Wygląd, budowa, wygoda, wyposażenie
Duże słuchawki w dużej walizce.
Słuchawki są wg producenta tak drogie nie dlatego, że chciał tym budować prestiż, bo wcale tego nie chciał. Nie udało się jednak uzyskać wystarczająco dobrego brzmienia w procesie produkcji bardziej masowej, zwłaszcza w odniesieniu do precyzji formowania kluczowych dla jakości w konstrukcjach planarnych okładek magnetycznych. Odpowiedni ich kształt i grubość udało się uzyskać jedynie przez precyzyjne szlifowanie, co jest procesem pracochłonnym i kosztochłonnym. W zamian brzmienie otrzymuje się wyjątkowe nie tylko dzięki tej precyzji, ale też innowacyjności. Dwa lata zajęło opracowanie odpowiedniego kształtu magnesów i cewek oraz ich spasowanie z grillami, a także dobór materiału membran, które przy powierzchni 4650 mm² ważą zaledwie 0,16 g. Innowacyjny jest zwłaszcza sposób poprowadzenia na ich powierzchni serpentyny elektrycznie aktywnej (cewek), sterowanej przez magnesy neodymowe po obu stronach i na całej powierzchni. Wszystko to razem stanowi wyrafinowany układ przestrzenno-dynamiczny, mający skutkować pięknem powstającego dźwięku. Pięknem, jak podkreśla konstruktor, naturalnym – nie idącym na lep audiofilskiej łatwizny poprzez popadanie w przesadę. Soprany nie mają wariować, bas nie ma się przewalać, dźwięk nie ma się dzielić na zakresy i uwyraźniać w stopniu przesadnym. To ma być autentyczna muzyka, a nie wynaturzenia.
By to w całej pełni uzyskać Meze weszło w kooperację z firmą Rinaro, specjalizującą się w produkcji nietypowych magnesów, wspomagającą wcześniej OPPO. Firma jest tak nawiasem ukraińska i kierowana przez mającego trzydziestoletni staż w branży Pawlo Szymanowicza, a na dodatek bardzo mocna, bo korzystająca z opieki państwowej. To dzięki Rinaro planarne (izodynamiczne) przetworniki Empyrean mogą być tak lekkie i tak zaawansowane, przy czym szczególna ich innowacyjność polega na odmiennym kształcie obwodu nad samym wlotem kanału słuchowego.
Duże i eleganckie.
Dzięki kolistej a nie serpentynowej formie obraz dźwiękowy przybierać może postać bardziej naturalną, słuchawki nie celują zatem w miłośników popisów, szukając bardziej zaawansowanych melomanów, dla których wierność muzycznej prawdzie ma większą wartość od sensacyjnych wynaturzeń. Są pod tym względem podobne do też stosunkowo niedawnych konstrukcji – amerykańskich AudioQuest NightHawk i niemieckich Sennheiser HD 660S, tyle że dużo droższe i bardziej czasochłonne w produkcji. Styl ma być jednak ten sam – mamy być na koncercie.
Wspomniana innowacyjność obwodu przybrała postać dwóch niezależnych cewek na membranie, każdej o innym kształcie (serpentyna i koło), co określone zostało jako „Hybrid Array Driver” i jest ewenementem. Przekłada się to również na niecodziennie szerokie pasmo przenoszenia 4 Hz – 110 kHz, ale z takimi pasmami ostrożnie, bo nic one nie znaczą. Dysponujące jeszcze szerszym i dużo także droższe, sławne kiedyś a dziś zapomniane Sony Qualia, wypadły w testach dramatycznie, więc nie należy się ekscytować. Niemniej szerokie pasmo to dobry punkt oparcia, bać się też nie ma czego. Poza tym od strony czysto technicznej mamy do czynienia z wagą bez kabla 440 g, impedancją 31,6 Ω, maksymalnym ciśnieniem akustycznym aż 130 dB i zniekształceniami THD poniżej 0,1%.
