Recenzja: Bryston BHA-1

Brzmienie cd.

Grado GS1000i

Wracamy do słuchawek dynamicznych. Tu popisowy występ zaliczyły Grado GS 1000i.

   Że Bryston nie może dać HE-6 tego wszystkiego co one potrzebują, stało się momentalnie jasne po podpięciu mu moich ukochanych Grado. To nie są wprawdzie najlepsze słuchawki jakie słyszałem ani najlepsze jakie miałem, ale że grać potrafią bajecznie i czasami zgoła niesamowicie, co do tego nie mam wątpliwości. Ta sama płyta grana przed chwilą przez HE-6 okazała się dwa razy szybsza, zdecydowanie dynamiczniejsza i bardziej popisowa. Z HiFiMAN-ami leżałem sobie poprzedniego wieczora i cieszyłem się realizmem ich brzmienia, a Grado momentalnie zerwały mnie na równe nogi i zmusiły do wybijania rytmu. Dźwięk wił się i uderzał niczym ogon diabła i nie można się było nie poddać tej jego diabelskości.

Tyle w wymiarze emocjonalnym. Co do samej postaci dźwięku, to poza tym, że był szybszy i bardziej energiczny, miał też analogiczną postać realizmu, różniącą się jedynie dwiema ważnymi cechami: większą przestrzenią i ciemniejszą barwą. O wielkości scenicznej Grado GS1000 napisałem kiedyś wystarczająco dużo i kto się chce z tym zapoznać, powinien zajrzeć do ich recenzji, ale sposób oświetlania pozwolę sobie scharakteryzować. Wziąłem nagrania z normalną ludzką mową, których mam trochę, i porównałem. Wrażenia były takie, jakby ta sama osoba w przypadku HE-6 siedziała na tle jasnej ściany, a w przypadku Grado jakiejś znacznie ciemniejszej, przechodzącej na dalszym planie stopniowo w czerń. Takie były różnice, natomiast pod względem podobieństwa w obu wypadkach zaznaczał się dojmujący realizm, sprawiany zarówno brakiem nadmiernego nawilżania dźwięku jak i jego całościową bezpośredniością. Z Brystonem nie było w obu przypadkach żadnego czarowania czym innym niż naturalnością. Jaśniejszą, trochę spowolnioną i nieco suchszą u HE-6, a na Grado ciemniejszą, nieznacznie mniej suchą i znacznie szybszą. Nie muszę chyba dodawać, że w tej sytuacji Grado podobały mi się bardziej. Zaznaczyła się też w ich przypadku lepsza artykulacja niż z Questyle, gdzie w w obliczu dużego natłoku dźwięków i niskich rejestrów nieco się momentami gubiły, a tutaj wszystko artykułowane było wyraźnie, ze świetną dykcją. Znakomite dopasowanie słuchawek do wzmacniacza, chociaż nie z przeznaczeniem dla tych, którzy wolą styl baśniowy od reportażowego. Ale ten drajw…

I to pomimo amerykańsko-kanadyjskich animozji. Cóż za potęga!

Trzeba także zaznaczyć, że Grado podpinane były niesymetrycznie, podczas gdy Audez’e i HiFiMAN-y mogły korzystać z dobrodziejstw przydanej Brystonowi symetrii. Podobnie jak flagowe Sennheisery mogą się jednak zamieniać w słuchawki symetryczne bez żadnego problemu. Dla każdego fachowca to betka. Wtyk, parę lutów i po robocie.

AKG K812

Co znaczy dobre dopasowanie ukazały też flagowe AKG. Spodziewałem się, że dojdzie w ich przypadku do powtórki z Questyle i znów okażą się najbardziej dynamiczne i migotliwe. Tymczasem figę. Właśnie Grado były bardziej popisowe, chociaż nie szybsze. Ale i nie wolniejsze, a przy tym bardziej otwarte i spontaniczne. W porównaniu z nimi AKG okazały się lekko przygaszone i zmatowione. Nie dawały tyle werwy i spontaniczności, grając tak bardziej spokojnie i zwyczajnie. Oczywiście wciąż było to fantastyczne, high-endowe brzmienie, ale nie tak zarazem świetne jak z Grado. W moim odczuciu, nie.  Pozostaje zarazem kwestią otwartą, jaką rolę pełnił w tym wszystkim odtwarzacz oraz to a nie tamto okablowanie. W innych konfiguracjach sprzętowych rezultaty z poszczególnymi słuchawkami mogłyby być inne, ale to już każdy będzie musiał sprawdzić na własną rękę. Mnie pozostaje napisać, że spośród licznego grona najbardziej z Brystonem BHA-1 podobały mi się Grado GS1000i, których supremację w mierze dopasowania potwierdziło porównanie z Bakoonem. Z całą pewnością Bryston pasował do nich lepiej, bo z Bakoonem grały mniej więcej tak jak z nim AKG – bez takiej werwy, otwarcia i spontaniczności. Ale jak ktoś woli bardziej gęste, skomasowane brzmienie, o bardziej płynnym niż powietrznym medium, to Audez’e na pewno dla niego będą odpowiedniejsze. Mnie jednak bardziej odpowiadało to co prezentowały Grado. A poza szybkością i otwartością prezentowały jeszcze jedno. Pomiędzy ich bardzo wyśrubowanymi sopranami a potężnym, muskularnym basem, głosy na średnicy były delikatniejsze niż z innymi słuchawkami, takie bardziej kruche.

Co się zaś tyczy K812, to z Brystonem grały pięknie, ale Grado pokazały pełnię jego możliwości.

Dawało to piękny kontrast i mnie się on bardzo podobał, ale można woleć głosy postawniejsze, pełniejsze, bardziej masywne. O tym co kto woli nie są jednak recenzje, wyjąwszy to co woli sam recenzent. A ja wybieram delikatność i kruchość.