETHER Flow.

„Gdy przeglądać materiały w Sieci, natrafić można w opisach ETHER Flow na odniesienia do elektrostatów i ortodynamików. Chwalone są za szybkość, dokładność, szczegółowość i melodykę, a także doprawianie tego wszystkiego potężnym basem. Tak naprawdę są to jednak słuchawki najbliżej spokrewnione z Jacklin Float i opisanymi kiedyś oBravo – słuchawki AMT. Akronim ten rozwija się do Air Motion Transformer – a to wynalazek dość dawny, jeszcze z lat 60-tych, oznaczający membranę głośnikową w postaci harmonijki.

„All-black”.

Nie musimy tu tego rozwijać, można o tym poczytać w recenzji oBravo, warto natomiast przypomnieć, że technologia ta ma ważkie atuty, między innymi większą powierzchnię tworzenia dźwięku i szybszą reakcję na sygnał. Także lepszą wydajność energetyczną, a zatem same zalety. Tu jednak pojawia się techniczna wątpliwość. Otóż w opisie swego dzieła firma MrSpeakers nazywa technologię AMT po swojemu, określając ją jako V-Planar, i w miejsce wynalazcy AMT – niemieckiego inżyniera dr Oskara Heila – wstawia nazwisko współpracującego z nią Bruce’a Thigpena i jego patent „radełkowej” diafragmy z 1997 roku.”

Powyższy cytat obrazuje zatem sytuację dosyć skomplikowaną, co do której na słuchawkowych forach toczyły się żywe dyskusje nie prowadzące do definitywnych wniosków. Sam producent także z sytuacji nie wybrnął jednym rozwiewającym wątpliwości wyjaśnieniem, natomiast nauczony tym przykładem o nowym przetworniku wypowiada się skrajnie enigmatycznie. Ma oczywiście do tego prawo, ale pozostajemy wraz z tym bez odpowiedzi na pytanie, czy w nowych przetwornik to AMT? A może klasyczny ortodynamiczny? A może jeszcze jakiś inny? Wiadomo tylko że lekki i z wmontowaną technologią Flow, cokolwiek ma to w praktycznym kształcie znaczyć.

Mamy więc ażurową na bazie aluminium konstrukcję muszli, w niej bliżej nieokreślone przetworniki, odznaczające się wyjątkową lekkością i nitrolowo-skórzany, też ażurowy, pałąk. Zostaje jeszcze kabel. Ten również przeprojektowano z myślą o zwiększeniu lekkości, ale aluminiowy ani zredukowany na szczęście nie jest. Za to z lekkością wspieraną dodatkowo elastycznością i lepszą izolacją, co przybrało postać przewodnika ze srebrzonej miedzi OFHC (Oxygen-free High Conductivity Copper) o splocie anty zakłóceniowym w nieznanej izolacji. Kabel rzeczywiście jest lekki oraz lejąco miękki, nie cienki też i nie gruby, i cały w materiałowym oplocie dość śliskim by nie hałasować przy kontakcie z ubraniem. Jego producentem jest VIVO Cables we współpracy z MrSpeakers i razem deklarują wyposażanie go w najwyższej jakości wtyki, a do mnie dotarł długości 1,8 metra z klasycznym 4-pinem Neutrika.

Pałąk o wielkich prześwitach sprawdza się bardzo dobrze.

Od razu w tym miejscu napiszę, że jest pod względem właściwości brzmieniowych naprawdę rewelacyjnej jakości, toteż wymiana go na inny bez wcześniejszego porównania to bezsens, a zamienników warto poszukiwać jedynie pośród najlepszych, jak Entreq Apollo bądź Atlantis czy Kimber Axios.

Jedyne, co pozostało nie lżejsze, to opakowanie. W jego przypadku zmieniło się tyle, że etui ze sztywnego tworzywa z matowo bordowego stało się satynowo czarne. Jak poprzednio jest lekkie i praktyczne, a teraz na dodatek ładniejsze.