Supercienka membrana z wtopioną dwuobwodową cewką jest wykonana z własnej konstrukcji polimeru odpornego na zniekształcenia termiczne, a elastyczny, skrętny pałąk i jajowaty kształt muszli to też cechy nieprzypadkowe. Zwężony na jednym końcu owal zapewnia najmniejszą powierzchnię całkowitą w następstwie pasowania do ucha, a pałąk ma na końcach odgięcia nawiązujące kształtem do sławnych łuków kompozytowych – podstawy tryumfów hord Czyngiz-chana. Dzięki nim naciski górny i boczny są równo rozkładane, przy czym sam pałąk wykonano z karbonu – elastycznego i odpornego na zniekształcenia. W efekcie całe słuchawki „chodzą” i może aż zanadto, bo wzięcie za jedną muszlę bardzo je całe wykręca. W zamian można odkładać na płask, gdyż muszle są obrotowe, i to jest bardzo dobre.
Regulacja pionowa jest specyficzna: brak tradycyjnych karbów, nie ma także zacisków. Zamiast tego każdą muszlę przytwierdzono poprzez efektownie wyglądający chwytak do gładkiego, miedzianego trzpienia. Powyżej mocowania muszli (to aluminiowa obejma zintegrowana z chwytakiem) znajduje się taką samą metodą zrealizowane mocowanie pałąka, pozwalające na łatwy obrót, ale bardzo niełatwy suw dół-góra. Metoda jest zatem ta sama co u Grado, ale zrealizowana staranniej i bez użycia plastiku. Różne metale dają o wiele mocniejsze trzymanie, a dopasowanie i wygląd całości prezentują się znacznie lepiej.
Z wyrafinowaniem każdego detalu.
Jako uzupełnienie pod karbonowym pałąkiem podwieszono podbitą welurem szeroką skórzaną opaskę o analogicznym wyprofilowaniu na końcach i bardzo dobrym przyleganiu. Brawa także za pady, bezproblemowo obejmujące uszy. Są efektownie głębokie i przyjacielsko miękkie, a gatunkowo bez zarzutu. Przy okazji trzeba podkreślić, że izodynamiczne (jak sam je określa producent) przetworniki dzięki dodatkowym ferromagnetycznym odgrodom mają wyjątkowo niski współczynnik przenikania magnetycznego (0,35 T), gwarantujący spadek siły pola magnetycznego przenikającego do głowy słuchacza aż o 95%. To nie jest bagatelka, bo dawne odejście od planarów (początek lat 80-tych) motywowane było właśnie zbyt silnym polem magnetycznym.
Mięciutkich i dobrze wyprofilowanych padów są dwa w dodatku komplety: skórzany i welurowy. Zdejmuje się je i zakłada bez najmniejszego problemu i dobrze się trzymają. W kontakcie dotykowym na ogół wolę welur, a w takich HiFiMAN HE-6 powodował też lepsze brzmienie, ale w Empyrean jest odwrotnie, u nich skóra na dźwięk lepiej wpływa. Bardziej też odpowiadał mi trzymetrowy kabel z kompletu od dostarczonej do testu 1,4 metrowej Furukawy, do czego jeszcze wrócę.
Słuchawki dostajemy w dużym, walizkowym neseserze, wykonanym z porządnego tworzywa i z eleganckim zapinaniem. W środku piankowe profile uwzględniają nie tylko miejsce na słuchawki, zapasowe pady i kabel, ale także na przenośny odtwarzacz (którego rzecz jasna brak w komplecie), czyli inwencja twórców i w tym miejscu nie opuściła.
Wygląd popisu słuchawkowego spod ręki Antonio Meze jest charakterystyczny i rzucający się w oczy wyrafinowaniem. Tytanowej barwy kosze przetworników z wypiętrzającymi się nad nimi obejmami są w rzeczywistości aluminiowe i wypełnione czarno lakierowaną siateczką, misternie wyrzeźbioną na obrabiarkach CNC we wzór działający jak ustrój akustyczny. W odcieniu miedzi trzpienie prowadnic dają odskocznię barwną w stronę ciepła, a cała reszta, tak jak ta wypełniająca siateczka, to czerń topiąca odblaski.
Szeroki pałąk z idealnym dopasowaniem.
Wygoda jest bez zarzutu – nie czuć ciężaru, pady (jedne i drugie) są milutkie i idealnie otulające, a całościowe obcowanie sprawi z pewnością użytkownikom przyjemność, potęgowaną tym prozdrowotnym podejściem. Słuchawki siedzą pewnie i niezbyt mocno na zewnątrz hałasują, nie zbudzą zatem dziecka śpiącego w drugim pokoju. Nie są też w sensie akustycznym podatne na zniekształcenia, grać można bardzo głośno. Tyle tylko, że świetnych słuchawek za tak pokaźną kwotę i tańszych mamy dziś wielki wybór, więc niby czemu te? Są teoretyczne podstawy, lecz co na to praktyka?
