Budowa
Opakowanie i słuchawki – eleganckie.
W razie decyzji kupna, za nasze ciężko zapracowane siedemset złotych (których przecież nie wygraliśmy w madżonga od Hawasza, jak praszczur Kung-fu Pandy swoją knajpę), wpada nam w ręce pudełko z grubej, sztywnej tektury w odcieniu czerń-mat. Polakierowanej ze znawstwem przedmiotu i smakiem, bo z tłem w delikatny rzucik, nazwą wypisaną zgaszoną bielą i po lewej dużym wizerunkiem słuchawek w ujęciu sprawiającym wrażenie, jakby wychodziły z obrazka. Całość niewątpliwie zaprojektował grafik, żadna tam amatorszczyzna. Pod wieczkiem pokrywa z czarnej pianki, osłaniająca wytłoczkę pokrytą czarnym atłasem, na której spoczywają słuchawki. Jako dodatki trochę papierków, nie ma żadnego pokrowca. Cóż, maksymalna jazda do dołu z ceną wymusza taką oszczędność. Ale same słuchawki – też oszczędne? A nie, a wcale. Słuchawki są ładniutkie i milutkie, pomimo że, jak Bracia Blues – całe czarne. (Tyle że oni koszule mieli białe i wyglądali wg Arety Franklin jak żydowscy handlarze drogimi kamieniami.)
Zwłaszcza słuchawki.
Natryśnięte grafitowo-czarnym lakierem okrągłe oprawy przetworników z tworzywa ABS (Acrylonitrile Butadiene Styrene) okazują się zaskakująco ciepłe w dotyku, podobnie ciepłe także wypełniające je osłony z drobnej siateczki. Ciepły w kontakcie dotykowym też gruby i właściwie uformowany pałąk, pokryty sztuczną skórą – jedynie aluminiowe chwytaki chłodne. Bardzo miłe też pady: wyższe za uchem, dla ułożenia przetworników równolegle do małżowiny usznej; na obwodzie ze sztucznej skóry, na obszarze kontaktu z głową pokryte dobrej jakości czarnym welurem. Sympatyczny w obcowaniu też kabel – jak reszta czarny, odrobinę sprężynujący, odrobinę sztywnawy, w minimalnie szorstkawym materiałowym oplocie. Sprawiający wrażenie mocnego – na rzecz praktyczności odpinany, na rzecz wyższej jakości brzmienia doprowadzony do obu muszli poprzez złocone małe jacki. Zakończony tak samo małym, ale kątowym jackiem z wsuwaną a nie nakręcaną przejściówką na duży. Całość waży bez kabla 370 gramów i dobrze układa się na głowie, a od strony czysto technicznej prezentuje impedancję 35 Ω, skuteczność 93 dB i pasmo przenoszenia 20 Hz – 35 kHz. Membrany przetworników mają 50 mm średnicy, kabel długość 1,5 metra, a przez boczne siateczki prześwitują charakterystyczne szczelinowe matryce, upewniające patrzącego, że ma do czynienia ze słuchawkami planarnymi. Wszystkie te skarby, jak dwa razy zdążyłem zakomunikować, dostajemy za skromne siedemset złotych, przy których pod względem taniości wymięka konkurencja. Ale co w tych realiach z dźwiękiem?
Coś na horyzoncie zaczynają jawić się bardziej przystępne cenowo i lepsze pod względem brzmieniowym wyroby słuchawkowe, przykładem są te słuchawki i np. Sennheisery 560s.
Może producenci w końcu poszli po rozum do głowy i w dobie covidu zauważuli, że ludzie mają ważniejsze wydatki na głowie.
Sennheisery też po recenzję przyjechały.
Świetna recenzja, miło jest poczytać o sprzęcie w ludzkich pieniądzach, a więc na wyciągnięcie ręki.
Co do poczucia odrealnienia i zmęczenia z tego powodu – również podobne rzeczy u siebie zauważam, pozdrawiam więc serdecznie 🙂
Też pozdrawiam.
Niech Hihiman skończy z tym wypuszczaniem nowych słuchawek co dwa miesiące i nowej rewizji starych co tygodnie bo to nawet śmieszne już nie jest, tylko żałosne. Najgorsza firma słuchawkowa. Co to za polityka? Drapieżnik wiecznie przyczajony na kieszeń klienta.
Przepraszam, nie bardzo rozumiem. Znaczy się źle, że poprawili słuchawki i sprzedają je teraz o 70% taniej?
Piotr, chociaż Ty nie udawaj, masz swój wiek, nie przystoi już. Chodzi o to że ciągle wypuszczają coś niby to nowego, jakość kuleje jak kulała, modeli się mnoży, nikt się połapać w tym nie może a oni trzepią tylko kasę. Dziś wypuszczą te, za dwa miesiące znowu poprawią a potem za następne dwa wyjdzie 400x albo cuś, ale to już będzie tak dwa razy drożej no bo membrana cieńsza znowu o 10% a waga mniejsza o 2 kilo. No ludzie dajta spokój. Wyszły sobie takie HE1000 za 13 000zł potem cena spadła na 12 000 bo wyszły v2 które kosztowały już 14000. Teraz jest wersja SE która kosztuje 16 000. Susvary, słuchawki za 30 000zł co miały niedoróbki i kable się rozpadały. Słuchawki zresztą też. Są granice robienia sobie jaj. Fang to prawdziwy biznesmen, taki skrojony pod dzisiejsze czasy gdzie ludzie całkiem zgłupieli. Przyklaskiwać temu nie da rady, szkoda tylko ludzi co płacą ciągle a byli z tą firmą od początku np. No ale to ich kasa. Po prostu fakty pozostają faktami. Just sayin.
