Recenzja: Gradient Helsinki 1.5

   Gradient to wektor wyznaczający kierunek ku epicentrum. Ale także nazwa fińskiej firmy produkującej głośniki. Firma powstała w 1984 roku, a założył ją wraz z przyjacielem bardzo znany na profesjonalnym rynku nagraniowym specjalista od akustyki, członek Audio Engineering Society – Jorma Salmi. Siedziba znajduje się w Provoo, 50 tysięcznym mieście opodal Helsinek, a sama firma jest szeroko znana i oferuje spory wachlarz modeli, poczynając od stosunkowo tanich, a kończąc na dosyć drogich. Wszystkie one powstają całościowo w Finlandii, która okazuje się całkiem sporym zagłębiem przemysłu głośnikowego, bo przecież Genelec, bo przecież Amphion.

Możemy się domyślać, że nazwa Gradient miała wyznaczać nową jakość, kierując nas ku epicentrum znakomitego brzmienia, a domysł ten nie jest bezpodstawny, albowiem firma pokazała na przestrzeni swej trzydziestoletniej już historii szereg rozwiązań, które przyniosły jej sławę. Pośród nich model Helsinki 1.5 jest chyba najsławniejszy, a w każdym razie najbardziej utytułowany, jako że aż siedem razy pod rząd otrzymywał zaszczytny tytuł Editors’ Choice magazynu The Absolute Sound (ostatni za rok 2014), a także posiada rekomendacje Stereophila i HIFI Critic. Zanim zogniskujemy na nim uwagę, chciałem powiedzieć o dwóch rzeczach: Pogratulować Gradientowi nie wypisywania peanów na własną cześć w oparciu o filozoficzne i artystyczne komunały szermujące sztuką, a także o tym, że firma od początku zasłynęła z nietypowych rozwiązań, czego dowodem pierwszy jej produkt, model Gradient 1.0, na który wystarczy jeden rzut oka by mieć świadomość, że Jorma Salmi nie przejmował się tradycyjnym wyglądem i nie próbował być jednym z wielu. Tak nawiasem, gdy chodzi o sztukę, to udoskonalona wersja tej pierwszej kolumny, Gradient 1.3, stała się eksponatem muzeów sztuki przemysłowej, tak więc fińska firma okazała się wcielać szczytne hasła czynem a nie słowem.