Jak jest z ogólną transparentnością u tych Meze? W bezpośrednim porównaniu do Utopii jak wygląda przejrzystość, holografia i rozdzielczość? Słuchałem ostatnio D8000, Tribute 7, Utopii, Ether Flow i HE1000. Jak na razie tylko Utopia się broni pod względem wspomnianych czynników ale z Twoich opisów widze że Meze i flagowe Grado mogą postawić im jakąś kontrę. PS2000e, Utopia i Meze. Które będą najszybsze przy zachowaniu największej kultury, kontroli i ogólnego impaktu brzmienia? Nie wiem czy w ogóle jakieś słuchawki są w stanie realnie konkurować z Utopią ale jeśli Meze są konkurencyjne to muszę posłuchać.
W sumie jest to pytanie nie o Meze, tylko o Utopie. Te słuchawki (Utopie) mają bardzo dużą zaletę w postaci wyjątkowo precyzyjnego formowania dźwięku. Parafrazując można powiedzieć, iż jest to swoiste brzmieniowe snycerstwo najwyższego lotu. Nieznaczną (jak dla mnie) wadą z tego wynikającą jest jednoczesne domykanie dźwięków. Przybierają one skończoną formę, mniej czuć ich promieniowanie na przestrzeń. Wspomniane snycerstwo jest jednak tak dobre, że mogę to wybaczyć. Co innego natomiast mnie od nich odrzuciło, na co bardzo późno zwróciłem uwagę i chyba głównie poprzez konfrontację z Grado PS2000e. Utopie grają za ciepło i za milusio. Rock w ich wykonaniu to karykatura. Tak w każdym razie było na wzmacniaczach lampowych, na których je testowałem. Przy czym z uwagi na maksymalną klasę lamp rzecz nie nadaje się do skorygowania poprzez ich zamianę na inne. Zostają tylko wzmacniacze push-pull, jako z natury chłodniejsze, jakieś tranzystorowe, a przede wszystkim wymiana kabla w samych Utopiach. Niestety, nie zwróciłem uwagi na temperaturę proponowaną przez używany z nimi na zeszłorocznym AVS kabel Atlasa, ale chłodniejsze kable są zawsze do pozyskania, na przykład srebrne albo miedziano-srebrne. Zatem Utopie tak, jednak z poważnym ale. Bo tak jak grały w czterosłuchawkowym porównaniu „Słuchawkowe referencje A.D. 2018”, to trzy pozostałe bym wolał.
Odnośnie Meze, to są do Utopii podobne i dlatego wzajemne relacje wolałbym wykładać dopiero po bezpośrednim porównaniu, którego jak na razie nie było. Uprzedzając pytanie odpowiem, że sobie wybrałbym Grado PS2000e, jako mające najlepszy stosunek jakości do ceny, Z tym, że mnie nie tak bardzo zależy na wygodzie, którą one na tle Utopii czy Meze mają słabiutką.
I może ważny dodatek: u mnie i tak każde byłyby za K1000, których do takiego poważnego a nie towarzyszącego słuchania bym użył.
To dziwne co mówisz o rocku. Słuchałem ich z dziurki Hugo2 i w rocku było nieźle. Może nie ma jakiejś zjawiskowej potęgi ale karykaturą bym tego nie nazwał. U mnie i tak by grały z tranzystora (w lampy sie nie bawię) ale jako że wciągnąłem Chorda Qutesta to będzie jakiś wzmacniacz osobno, nie kombo. Na razie jest pomysł na Rapture 2 Mikołaja, chociaż Trilogy 933 nie wykluczam ale to kiedyś. Na razie GS1000e z Black Pearl i Qutestem tak dają czadu że nie ma szczególnego parcia na zmiany.
Toteż i napisałem, że wzmacniacz tranzystorowy może stanowić remedium. Ale ja się z kolei w co innego niż lampy nie bawię. Mógłbym się ewentualnie zabawić w Wells Audio Headtrip, ale to droga zabawa.