Przesadzasz. Fang może nie zawsze jest oki z jakością, ale zrobił wiele ciekawych słuchawek, ostatnio nawet planarną kopię MDR-R10. Odnośnie zaś tej jakości, to do Cyberpunka mu jeszcze daleko.
Ja już od pięciu lat używam HE-6 – bezawaryjnie.
A dźwięk super, zwłaszcza z kablem Tonalium.
Czy te nowe hifimany he 400i v2020 sa lepsze od Beyerdynamic Costom One Pro?. Planuje Beyery wymienic na cos lepszego, ale tak zeby byl slyszalny progres?
Nie umiem powiedzieć, za dawno te Beyerdynamic słuchałem. Też mi się bardzo podobały.
chodzi o sluchawki dla bliskiej mi osoby.Beyerdynamic Costom One Pro sa bardzo wygodne od normalnych sluchawek Beyerdynamic(np dt880) roznia sie tym ze maja zaokraglona gore i mozliwosc regulacji basu poprzez tzw bass port. Maja opinie sluchawek nieco funowych ale ja tego nie potwierdzam. Na poczatku wydawaly sie suche i analityczne. Obecnie potrafia grac w nasycony sposob z basem ktory jest zroznicowany majacy jak potrzeba dobry impact i nie zalewajacy srednicy, gora jest stonowana aby nie meczyc przy dlugich odsluchach. Costom One Pro sa na tyle analityczne iz roznicuja nagrania. Na bardzo dobrych mozna wpasc w zachwyt.Wokale zyskuja wtedy lampowa magie. Na gorszej jakosci nagraniach nie jest zupelnie zle. Muzyka jest slyszalna jak z taniego gramofonu, jest mniej szczegolow ale nie jest sucho. Przestrzennosc jest umiarkowana, zrodla pozorne na siebie nie nachodza. Tor odsluchowy jest skromny, ale posiada wszystkie podstawowe elementy aby odsluchiwac strumieniowo z komputera. Jest to:TAGA Harmony THDA-500,kabel usb supra, Jitterbug jako reduktor szumow usb, kabel sieciowy zrobiony z amerykanskiej miedzi na pozlacanych wtykach Viborga. Lampa 12AX7 jest oryginalna chinska rozwazam jej wymiane na slowacka JJ. Wedlug mnie najlepsza opcja bylaby wymiana Beyerdynamic Costom One Pro na Monoprice Monolith M1070.
Rozumiem cel, ale nie znajduję środków. Nie umiem powiedzieć, które się będą bardziej podobały w sytuacji, gdy mnie samemu się podobały jedne i drugie. Generalnie nie ma obawy błędu – te czy te, będzie dobrze. A może ta osoba chciałaby mieć modne teraz słuchawki bezprzewodowe? To wówczas Sennheiser Momentum 3. A gdyby szukać jakościowo wyższych, to Monoprice Monolith M1570.
Slawek, z czego pedzisz HE6? Zawsze chcialem tylko tych jednych konkretnych sluchawek Fanga posluchac. Mysle tyljo o wypozyczeniu ewentualnie, nic wiecej. 2,5 W – 3W ze wzmacniacza starczy?
Z Audio-gd Master 11 Singularity. Z tym, że zworkami jest przestawiony na tryb NOS. Tylko wtedy „idzie” na wejściu I2S – najpierw była tu podpięta taka specjalna Malina Audiophonics, teraz jest podpięty transport Jay’s Audio CDT2 MKII – kabel HDMI to Nordost BlueHeaven. Malina poszła na USB i jest gorzej. Z tym transportem to jest zjawiskowa jakość na tych słuchawkach HiFiMana – płynność i muzykalność, teraz pokazują co potrafią. Detali i smaczków jest jak ja to nazywam „mniej, ale więcej” – są uzupełnieniem muzyki, a nie same dla siebie grają.
Moc na 50 omach tego Audio-gd to 8 watów.
Ale jak próbowałem kiedyś – krótko na słabym DiValdi 1 to też fajnie te HifiMany grały.
Audio Gd bardzo dobrze napędzają He6, miałem te słuchawki napędzane z Precision2, grały znakomicie, amp też można by powiedzieć kapitalny
Panie Piotrze, a RME Adi-2 dac mógłby pasować do nich? czy za czysty, za neutralny?
Witam.Proszę rozwiązać mój dylemat.Co by Pan wybrał, powyższe Hifimany czy Takstar 580?
Takstary bardziej dbają o wszystko, HiFiMAN o nawiązanie bezpośredniego kontaktu. Chyba bym wybrał Takstary, ale to nie jest odpowiedź wiążąca, bo nie robiłem bezpośredniego porównania.