Recenzja: Focal Stellia

Podsumowanie

  Przepraszam – trochę mnie poniosło emocjonalnie przy charakterystyce ogólnej, ale wydaje mi się, że lepiej pisać szczerze acz niekonwencjonalnie, niż w sposób sztampowy, machinalnie bezduszny, za to z tradycyjnym sztafażem, który nikogo nie zaskoczy. Więc mógłbym oczywiście poprzestać na stwierdzeniu, że soprany są w tych Stellia nieco nad miarę wytłumione bez mieszania do tego Księżyca, Jutrzenki oraz Słońca; też bez jawnego nawiązywania do melancholii naprzeciw radości życia i przywoływania męskich łez wojowników, których nie chcielibyście spotkać, bo śmierć była ich rzemiosłem. Dlatego teraz się odżegnuję od wywodów przekraczających normę i całkiem zwyczajnie powiem, że Focal Stellia to słuchawki estetycznie dość wysilone – ale tak trochę bizantyjsko i trochę po kobiecemu. W następstwie zapewne sukcesu (choć nie na europejskich rynkach) Focal Utopia wysadzanych górskimi kryształkami – to pewnie było katalizatorem obrania kursu na bogatsze wzornictwo. Odnośnie z kolei ergonomii – są dosyć wygodne, ale nie znikające z głowy, jak potrafi model szczytowy. Brzmieniowo zaś udane, ale z naciskiem na przedział mobilnego dźwięku. To tam znakomicie się odnajdują, impedancyjność DAP-ów najwyraźniej im służy, i chyba pod nią je strojono – zdziwiłbym się gdyby nie. Z torami przy komputerze może być bardzo różnie; pomimo u mnie drogich i dopieszczonych okablowaniem oraz różnymi poprawiaczami, inne słuchawki za te same z grubsza kwoty wypadły zdecydowanie lepiej. Mam przede wszystkim na myśli otwarte Meze Empyrean; aczkolwiek tutaj podrasowane kablem aż za cztery tysiące; ale było jak było, nie będziemy się cofać. Odkuły się trochę Stellia w torze już bardzo drogim, ale pomimo ich sympatycznej maniery i całościowej kultury, znaczonej świetnym basem i przekonującym wokalem, nie mogę o nich powiedzieć, że to zamknięta wersja Utopii. Nie to wyrafinowanie, nie taki pietyzm brzmieniowy i taka aż szczegółowość – wszakże to najważniejsze, że ogólnie się podobają. Ileż to razy krytycy kręcą nosami, a publika wali do kina czy na koncert. Ze Stellia jest podobnie – Ryce nie całkiem podeszły, a sprzedaż świetnie idzie – opinie na Amazonie jedna za drugą pochlebne, recenzje entuzjastyczne.

W punktach

Zalety

• Optymistyczny nastrój – łatwy i pozytywny w odbiorze.
• Lecz nie na bazie prostoty, a dźwięku wysokiej klasy, realizmem swym przekonującego.
• W przypadku dobrze dobranego toru – czyli najlepiej dobrego DAP-a albo aparatury najwyższej klasy – pełna gama zalet słuchawek high-end.
• W ramach tego trójwymiarowość.
• Mocne czucie przestrzeni.
• Dobrze zaznaczająca się holografia.
• Niezależnie od toru stuprocentowe wypełnienie.
• Nisko schodzący bas.
• Naturalny, po prostu „ludzki” sposób artykulacji.
• Żywość.
• Szybkość.
• Rytmiczność.
• Dobra do bardzo dobrej przejrzystość.
• Dobra do bardzo dobrej szczegółowość.
• Ogólne wrażenie bliskiego, dużego i smacznego dźwięku.
• Pomimo dominującego optymizmu zdolność oddania smutku.
• Predyspozycja do imponowania dźwiękiem i zadowalania słuchaczy większa niż u słuchawek kładących nacisk na wyrafinowanie.
• Nowoczesne podejście: neutralna dla otoczenia konstrukcja zamknięta, dodany krótszy kabel, design uniwersalnie damsko-męski, mogą grać nawet wprost ze smartfona.
• Najwyższa technika na usługach, w tym przetworniki berylowe, dokładnie takie jak w Utopiach.
• Najwyższej klasy surowce, w tym ekskluzywna skóra i anodyzowane aluminium.
• Wygodne, choć nie najwygodniejsze.
• Efektowny, rozpoznawalny wygląd.
• Eleganckie opakowanie i w nim praktyczne etui podróżne.
• Kabel zasadniczy ma aż trzy metry długości i jest w dodatku symetryczny.
• Wielka renoma marki.
• Cieszą się wielkim powodzeniem.
• Polska dystrybucja.
• Same, poza tą jedną, entuzjastyczne recenzje.

Wady i zastrzeżenia

• Z DAP-em nie będzie problemu, z najwyższej klasy torem też nie, ale ze średnim trzeba utrafić.
• Bo jak nie, to staną się męczące.
• Nazbyt jarzącym poczęstują światłem.
• Wyskoczy deficyt wysokich tonów i wraz z nim wyrafinowania.
• Brzmieniowy obraz stanie się płaski jak deska, grać będą samym pierwszym planem.
• W ogóle nie czuć będzie relacji pomiędzy dźwiękiem a przestrzenią.
• Złożoność harmoniczna będzie niższa niż u innych słuchawek za analogiczną kwotę.

Dane techniczne

• Słuchawki dynamiczne, wokółuszne, zamknięte.
• Membrana z czystego berylu ø 40 mm, o profilu „M-shape”.
• Pasmo przenoszenia:  5 Hz – 40 kHz.
• Impedancja:  35 Ω.
• Czułość:  106 dB.
• THD:  0,1%.
• Kabel: 1 x 1,2 m OFC 24 AWG ze złączem jack TRS 1/8 „(3,5 mm); 1 x 3,0 m OFC 24 AWG z 4-pinowym złączem XLR; adapter Jack.
• W komplecie sztywne etui podróżne na zamek błyskawiczny.
• Waga: 435 g.
• Cena: 12 990 PLN

System:

• Źródła: Astell & Kern AK380, PC, Ayon CD-T II.
• Przetworniki: Ayon Stratos, Ayon Sigma.
• Wzmacniacze słuchawkowe i przedwzmacniacze: ASL Twin-Head, Ayon HA-3, Phasemation EPA-007.
• Słuchawki: AKG K1000 (kabel Entreq Atlantis), Audio-Technica ATH-L5000, Final D8000 (srebrny kabel firmowy), Focal Utopia & Stellia, Grado PS2000e, Meze Empyrean (kabel Tonalium-Metrum Lab), Ultrasone Tribute 7 (kabel Tonalium-Metrum Lab).
• Końcówka mocy: Croft Polestar1.
• Interkonekty: Siltech Empress Crown, Sulek Audio & Sulek 6×9, Tellurium Q Black Diamond XLR.
• Kable zasilające: Acoustic Zen Gargantua II, Acrolink MEXCEL 7N-PC9700, Harmonix X-DC350M2R, Illuminati Power Reference One, Sulek 9×9 Power.
• Listwy: Power Base High End, Sulek.
• Stolik: Rogoz Audio 6RP2/BBS.
• Kondycjoner masy: QAR-S15.
• Podkładki pod kable: Acoustic Revive RCI-3H, Rogoz Audio 3T1/BBS.
• Podkładki pod sprzęt: Avatar Audio Nr1, Acoustic Revive RIQ-5010, Divine Acoustics KEPLER, Solid Texh „Disc of Silence”.