Jedyny czad jaki mogą zaoferować gs1000e to jak czadersko wykręcą salto lecąc do kosza. Te słuchawki są tak absolutnie fatalne że to aż przykre, że Grado, firma z tak bogatą przeszloscia wypuściła najgorsze, hi-endowe słuchawki w dziejach.
Próbowałem paru egzemplarzy, na wielu, wysokiej jakości systemach i uważam że dzwiekowo są to słuchawki w klasie poniżej Superluxow HD330.
Ale ogólnie, wszystko co Grado wypuściło na przestrzeni ostatnich lat to padaka, a stosunek wykonania, wyposażenia oraz użytych materiałów do ceny to już nawet nie jest żenada tylko coś więcej. Empyrean przy Grado z serii 2000 to Maybach stojący obok niskich serii Opla.
Mogę zrozumieć niechęć do Grado, sam mam co do ich poczynań wiele wątpliwości i faktem też jest, że Grado PS2000e są od Empyrean czy Utopii dużo mniej wygodne. Ale co z tego, gdy brzmieniowo co najmniej nie gorsze a tańsze? I na dodatek od razu z bardzo dobrym firmowym kablem.
potwierdzam GRADO to padaka w dodatku strasznie awaryjna!!!
Ubolewam nad komentarzem kolegi Pawła. Trzeba być człowiekiem pozbawionym wrażliwości muzycznej żeby tak stwierdzić. Tak się składa że mam superluxy, miałem SR225e i mam teraz GS1000e. Niestety superluxy to nie jest żaden przeciwnik dla SR225e które grają dźwiękiem znacznie bardziej wyrafinowanym i szybszym, lepiej ukazującym bryły instrumentów, z bardzo delikatnym fizycznie basem, a jednocześnie tworzącym dość spore wrażenie potęgi. Więc jakim mają być przeciwnikiem dla GS1000e? Superluxy to tanie słuchawki które pompują zwartą masę dźwiękową prosto na mózg grając w środku głowy, bez żadnego porządku, nie wiem w ogóle o jakim pułapie my tu rozmawiamy. Za te parę złotych, fakt, to dobre słuchawki ale bez przesady. Sposób w jaki Grado ogólnie podają chociażby średnicę, jest lepszy niż w większości słuchawek, tego dźwięku chce się słuchać, jest dynamiczny i potężny, nie męczy, gra poza głową. Słuchawki tej firmy potrzebują wielu godzin wygrzania, słuchając niewypalonych ludzie często takie opinie wyrażali. GS1000 potrzebują tego wygrzewania dość sporo. U mnie teraz po miesiącu dopiero zaczęły naprawdę się otwierać i zmiękczać.
Tak, trzeba być człowiekiem pozbawionym wrażliwości muzycznej żeby stwierdzić że gówno jest gównem 😀 😀
Oczywiście, że Superluxy nie mają startu do SR225e, bo te 225 zjadają GS1000e na śniadanie.
Delikatny i fizyczny bas w GS1000e? Masz na myśli ten żałosny karton, bo tak to brzmi?
Nie wchodź na wrażliwość muzyczną, bo to nie ma nic wspólnego z moją opinią. Słuchałem wszystkich hi-endowych słuchawek na świecie i GS1000e to ZDECYDOWANIE, o kilometr najgorsze z nich. Absolutnie upokarzające słuchawki dla tak legendarnej firmy jak Grado. Szczerze współczuje każdemu, kto wydał na to ścierwo więcej niż 200zł :))) Ale co się dziwić, konkurencja się rozwija, a Grado dalej technologicznie stoi w latach 80. A liczą sobie za słuchawki o wykonaniu a’la Pan Zdziś w piwnicy obok przynajmniej 10x za dużo. Mam nadzieję, że ludzie się niedługo obudzą i firma, przy braku totalnej zmiany modelu biznesowego upadnie.
Stare Grado fajne były, czyli te bez „i”, a już tym bardziej bez „e”. Sam mam szacunek dla SR60, SR325 czy RS1 i bardzo je sobie chwalę w pewnych gatunkach. Ale z tym co Paweł napisał GS1000e zgadzam się.
