Budowa

Typowe dla Beyerdynamica opakowanie od razu zdradza, z jakim produktem mamy do czynienia.

   Właśnie, nowe wersje. Oba szczytowe modele Beyerdynamica przeszły niedawno lifting i nazywają się jak poprzednio T1 i T5p, ale 2. Generation. Poza odmienną zasadniczo impedancją różnią się miedzy sobą nieznacznie innym krojem chwytaka muszli, a także samymi ich pokrywami, które u T5p są barwy ołowianej a nie srebrzystej i mają szersze, widoczne także od przodu plastikowe obwiednie. Poza tym jest jeszcze jedna widoczna różnica, mianowicie model T1 ma welurowe pady, które u T5p są z tej samej sztucznej skóry co obszycie pałąka; a rzecz wynika najprawdopodobniej z chęci uczynienia modelu streetowego bardziej odpornym na uszkodzenia i ewentualne zmoknięcie, do czego tworzywo nadaje się lepiej od tkanin. Natomiast względem wersji pierwotnych główna różnica to odpinany kabel; w przypadku T5p mający długość 1,4 metra i zakończony małym jackiem o zatrzaskowej a nie dokręcanej przejściówce na duży (kolejna różnica względem T1). Kabel ten chwali się byciem podwójnie symetrycznym (mimo iż sam wtyk symetryczny nie jest), a także podwójną izolacją i przede wszystkim wykonaniem z miedzi klasy 7N, czyli bardzo wysokiej. Jest poza tym lekki i elastyczny, ale opleciono go szorstkawym materiałem, tak więc może trzeć o ubranie, co w muszlach niestety będzie słychać. Opcjonalnie można też słuchawki zamówić z kablem 3,0 m, albo od razu z takim o wtyku symetrycznym, co będzie kosztowało dodatkowych kilkaset złotych.

Względem wersji starszej nieco inaczej wyglądają też widoczne od środka osłony przetworników, a same te przetworniki podobno nieznacznie przekonstruowano, przy czym te  nowe osłony są identyczne u T5p i T1, czyli możemy zakładać, że różnica dotyczy najprawdopodobniej wyłącznie impedancji. Odnośnie założeń przeprowadzonego liftingu, to poza odpinanym kablem Beyerdynamic wspomina o zmiękczaniu i większej płynności dźwięku, jako celu zamierzonym i zrealizowanym.

Słuchawki dostajemy w pudełku z białej, lakierowanej tektury, w którym tkwi sztywne etui z twardego tworzywa na zamek błyskawiczny. Nie ma ono uchwytu, a jedynie wklęsłości ułatwiające trzymanie i dość ładnie się prezentuje, a także jest dość miłe w dotyku. Wszystko razem wyceniono na circa 3990 PLN, czyli jak na słuchawki mobilne sporo, ale jak na aspirujące do elity, już nie.

Co do wygody, to siłą rzeczy jest analogiczna jak w przypadku modelu T1, a także wielu niższych modeli Beyerdynamica mających ten sam standardowy dla swego producenta schemat wzorniczy. Niezbyt duże, okrągłe muszle dobrze przylegają a równocześnie nie cisną, ale uszy trzeba w nich układać, bo raczej nie ułożą się same. Jedni nie mają nic przeciw i bardzo sobie chwalą, zwłaszcza niewielki rozmiar i prostotę; a inni nieco narzekają i mają uwagi do tego skromnego dla uszu metrażu, ale sam Beyerdynamic twardo się swego wzorca trzyma i odnosi rynkowe sukcesy, tak więc nie ma się nad czym rozwodzić.

Pozostaje jeszcze tylko sforsować sztywne etui…

Trzeba natomiast wspomnieć o jednej związanej z tym rzeczy, mianowicie że dobrze jest te muszle przesunąć trochę do przodu, czyli uszy w nich ku tyłowi, co skutkuje nadstawieniem małżowin. Dźwięk wówczas dźwięk staje się lepszy – bardziej przejrzysty i przenikliwy. Co ciekawe, w większym stopniu dotyczy to T5p aniżeli T1.

Dla porządku wspomnę jeszcze, że słuchawki oferują pasmo w przedziale 5 Hz – 50 kHz, skuteczność na poziomie 102 dB i zniekształcenia poniżej 0,05%, przy mocy sygnału maksymalnie 300 mW. Ważą przy tym tak średnio, bo 350 g, a chwalą się najbardziej oczywiście technologią Tesla, czyli przetwornikami o innowacyjnych, wyjątkowo potężnych magnesach z cewką ulokowaną decentralnie, co ma zapewnić wyjątkowo dokładne i dynamiczne napędzanie membran.