Audio Video Show 2020

O aborcji raz jeszcze

   Dużo już o niej napisałem i zaznaczyłem na początku, że wujek dobra rada tym razem nam nie pomoże. Przez to się nie da przejść suchą nogą, każda droga skaleczy. Szczególnie, że w zgiełku wzajemnych zarzutów umyka fakt, iż aborcja to gruby zabieg, a nie obcięcie paznokci. Nawet w placówce medycznej może się skończyć fatalnie, a jeśli nie liczyć osobniczek o skłonnościach psychopatycznych, w duszy każdej kobiety zostawia czarny osad. Niczym Zofia grana przez Meryl Streep, staje podejmująca przed dramatycznym wyborem; nie aż tak dramatycznym, bo dziecka jeszcze nie znać, ale jest ono nie tylko niewidzialne w brzuchu, także widzialne w głowie. To sobie można łagodzić wizją „zlepka komórek”, ale tylko największe feministyczne idiotki oraz zupełne ignorantki mogą w takie coś wierzyć. Ten rzekomy zlepek komórek, to w rzeczywistości precyzyjny po najdrobniejszy szczegół program konstrukcji człowieka, ale w pierwszych dniach po zapłodnieniu dopiero na najwcześniejszym etapie instalacji. Psychologicznie łatwy do odinstalowania jedynie wg zasady „nie ma się nad czym zastanawiać” – drogą antykoncepcji hormonalnej, która jest tak nawiasem zawsze wczesnoporonna. Im późniejsze to poronienie wywołane chemią, tym problem dla psychiki większy. Także dla reszty organizmu, nawet kiedy pomijać fakt, że na tę „resztę” sama psychika mocno wpływa. Sportsmenki z NRD kiedyś parę tygodni przed zawodami specjalnie zachodziły w ciążę, bo zmobilizowany nią organizm stawał się wydajniejszy. Aby natychmiast po zawodach te ciąże likwidować – no jakiż piękny przykład instrumentalizmu w podejściu do kobiety, doprawdy, z gruntu lewicowy. Ciekawe, co te panie teraz o sobie w kontekście tamtych praktyk myślą? Widok medali w gablotach i stare wycinki z prasy łagodzi im zabicie dzieci? A co myślą te panie, które nawet medali nie mają, zabiły dzieci dla wygody? Sam myślę, że to wyparły, ale czy wszystkim się udało? I czy nie będzie tak, że im te panie będą starsze, tym częściej o tych skrobankach będą musiały myśleć? Bo tak to w życiu jest – jeszcze się przekonacie młodzi – że z wiekiem do pewnych spraw podejścia się zmieniają, świadomość pewnych rzeczy rośnie. Ten NRD-owski przykład pokazuje, jakie ma ciąża znaczenie nawet na wczesnym etapie i jakim dla organizmu musi być szokiem jej sztuczne skasowanie. Zatem najlepiej nie zajść, i są na to pigułki. Tyle że, jak mówiłem, pigułki też przerywają. Nie dopuszczają (pomijając te zwane poronnymi – tych się używa post factum) do zagnieżdżenia zarodka, co z fizjologicznego punktu widzenia byłoby bardzo dobre, gdyby nie skutki uboczne. Nie tylko w odniesieniu do tych skutków chodzi o wzmiankowane zabijanie przyjemności współżycia, ale też o niekorzystny wpływ na równowagę hormonalną i powiązaną z nią psychiczną. Wielkie firmy farmaceutyczne bardzo zadbały o to, żeby w społecznej świadomości dominowało przekonanie o ich całkowitej nieszkodliwości. Ale znajoma, u której wykryto guza wątroby w młodym wieku, przez każdego lekarza, między którymi rozpaczliwie krążyła, była pytana najpierw o to, czy stosowała antykoncepcję hormonalną. Przez każdziutkiego z kilkunastu… Taka to nieszkodliwość. Dochodzi do tego zakrzepica żył i wg ostatnich badań jeden rak piersi na osiem tysięcy zażywających te nieszkodliwe tabletki na przestrzeni jednego roku. Co w liczbach bezwzględnych zgonów daje chyba o wiele wyższą, niż zakaz aborcji na życzenie liczony ilością samobójstw oraz zejść po niemedycznych zabiegach.