Wygrzewałem SR225e i wygrzewam teraz GS1000e, z tymi słuchawkami jest ta sama stara śpiewka co ze każdymi innymi Grado. Nowe grają surowo i strasznie szarpią w górnych rejonach. W miarę wygrzewania dźwięk się wypełnia, zaokrągla, wygładza, średnica nasyca. Ostatnio we Wrocławiu nawet sprzedawca w sklepie przyznał mi rację, jeśli chodzi o wygrzewanie Grado są totalnie specyficzne. Nie można nawet dać mocno głośniej bo zaczyna się jazgot. Niestety tak z nimi jest, są przestery i muszą pograć. Jak już membrana się porusza to jest okej. Sprzedałem swoje SR225e, na początku była po prostu z nimi taka tragedia że chciałem od razu sprzedać, dopiero po dwóch tygodniach w ogóle dało się słuchać. To czy się woli starą serię czy nową to kwestia gustu. Jest ta nowa seria bardzo szybka i dynamiczna, niewypalone pędzą mocno do przodu i sieją sopranem jazgocząc przy tym radośnie. SR225 dały mi nauczkę więc po prostu czekam spokojnie aż będzie lepiej (i juz jest po miesiącu) bo widzę że słuchawki wygrzewają się podobną manierą, coraz łatwiej je znieść razem z upływem czasu. Jeśli nie z tąd te wszystkie opinie płyną że ludzie słuchają niewypalonych to nie wiem naprawdę skąd, bo SR225 wzięły w łeb dość widocznie od GS1000. Może to sprawa wzmacniacza do nich, nie wiem, ale generalnie potrzebują dużo kultury od toru, one niestety nic nie ukryją, to nie piękne i kulturalne do bólu D8000, to fakt :). Koniec końców widzę że GS1000 obojętnie z jaką literką wciąż wzbudzają kontrowersje 🙂 Może to i dobrze, jest o czym dyskutować 🙂 W każdym razie mi się podobają, gnają przed siebie i wyciągają z nagrań kupę detalu, robią dla mnie w rocku niezłą robotę.
Porównywałem GS1000 z SR225 u siebie i SR225 są znacznie mniej widowiskowymi i mniej prawdziwie brzmiącymi słuchawkami od GS1000. Bryły instrumentów, przestrzeń holografia, scena, informacje na srednicy, wszystko na rzecz GS1000. Porównywane były łeb w łeb nie przez 5 minut, bo obu byłem właścicielem w tym samym czasie, i to nie GS1000 wróciły do sklepu, tylko SR225 poszły na sprzedaż. Jeśli bas w słuchawkach grado przypomina karton to tylko dwie rzeczy przychodzą mi na myśl: pod osobiste preferencje nie podszedł (mi się np niezbyt podoba w Ultrasone 7) albo wzmacniacz był źle spasowany. Bas w Grado jest zestrojony aby pokazać dobrze bębny, nie męczyć nadmiernym „boomem” i być dopełnieniem średnicy, i to robi bardzo dobrze. Potrzeba dobrego DAca żeby wyciągnąć z niego dobre faktury. A wrażliwość muzyczna jest faktem przy ocenie każdych słuchawek, jak się jej nie posiada to ciężko ferować obiektywne wyroki.
Słuchałeś wszystkich hiendów na świecie? Nieźle 🙂
Nie słuchałem PS1000e, ale wydaje mi się mało prawdopodobne, by były tak dużo gorsze od rewelacyjnych PS2000e. Pierwotne PS1000 brzmieniowo były znakomite, niemniej trzykrotnie mi się zepsuły i z nich zrezygnowałem. Obecnie awaryjność jest według dystrybutora zdecydowanie mniejsza.
Słuchałem tych Meze na AVS zarówno z lampowcem jak i przenośnym grajkiem. Oczywiście z lampowcem dużo lepiej i moje odczucia są bardzo podobne, choć oczywiście w czasie krótkiego odsłuchu nie można sformułować wiążącej opinii. Ale przynajmniej wiadomo, czy warto zawierać z tym sprzętem głębszą znajomość. Recenzja potwierdza, że warto.
Może kiedyś trafi się okazja, by skonfrontować je w warunkach domowych z moimi HiFiManami HE-6 na Audio-gd Master 11.
Piotrze, a jakieśodniesienie do D8000 Finala?
D8000 mocniej jednak nieco eksponują soprany, a średni zakres postawiony mają z kolei ciut niżej. Mocniej też „promieniują” dźwiękami, lecz mimo to sprawiają wrażenie bardziej trzeźwych. Ale dopiero bezpośrednie porównanie dałoby jasny obraz.
