Recenzja: Synergistic Research MiG SX

   W sumie dlaczego by nie pociągnąć tematu podstawek? Zwłaszcza że przyjechały jeszcze jedne, tym razem takie – ekhem – o wiele bardziej audiofilskie, czyli nie z drobnych, tanich. Synergistic Research MiG SX to spory kęs podstawki od firmy też niewąskiej. Przypomnijmy prędziutko:

Działająca od ponad ćwierćwiecza kalifornijska Synergistic Research z Irvine na obrzeżach Los Angeles, to kopalnia pomysłów też pochodzących z obrzeży, obrzeży audiofilizmu. Producent szeroko znanych bezpieczników od normalnych brzmieniowo korzystniejszych, najwyższej klasy analogowego i cyfrowego okablowania, kondycjonerów, stacji uziemiających i półek pożerających elektromagnetyczne pola szkodzące ideałowi dźwięku. (Faktycznie – kładziesz na takiej włączony telefon, przerywa się rozmowa.) Prócz tego najprzeróżniejszych, zaskakująco nieraz wymyślnych ustroi akustycznych, jak również właśnie podstawek. Tych ostatnich serwują dwa rodzaje – umiarkowanie kosztujące MiG (za komplet trzech 980 PLN) i mniej umiarkowanie MiG SX, za których też troisty zestaw przyjdzie zapłacić 4 920 PLN. I o nich właśnie nasz artykuł, tak trochę na złość tym wszechmądrym antyaudiofilom, na cel czasem tutaj branym. Albowiem tych nie lubię. Co się czepiają nie swojego? – czy ja im robię wykłady o słuchaweczkach do smartfonów i plejerkach za grosze? Jak im smakuje taka muzyka, to ruszaj bracie z Panem Bogiem… Ja wiem – oni są w dużej części niewierzący i ogólnie sceptyczni. To znaczy – wierzący w „naukę”, o której pojęcia nie mają. Wierzą też w „nowoczesność”, co jeszcze bardziej śmieszne. Te sprawy były na tych łamach już kilka razy omawiane, nie będę do nich wracał. Niech sobie tkwią w tym swoim naiwno-zwierzęcym realizmie i dziewiętnastowiecznej fizyce, o które też najczęściej pojęcie mgliste mają. (Skądinąd XIX-wieczna fizyka w ogóle kupy się nie trzyma; to są kuchenne przepisy, i tylko na małe kuchnie. A że fizyka współczesna też niepojętą pozostaje, to jeszcze insza inszość, tym bardziej zastanawiająca. Jak zresztą wszystko wokół.)

Tymczasem my na podstawki za pieniądze niemałe, co wcale nie oznacza, że poprzez te pieniądze zmuszone dobrze działać. Gdyby duże pieniądze mogły załatwić wszystko, Krezus do dziś by rządził pospołu z Rothschildami. Na szczęście, czy niestety, aż do końca tak nie jest, toteż w słusznym sprzeciwie wobec bałwochwalstwa pieniądza właściciel Szemis Audio Konsultant postawił kiedyś podczas AVS arcydrogą aparaturę Kondo Audio Note na rolkach toaletowego papieru. Raz, takie rolki nie są cenne (choć różnie z tym bywało); dwa, są pośród nich też miękkie i sprężynujące, które akurat się nadają. Wpływu toaletowego papieru na Kondo Audio Note nie miałem okazji badać, mogę jedynie stwierdzić, że na nim u Szemisa oraz bez niego z Vox Olympian grał zjawiskowo pięknie. Co innego Synergistic Research MiG SX – te do zbadania otrzymałem, i w zaistniałej sytuacji je wziąłem i zbadałem. Bo jak mówiłem w pierwszym zadaniu: – A niby czemu nie? Siedzą chłopaki w tej Kalifornii, co to ją teraz wirus gryzie (ale nie tylko ją) i wymyślają różne cuda, choć ani jednego na kiju. (O ile mi wiadomo). Aczkolwiek aktywne ustroje akustyczne Atmosphere Infinity trochę do kijów są podobne, ale to drogie kije. To wymyślanie dobrze idzie, czasami wręcz rewelacyjnie. Takie przewody Galileo SX… – marzenie audiofila, najczęściej niespełnione.