Tak więc, po raz trzeci powtarzam: nie ma wygodnej drogi zapobiegania byciu w ciąży – czy to przed, czy to po. Chyba najlepszą są spirale, nieco gorszą kondomy. Te zresztą też osłabiają przyjemność – w odniesieniu do mężczyzn zawsze (choć pomagają na przedwczesny wytrysk), u kobiet odnośnie tych, które lubią poczuć nasienie. Przyroda się dobrze zabezpieczyła przed naszym zabezpieczaniem, że tak to animistycznie ujmę. Najlepszym zabezpieczeniem przed niechcianą ciążą jest się urodzić mężczyzną, co nie dotyczy jednak psychiki. Odnośnie więc kobiety zawsze krzywda, o ile nie jest bezpłodna i jej to nie przeszkadza, reszta lawirowaniem między krzywdami kobiety, dziecka, ojca. A nikt na przykład nie pyta o mężczyzn, którym się stała krzywda, bo ich ojcostwo przerwano. Takich jest wielu, wielu cierpi – będzie cierpiało do końca życia. Ale co o tym może wiedzieć szczeniateria wyjąca na ulicach i co to może obchodzić feministki-lesbijki?

Niech żyje Show! (I niech nam da rządzenie!)

Show trwa – zarówno w odniesieniu do epidemii, jak i ulicznych protestów. Te dwa nurty się przeniknęły: protesty wzmogły zakażenia, zakażenia wzmogły protesty. Ile to będzie dodatkowych zgonów? Trudno przewidzieć, parę tysięcy najmniej. Ale jakie to może mieć znaczenie dla idących po władzę? Zapewne im się tylko zdaje, że właśnie po nią sięgają, ale ona jest tak kusząca, że porażki nie zniechęcają. Te dotacje, te stanowiska, to dzielenie budżetu… I jeszcze ta bezkarność, ten splendor, poczucie panowania… Nie, z tego się nie da zrezygnować, ten Show musi trwać. Bo jak demokracja nie nasza, to trzeba inną ścieżką.

Poszerzmy perspektywę zmierzając do finału

Tyle odnośnie tegorocznego Show krajowego, poszerzmy perspektywę. Patrząc na sprawę bardziej globalnie od razu rzuca się w oczy, jak niewiele było potrzeba, by ład polityczno-gospodarczy uformowany przez Reagana, Gorbaczowa, Thatcher, Deng Xiaopinga i Kohla doznał dekompozycji. Drgawek dostał już w 2008, erozję ostatecznie przypieczętował Brexit, przed nim koniec globalizacji. Równolegle cały czas szła kretem robota lewaków – Antif i innych takich. Ferment na różnych polach konfrontacyjnych wzbierał i starczył bardzo powściągliwy wirusik, zabijający tak nielicznych, żeby zaczęło trzaskać. Nie miejsce tu na analizę tych wszystkich perturbacji, dość żeśmy się naanalizowali odnośnie życia i ciąż. Spuentuję zatem krócej i bardziej „artystycznie”. Oglądając produkcje filmowe powstałe w ostatnich latach – filmy oraz seriale – naszła mnie mimowolna refleksja, że tak bardzo, i coraz bardziej, deformują scenerię świata dla ideologicznych potrzeb, że musi nadejść chwila, kiedy ktoś z zewnątrz w to wkroczy i rozgoni fałszerzy. Paradoksalnie, to właśnie w niedawno powstałym serialu „Czarnobyl”, jednym z bardzo nielicznych sensownych, padają słowa o tym, że naginanie prawdy zawsze kiedyś się kończy i jest to proces tym boleśniejszy, im bardziej się nagięło. Kłamstwo jest w każdym wypadku kredytem zaciąganym od prawdy – ten kredyt przyjdzie spłacić. Czy Covid-19 jest listem od wirusowej agendy Banku Prawdy z żądaniem spłaty kredytu? Czy przyjdą za nim listy bardziej stanowcze od różnych innych jej agend? Tego nie wiem. Ale na długą metę przyjdą, a im później, tym gorzej. W innym proroczym serialu – „Quinquin  i nieludzie” – plugastwo zaczyna lecieć z nieba i trupy wstają z grobów, a zdebilała władza w osobach kretynów-policjantów miota się pośród tego w tańcu kretyńskich min i gestów. Przyroda nie toleruje na długą metę durniów i zachowań wbrew sobie, nawet gdy im pozwala zaistnieć. Miejcie to durnie na uwadze.