Panie Piotrze mam trochę odmienne zdanie co do różnic między D8000 a Meze, dla mnie to Empyreany mocniej eksponują soprany niż D8000, tak samo jak mocniejszy jest subbas w Meze. Natomiast D8000 grają dla mnie bardziej średnicą, która jest fajnie nasycona i do tego bardziej przejrzysta. A ostatnio je porównywałem w łeb w łeb, gdyż Nobumasa, chciał znać moją opinię, na temat tego porównania i dał mi dwie wersje D8000 jedną testówkę, która już od ponad roku jeździ na testy, a druga nowa, która ma zaledwie miesiąc grania. To co mi się nie podoba w Empyreanach to wysoki bas oraz niska średnica jest za mało przejrzysta, zwłaszcza to wychodzi na utworach symfonicznych np. „Princess Mononoke” z albumu „The Best Of Cinema Music” Joe Hisashi, czy albumy „Nier Orchestral Arrangement”.
Nie mogę się do tego odnieść, bo bezpośrednio Meze z D8000 nie porównywałem. A porównania nie wprost zawsze są obarczone odmiennością torów i błędami pamięci.
Ale te niedostatki przejrzystości to na pewno kabel. Z Tonalium nie było.
Jeśli chodzi o kabel to Meze używałem dwóch stockowego i FAW Claire Hybrid, a z D8000 stockowego.
Co do tej przejrzystości to ja jestem tutaj za bardzo staxowy, gdzie takie modele jak 009s czy 507 pokazują właśnie to co lubię i jak ma wyglądać bas. Nawet 009 mają dla mnie zmiękczony i brak przejrzystości w górnym basie i niskiej średnicy.
Oj tak z tym się zgodzę że trzeba porównywać na tych samych torach i wprost, gdyż tak jak Pan napisał odmienność torów da inny wynik, a porównani z pamięci będą okraszone błędami.
Nie zmienia to faktu że jedne i drugie słuchawki są zacnymi słuchawkami i osoba, która szuka słuchawek z wysokiej półki powinna je posłuchać, a które wybierze te czy jakieś inne to jest tylko kwestia gustu.
To nie jest FAW Claire Hybrid, według producenta to Furukawa.
Pojawily sie GS3000. Ciekawym jak te sie odnajda wzgledem Ps2000.
Zdaje się, że to raczej PS2000e zachowają prymat.
Sluchawki Meze; sluchalem dwa razy w Londynie,wyglad super,wykonanie fantastyczne jak i wygoda,mozna powiedziec najlepsze na swiecie,graja przecietnie i swietny wyglad myli tylko sluchajacych,zaczynamy szukac w nich zalet,ale ich nie ma i nie mozemy w to uwierzyc.Szkoda bo liczylem ze beda walczyc o szczyty sluchawkowe.Nie mialem mozliwosci posluchac ich na moim Carym 300B ale sluchalem ich na roznych wzmaczniaczach i lipa.Bardzo przecietne sluchawki,ktorych cena nie powinna przekraczac €1300.
To ciekawe. Mam podobnie. Ale zastrzegam – słuchałem na AVS, a w recenzji jest odniesienie to tego odsłuchu. Nieangażujące. Może rzeczywiście potrzeba czasu na rozegranie. Moje XC przez pierwsze dwa dni też nie zachwycały i grały konturowo i z surowością. Jestem 50/50 w takim razie.
Również zgadzam się z opinią, że Meze nie zachwyca. Do tego na mojej głowie średnio komfortowe (duży ucisk na bokach). Natomiast Final D8000 – fascynują od pierwszej chwili do ostatniej…chociaż nie, ostatniej mogłoby nie być, bo ciężko się od nich oderwać:)
Same słuchawki są znakomite i zrobione z muzycznym znawstwem. Rewelacyjnie wypadają w bezpośrednich konfrontacjach, niemniej ogranicza je nieco oryginalny kabel i trzeba sięgnąć po materiał dobrze obrazujący różnice pomiędzy muzycznym naturalizmem a przegięciami. One nie są dla lubiących brzmieniowy cyrk. Nie forsują sopranów, nie podpierają się echami, nie podbijają basu. Dają prawdziwą muzykę umieszczoną w prawdziwej scenerii. Ale oczywiście jest masa innych rewelacyjnych. Samo Final Audio ma trzy modele. (Najtańszy zaraz wycofa.)Jest w czym wybierać, możemy się cieszyć. Ale powtarzam – Meze Empyrean to rewelacyjne słuchawki. W pewnych sytuacjach brzmieniowych dla wielu uznanych konkurentów wręcz niszczycielskie.
