Recenzja: JWS Floga

Podumowanie

   Powinienem to wcześniej napisać, ale jak będzie tu, to też się przyda. Zapomniałem złożyć relację z testu mowy potocznej. Głosy rozmawiających poza wyjątkowo wyraźną dykcją i niecodzienną jak na nagranie melodyjnością nie nosiły cech nadprzeciętnych – nic w nich nie było z teatralizacji, przerysowania ani sztuczek akustycznych. Nic w typie śpiewania przez Cher dyskotekowego szlagieru „Believe”, czy innych takich pomysłów. Tym efektowniej i w zaskakujący, przyznam, sposób kontrastowało to z opisaną magią. Kolumny JWS Floga mają zaskakująco szeroki repertuar operowania dźwiękiem: potrafią być jednocześnie normalizujące i modelowo magiczne. Kontrolować bas, sopran i pomiędzy z omijaniem pułapkowych zniekształceń, także normować błędną optykę pasma, jak tą na płycie Cohena, a jednocześnie ekspozycją rzeczy trudnych do wydobycia sublimować nastroje i rozbudowywać scenerię. Dzięki czemu brzmienie zyskuje prawidłową postać i bez udziału akustycznych chwytów magię.  

Gdy widzę kolumny o dużym litrażu z dużymi membranami, jestem spokojniejszy o efekt. To prawda, że architektura kolumn bardzo się posunęła, już nie muszą wyglądać jak skrzynie. Dźwięk o nadzwyczajnej jakości może wynikać z czegoś tak wąskiego, niezwykle uformowanego i wyposażonego w nieduże głośniki jak u Albedo Aptica albo z czegoś tak dziwacznego jak Gradient Helsinki 1.5. Lecz mimo wszystko to trudne, cały ten młyn z architekturą. Nie będący następstwem przypadku, tylko wiedzy i doświadczenia.  Ale nie dajmy się zmylić – JWS Floga wyglądają masywnie i prosto, lecz proste we wnętrzu nie są. Ich brak wewnętrznej prostoty pomnaża wielkość głośników i ich specjalne dobranie. Wysokotonowy nie jak guziczek na serwetce korektora akustycznego, tylko głęboko w obszernej tubie, a szerokopasmowy i niskozakresowy aż dwunastocalowe, mocno pchające powietrze. W połączeniu z wiedzą i doświadczeniem JWS, dowiedzionymi kolumną  IFAÍSTEIO, musiało to dać dobry efekt, czego zresztą się spodziewałem. Obietnicą sukcesu był wygląd i obietnicą marka. Żadnego wobec tego zaskoczenia, chociaż aż tak ciekawego brzmienia nie byłem pewien. Muszę zarazem przestrzec czytających przed pochopnością własnych wniosków: nie sądźcie na podstawie wyglądu, że to proste i krzepkie brzmienie. Dźwięk pełny, z mocnym basem i jakimiś tam, może nieco nietypowymi sopranami. Wnętrze kolumny, a już zwłaszcza słyszalny na zewnątrz efekt, są wyrafinowane. Bas oraz cała reszta to dużo, dużo więcej niż tylko krzepkość plus moc. Stopień brzmieniowego zróżnicowania, w następstwie nacisku kładzionego na indywidualność brzmieniowej formy – na dbałości o to, by dobrana została właściwie, a nie tylko dawała przyjemność – osiągają najwyższy poziom. To wyróżnik, to rzadkie, ceniący ten aspekt powinni Floga bardzo serio brać pod uwagę. A niezależnie od tego to rzeczywiście potężnie brzmiące, z potężnym basem kolumny.

W punktach

Zalety

• Duże, szlachetne brzmienie.
• Trójwymiarowe.
• Szczegółowe.
• Pietystycznie oddane.
• Szczególna dbałość o adekwatną do charakteru nagrania formę brzmieniową.
• W tym o dawkowanie i obrazowanie basu na bazie świetnej rozdzielczości i różnorodności postaciowej.
• Realizm i magia w jednym.
• Artyści nieprzetworzeni, brani z życia, niezwykle wiarygodni.
• Osadzani w magicznych sceneriach.
• Duża scena z dużymi źródłami.
• Wyjątkowa precyzja lokalizacji źródeł.
• Dobre oddanie holografii.
• Doskonałe zobrazowanie ruchu artystów na scenie.
• Doskonałe ukazywanie rozchodzenia się dźwięku.
• Naturalistyczne pogłosy.
• Pokazowo oddane także Instrumenty trudne do odtworzenia, jak saksofon, wiolonczela, perkusja, fortepian, organy.
• Odporność na zniekształcenia i na dodatek aktywna. (Nie tylko nie ma wzbudzeń, ale dźwięk się normalizuje, odzyskuje normalność.)
• Masywna konstrukcja.
• Duże głośniki. (Udoskonalone przez JWS.)
• Tubowy tweeter.
• Starannie opracowana architektura wnętrza i całościowe odchylenie.
• Bardzo łatwe do napędzenia.
• Fabryczny park maszynowy stojący za produkcją obudów.
• Ceniony producent.
• Dobry stosunek jakości do ceny.
• Ryka approved.

Wady i zastrzeżenia

• Brak wykończeń w fornirach.
• Być może jeszcze lepsze efekty dałoby się osiągnąć dzięki bardziej zaawansowanym podkładkom i sfazowaniu naroży.

Dane techniczne:

FLOGA (gr. płomień) – trójdrożne kolumny wykonane z wielu warstw jednorodnej sklejki brzozowej wycinanej na CNC i sklejonych ze sobą tworząc dwie antyrezonansowe komory.

• Zalecana moc wzmacniacza: 3 – 250 W
• Impedancja: 8 Ohmów
• Pasmo przenoszenia: 25 – 22000 Hz (+-6dB)
• Punkty podziału zwrotnicy: 100 Hz i 1460 Hz.
• Skuteczność: 94 dB/W
• Masa jednej kolumny to około 50 kg.
• Okablowanie Qued

W kolumnach zastosowano głośniki:

• – wysokoskuteczny driver wysokotonowy w eliptycznej tubie wykonanej ze wzmacnianego aluminium
• – 12 calowy nisko-średniotonowy o niskiej, jak na swój rozmiar, masie drgającej umożliwiającej osiągnięcie wysokiej dynamiki, umieszczony w obudowie zamkniętej
• – 12 calowy subniskotonowy o bardzo niskiej częstotliwości rezonansowej umieszczony w obudowie ze szczelinowym portem bass-reflex

Cena: 28 000 PLN

System

• Źródła: Avid Ingenium, Cayin Soft Fog V2.
• Przedwzmacniacz: ASL Twin-Head Mark III.
• Końcówka mocy: Croft Polestar1.
• Kolumny: JWS Floga.
• Interkonekty: Sulek Edia & Sulek 6×9, Tara Labs Air 1, Tellurium Q Black Diamond XLR.
• Kabel głośnikowy: Sulek 6×9
• Kable zasilające: Acoustic Zen Gargantua II, Harmonix X-DC350M2R, Illuminati Power Reference One,
• Sulek 9×9 Power.
• Listwa: Sulek Edia.
• Stolik: Rogoz Audio 6RP2/BBS.
• Kondycjoner masy: QAR-S15.
• Podkładki pod kable: Acoustic Revive RCI-3H, Rogoz Audio 3T1/BBS.
• Podkładki pod sprzęt: Avatar Audio Nr1, Divine Acoustics KEPLER, Solid Tech „Disc of Silence”.
• Ustroje akustyczne: Audioform.