Recenzja: Cayin N8ii (Mk2)

   W połowie zeszłego roku pisałem recenzję pierwotnego Cayina N8 (debiutującego w 2018) – pierwszego odtwarzacza przenośnego szeroko znanej marki należącego do klasy high-end. I to nie tak ledwie-ledwie, z samego brzeżka zakresu, tylko rozpartego na samym środku – ciężkiego, złoconego, ze wzmacniaczem lampowym alternatywnie z tranzystorowym (przełącznik), oferującego rewelacyjny dźwięk oraz najlepsze dodatki, min. długi czas pracy, pojemną pamięć i dużą siłę wzmocnienia. Bardzo mi się ten dźwięk podobał, zwłaszcza lampowy przy tak stosunkowo dużym wzmocnieniu, mniej zaś to, że odtwarzacz był ciężki i w razie aktywacji lampy mocno się rozgrzewał. (Przy samych tranzystorach jak każdy inny bez lamp, ale brzmienie też miał wtedy chłodniejsze, nie aż tak czarujące.)  

    Ogólnie udany debiut, udany nawet bardzo, choć oczywiście można sarkać, że odtwarzacze przenośne szybko przewędrowały drogę od względnie tanich do kosztownych; najdroższe startując od ceny poniżej trzech tysięcy zaczęły kosztować po kilkanaście, niektóre wyskoczyły nad dwadzieścia. Ale kogo to może dziwić w czasach kiedy najlepsze smartfony tak samo dużo kosztują, a najlepsze słuchawki jeszcze wielokroć więcej. W dodatku cały czas pnie się to dalej, czego recenzowany N8ii materialnym dowodem. – Tak, macie rację, część jego jeszcze wyższej ceny zawdzięczamy ogólnoświatowej inflacji, niemniej trudno w całości zwalać na nią to, że pierwszy Cayin N8 kosztował 14 900 PLN, a jego ewolucyjna wersja Mk2 już 19 900 PLN. W przeliczeniu na jednostkę wagową nie wypadnie to jednak aż tak wzrostowo, ponieważ pierwszy ważył 380, a rozwojowy 442 g. Poza tym – tak całościowo biorąc – to nie za bardzo wiem, dlaczego nowy nosi oznakowanie N8ii (Mk2), podczas gdy jest to zupełnie inne urządzenie, którego nazwa jest myląca. W rzeczywistości teraz opisywany powinien nazywać się N9, albo nawet N10, tak dalece się różni, z czego należałoby wnosić, że napoczynający obecność Cayina w klasie odtwarzaczy high-end N8 musiał się znakomicie sprzedawać, że przylgnęła doń świetna ocena rynku. Tylko tym oraz faktem, że cyfra 8 w kulturze dalekowschodniej uchodzi za przynoszącą szczęście, można tłumaczyć brak decyzji o zmianie nazwy i zamiast tego dodaniu ii (Mk2). Tymczasem jeden rzut oka starcza, by stwierdzić, że nowszy to coś zupełnie innego, a gdy zaglądać do środka, różnice jeszcze się pogłębiają.    

    Zajrzymy za momencik, wcześniej rzucimy okiem, ale najpierw przypomnieniowo po raz n-ty napiszę o firmie Cayin, ponieważ na pewno tacy są, którzy wcześniejszych recenzji nie czytali i nic albo mało o niej wiedzą.   

    Cayin to jeden z najbardziej rozpoznawalnych chińskich producentów, zainicjowana w 1993 roku marka handlowa elektroniki powstającej w zakładach AVIC Zhuhai[1] Spark Electronic Equipment, gdzie AVIC to Aviation Industry Corporation of China – potężna korporacja zakładów lotniczych powstałych jeszcze w 1951 roku na potrzeby chińskiego przemysłu zbrojeniowego. Mamy więc do czynienia z technologią wysokiego poziomu i brakiem finansowych ograniczeń, w tych (jakże korzystnych) ramach Cayin oferuje audio małe, duże i średnie – zarówno odtwarzacze przenośne, jak potężny, dwuczęściowy wzmacniacz słuchawkowy na lampach 300B i jeszcze większą głośnikową integrę na lampach 845.

[1] Zhuhai to jedna z dziewięciu metropolii tworzących Megapolis Delty Rzeki Perłowej (ang. Greater Bay Area) – największego obszaru przemysłowego współczesnego świata, z wartością wytworzoną 1500 mld USD rocznie.