Najlepszy zestaw na swiecie to carry 300b z k1000, żadne inne słuchawki nie podskoczą, obeojetnbie w jakiej sa technoligi zrobione iza ile , ale to wiadomo…
Dopieroc co chyba LCD-4z go rozjechały.
O ile sobie przypominam, to nie rozjechały, tylko były najlepsze ze współczesnej elity słuchawkowej, gdzieś tam wystawionej.
No tak coś w tym stylu było, tylko K1000 potrzebują trochę aby pokazać co potrafią, kabelek i odpowiedni wzmacniacz.
A kto, Stefanie, nie potrzebuje.
To prawda, niewiele jest takich, które mało zyskują i nie warto próbować kabelków, a ze wzmacniaczami to już zupełnie inna trudniejsza sprawa z doborem.
Sluchalem Empyream podczas AVS na lampowym Cayin. Nie pamietam oznaczen wzmacniacza. Sluchawki Maze calkiem, calkiem, ale nie wybitne. Empyream zabrzmialy jak sluchawki za okolo 1 000 – 2 000 zł, czyli naprawdę, niezle. Ale nie bogato, nie eufonicznie, nie totalnie. A w swojej cenie powinny! Meze jeszcze musi troche sie przylozyc i ptzyluczyc. Przeprjaszam za brak polskch liter, ale pisze za zagranicy.
Jan z Bydgoszczy, nie audiofil, a muzykofil…
Na początku miałem podobne wrażenie, że to słuchawki z przedziału 2.000 zł. Po 2 miesiącach wygrzewania zmieniłem zdanie, a po zestawieniu z kablem Tonalium ciężko było mi uwierzyć, że to te same słuchawki. Pozdrawiam
No ale zdanie zawsze można zmienić, nie? 😀 😀
misiekkb jak wypada porównanie miesięcznych d8000 z takimi rocznymi, czy cos się mienia na lepsze czy na gorsze?
Zmieniają się takie rzeczy jak w rocznych jest więcej wysokiej średnicy i wysokich, słuchawki się bardziej otwarte, swobodniejsze w prezentacji dźwięku, bas się trochę uszczupla i staje się bardziej klarowniejszy.
Co do nowych Meze to one są dla mnie one mają jedne z najlepszych wysokich tonów ze słuchawek planarnych i dynamicznych, gdyż nie są one schowane, tylko jakby świetliste ale nie popadające w ostrość i do tego mają bardzo dobrą fakturę dźwięku. Słuchawki potrafią zejść do samych piekieł i ten bas jest taki naturalny. Także holografia i pokazanie brył instrumentów jest w nich bardzo dobra, aż miło się słuchało nagrań koncertowych.
Z perspektywy czasu może faktycznie one się otwierają, musiałbym poszukać fabrycznego kabelka, ale teraz po dłuższym czasie i na srebrze są niezwykle holograficzne i realne, sam jestem zaskoczony.
W przypadku Meze nie do końca się zgodzę, góra jest nieco szklista, owszem bas schodzi nisko, ale jednak w D8000 moim zdaniem jest bardziej naturalny. To tak na moje uszy. Ogólnie bardzo ciekawe słuchawki tylko jak zwykle kabelka porzałowali. Pewnie z lepszym byłoby znacznie lepiej bo wydaje się że mają potencjał.
Jeśli chodzi o górę, to wiesz Stefanie że ja lubię górę z pazurem, ale bez kłucia i z bardzo dobrą fakturą. Co do basu to jak dla mnie niski bas jest dobry, do wysokiego mam pewne ale, ale to pewnie jest ta jak Piotr napisał wszystko zależy od kabla, a ja tylko na stockowym i na FAW Claire Hybrid, a wiadomo jakie są kable FAW na basie.
Tak pamiętam:), dodam tylko że tak jak piszesz jest na 933, bo na lampie było tak jak napisałem, widać mocno reagują na tor.
