Recenzja: WOO AUDIO WA33

Budowa

Aż cztery lampy mocy.

   Częstym zwyczajem takich maszyn jest funkcja przedwzmacniacza. U WA33 też obecna i zrealizowana w wersji symetrycznej. Wiceflagowy wzmacniacz słuchawkowy/przedwzmacniacz Woo Audio wyposażono w dwa wejścia symetryczne i jedno niesymetryczne oraz solowe symetryczne wyjście. Bateria trzech wejść i pojedynczego wyjścia okupuje całą tylną ściankę sekcji lampowej, piętrzącej się nad układem zasilania. Ale tu zaskoczenie. Kto miałby za oczywistość (jak ja na przykład miałem) osobność obu sekcji, ten podczas wypakowywania zostanie zaskoczony. Sekcje wydające się stać luźno na sobie, w rzeczywistości są zespolone. Pięć czarnych walców pomiędzy nimi to nie nóżki, tylko na trwałe przytwierdzone walcowate elementy łączące, przez które poprowadzono przewody. Nie ma w tej sytuacji wielożyłowego kabla łączącego sekcje od zewnątrz, jak było w WA5LE, którym to brakiem Woo Audio się szczyci, pisząc o zespoleniu metodą Internal Coupling Architecture (ICA), pozwalającą skracać ścieżki sygnału oraz kanały zasilania, tym samym zmniejszać zakłócający wpływ pól magnetycznych. 

Górna sekcja z lampami ma na froncie, idąc od lewej, przełącznik trybów PRE/słuchawkowy wzmacniacz, dwuzakresowy (Hi/Low) wybór impedancji, potężny potencjometr, selektor wejść i Hi/Low wybór wzmocnienia. Sekcja pod nią ma w centrum podświetlany włącznik główny (i jedyny zarazem, nie ma drugiego z tyłu). Po lewej podświetlanego kółka włączającego bardziej rozbudowane z dwóch symetrycznych wyjście słuchawkowe 2 x 3-pin, po prawej częściej spotykany symetryczny czteropin i niesymetryczny duży jack. Tak więc dół to nie samo zasilanie; tam wprawdzie doprowadzamy kabel zasilający, tam obok niego na tylnej ściance obrotowy selektor napięć 110/230/240V, ale z przodu są słuchawkowe wyjścia, więc i zapewne wewnątrz transformatory wyjściowe.     

Obudowy mogą być srebrne albo czarne i niezależnie od koloru wykonane z wyjątkowo grubego aluminium. Ładnie zaokrąglonego na wszystkich narożach i efektownie wykończonego anodyzowaniem; obudowy wzmacniaczy Woo Audio zawsze sprawiają świetne wrażenie, dodatkowo wzmacniając efektowną wizualnie fakturę sympatycznym dotykiem. Pozytywne wrażenia potęguje całościowy rozmiar, masywność i cztery lampy 2A3, których łączna moc 10 W jest wyjątkowo duża i regulowana z godnością kręcącym się pokrętłem.

W dodatku to duże triody 2A3.

Ogólnie biorąc dostajemy wszystko to, co słuchawkowy wzmacniacz klasy szczytowej powinien oferować; na upartego można mu tylko wytknąć, że przy tak wysokiej cenie powinien mieć w komplecie przejściówkę z 4-pin, lub jeszcze lepiej z 2 x 3-pin, na gniazdo 4,4 mm Pentaconn, które spopularyzowało się już po powstaniu WA33 (2016). To jednak drobiazg – kupujących tak drogą maszynę samych stać będzie w razie potrzeby na uzupełnienie. Ewentualnie można jeszcze wspomnieć o braku regulatora wyważenia kanałów, lecz przydaje się on tak rzadko, że w sumie lepiej go nie mieć i dzięki temu nie komplikować nad potrzebę ścieżki sygnału.

Okazująca się być trwałym zespoleniem dwóch korpusów pancerna maszyna Woo Audio waży 22,7 kg i ciągnie na swe potrzeby ze ściany 150 W drożejącej z dnia na dzień energii, rozgrzewając się przy tym jak piec. W oczy rzuca się całościową masywnością i czterema triodami 2A3 oraz rozdzielającą ich pary prostowniczą 5U4G (alternatywnie z 274B). Jak one dużą i też usytuowaną za czterema sterującymi 6C45PI, wziętymi jako dobre i tanie sterujące triody z sowieckich zapasów wojskowych. Tym samym unikamy kosztownej zabawy w poszukiwanie jak najlepszych ECC88, zastępując ją nieco tańszym nabyciem od samego Woo Audio czterech 417A/5842, sygnowanych przez Raytheona, Western Electric lub General Electric. I to jednak nie będzie zabiegiem tanim, zapłacimy około $1000. Dwa i pół raza więcej przyjdzie zapłacić za komplet wyższej klasy 2A3 od KR-Audio lub z grubsza tyle samo (czyli $1000) za komplet Psvane Acme (z własnego doświadczenia mogę natomiast polecić 2A3 Emission Labs „mesh”). Zastępstwo siermiężnej Sino luksusową Takatsuki 274B zmusi do wyłożenia kolejnych $1250, sam natomiast ponownie polecę Emission Labs, co wyjdzie o połowę taniej. Trzeba niestety jeszcze wtrącić uwagę z gatunku uwag smutnych – w dobie ciągnącej się drugi rok pandemii, rozkręcającego energetycznego kryzysu i nasilającej w następstwie tego drożyzny, samo Woo Audio i wszyscy inni zapowiadają po Nowym Roku podwyżki.

Odnośnie zawartości technicznej można powiedzieć tyle, że moc czterech 2A3 wychodzi tu poprzez transformatory wyjściowe, więc to nie non-OTL. Co dać powinno wzrost dynamiki, natomiast niekoniecznie muzykalność i kulturę. W tej sytuacji jak najlepsze lampy wydają się czymś pożądanym, a my sprawdzimy, jak sprawy stoją pod ich standardową nieobecność. I rzecz w tym wszystkim najlepsza – ten wzmacniacz oferuje aż dziesięć watów lampowej mocy dużych triod. Wyborna sprawa – najwyższą jakość z tranzystorów osiągnąć zwykle trudniej, zwykle po jeszcze wyższych kosztach. (Może będziemy to testować odnośnie wzmacniacza Empoleum, ale nie obiecuję.) Ta duża moc gwarancją całkiem innego brzmienia – takiego, do którego wzdychasz, nawet gdy jeszcze o tym nie wiesz. Kopnięcie mocą to jedna z najlepszych rzeczy, jakie mogą spotkać słuchawki, co w dobie popularności planarnych ma jeszcze większe znaczenie.

I duży prostownik 5U4G.

Dorzućmy, że bardzo niskie jak na wzmacniacz lampowy, szacowane na zaledwie 0,05% zniekształcenia THD, sugerują rodzinę układów push-pull, odnośnie czego producent się zbytnio nie wywnętrza, wspominając jedynie o klasie A, triodach bezpośrednio żarzonych oraz montażu point-to-point. Odstęp pomiędzy szumem a sygnałem, wynoszący aż 95 dB, to push-pull zdaje się potwierdzać, w tej sytuacji trzeba pamiętać, by lampy były dobrze sparowane. (Tym bardziej nie kupujemy ich na sztuki i nie łączymy używanych z nowymi.)

Lepszymi lampami nie dysponuję (mam lepszą, ale parę), natomiast gamą świetnych słuchawek, owszem. W tej gamie są najlepsze planarne, będziemy mieli używanie.