Ja słuchałem narazie tylko na fabrycznym czarnym. A bas no właśnie czegoś mi brakuje bo ładnie mruczy na dole ale jednak bembnom trochę brakuje do tych z D8000.
„a wiadomo jakie są kable FAW na basie”
Ja nie wiem, a chętnie bym sie odwiedział, bo interesuje się Noir Hybrid.
Sroki za bębny.
Stefanie ja słuchałem na lampie, a dokładniej na Fezzie. Widocznie dobrze reagują na tor tak jak powiedziałeś, a to jest dobrze, gdyż można dostosować brzmienie pod siebie. Bębny i perkusja to jeden z instrumentów, na który kładę największy nacisk podczas odsłuchów, obok skrzypiec, wiolonczeli, fortepianu i damskiego wokalu. Dlatego utwór „Princess Mononoke” z albumu „The Best Of Cinema Music” Joe Hisashi jest dla mnie bardzo dobrym materiałem, jeśli mam coś szybko powiedzieć o jakimś torze, czy jakimś sprzęcie, gdyż da mi wgląd na to co najbardziej oczekuje.
„„a wiadomo jakie są kable FAW na basie”
Ja nie wiem, a chętnie bym sie odwiedział, bo interesuje się Noir Hybrid.”
Kable FAW nie mają nigdy klarowności, kontroli absolutnej na basie, zwłaszcza seria Noir, dlatego ja wolę serię Claire i Claire Hybrid, bardzo dobry stosunek jakości dźwięku co do ceny kabla. A jeśli chodzi o Noiry to bym je polecał do słuchawek, którym trzeba dać nasycenie, wypełnienie, ilość basu, np. do HD800, Noir im dobrze, bardzo dobrze robi. Ale i tak wszystko zależy co chcesz zmienić w torze i do jakiś słuchawek, także uważam że powinno się samemu posłuchać na własne uszy, na własnym systemie aby powiedzieć czy kabel jest dla „mnie” jest dobry
Witam serdecznie.
Panie Piotrze, wielokrotnie w pana recenzjach pojawia się kabel Tonalium. Niestety nie jestem w stanie namierzyć gdzie taki kabel można kupić. Zakupiłem właśnie Meze Empyrean i do pełni szczęścia aby uzyskać wspomnianą przez pana pełnię blasku chciałbym ów kabel nabyć. Proszę o pomoc. Google na hasło kabel Tonalium kieruje mnie z powrotem do pana recenzji 😉
ile taki kabelek Tonalium do Empyreanów stoi? Chyba najlepiej byłoby go zrobić na zbalansowaną końcówkę (XLR 4-pin na przykład) bo zawsze można z niej przejść na 6,3mm czy inny wtyk SE, a w drugą stronę już nie
Jeśli to jest pytanie do mnie, to nie wiem ile kabel Tonalium kosztuje, ponieważ nigdzie nie udało mi się go znaleść. Może już nie można go kupić? Nie wiem. Ale oczywiście końcówka XLR będzie najlepszym rozwiązaniem.
Kabel Tonalium kosztuje około trzy tysiące złotych. Producent pod numerem telefonu 734 147 746.
3 tysia, no niewąsko. warte to i zgra się z tym Mezo? do Empyrean jeszcze ujdą % do ceny słuchawek, ale do takich Nighthawków? Te 3 tysia to za jakąś długość i jakie zakończenia (XLR 4-pin, 2xXLR 3-pin, jack 4,4mm, jack 6,3mm, jack 2,5mm, jack 3,5mm?)
Nie umiem powiedzieć jaka jest standardowa długość kabla, prawdopodobnie 2,5 albo 3,0 metra. Zakończenie najpewniej wg życzenia, ale niektóre przyłącza są bardzo drogie, na przykład wtyki do muszli Sennheiser HD800 od Furutecha 950 złotych, a od Oyaide jeszcze droższe. Takie coś musi podnosić cenę. Sam używałem i używam tych kabli z różnymi słuchawkami nigdy się nie rozczarowując. Ale można używać innych, na przykład tych: http://www.hificlub.pl/sites/default/files/cennik_transparent_0.pdf
Bardzo dziękuję za odpowiedź.
Final Sonorous VI kontra MEZE EMPYREAN. W jakim aspekcie brzmienionym Meze są lepsze od Final?
Jakie inne słuchawki poleciłbym Pan dla miłośnika wokali?