Recenzja: Emperor Headphone Amplifier

    Jakiś czas temu dostałem list z zapytaniem, czy nie przetestowałbym słuchawkowego wzmacniacza. Słuchawki są moim konikiem, mam do nich słabość (a co za tym idzie także do słuchawkowych wzmacniaczy), toteż się odruchowo zgodziłem. Nie żebym dumał nad każdą recenzją, czy jej pisanie z tych albo innych względów okaże się opłacalne, bo wówczas wiele bym nie napisał, ale problem polega na tym, że przedmiot recenzji nie jest produktem firmy już istniejącej, tylko takiej, która dopiero ma powstać. Ma powstać w zależności od tego, jak ten wzmacniacz ocenię.

Brzmi niby zachęcająco – można się puszyć i wbijać w dumę – ale szczerze mówiąc cokolwiek jestem takimi sytuacjami zniechęcony. Pisałem już wiele razy o słuchawkowych wzmacniaczach firm dopiero zamierzających zdobyć rynek i jakoś nigdy się to za dobrze nie kończyło. Stosunkowo najlepiej w przypadku Divaldi i PhaSt-a, które oba jako oferta rynkowa istnieją i nawet są udoskonalane, ale też bardziej raczkują niż zawojowują. Szkoda w sumie, bo oba to produkty udane, ale wygląda na to, że zdobywanie rynku łatwe nie jest i pomaganie w tym to nie sama przyjemność. Rozpisywałem się mocno chwaląc o wzmacniaczach White Bird, Rapture, Euridice, Ear Stream i paru innych, a mimo to żaden ostatecznie rynku nie zawojował i dalej do tego niż bliżej. Może za dużo oczekuję. Trudno w sumie wskazać jakąkolwiek firmę z tej niszy rynkowej, która odniosłaby spektakularny sukces, niemniej kilka czy kilkanaście modeli słuchawkowych wzmacniaczy jest na rynku od dawna obecnych i zyskały dość mocną pozycję. Leben, Cary, iFi czy SPL rozsiadły się całkiem wygodnie i mocno wryły w audiofilską świadomość. Czy to samo może się zdarzyć w przypadku recenzowanego? Życzę mu jak najlepiej, ale mam świadomość trudności. Trudności po obu stronach – i tej drogiej, i taniej. Drogiej, bo tam uznane marki, jak Stax, Sennheiser czy Woo Audio (akurat u nas nieobecne), rozdają karty od dawna i jeśli ktoś ma im zagrozić, to prędzej inne tuzy, w rodzaju Wells Audio czy Fostex (choć przykład Viva Audio trochę temu zaprzecza). Taniej zaś, bo tam iFi i cała zgraja Chińczyków. A środek też pusty nie jest, więc dosiąść się łatwo nie będzie. Ale próbować trzeba, bo kto nie próbuje, szans nie ma.

Tytułowy Emperor to wzmacniacz produkcji rodzimej. Całkiem nawet sąsiedzkiej, jako że też z Krakowa. Ale nie domyślajcie internetowi śledczy jakiejś chytrej w tym zmowy – nie spotkałem się z twórcą i nie uknułem konszachtów. Sprawa odbyła się oficjalnie, wyłącznie via mail, konstruktora nie znam. Poprosiłem tylko o przedstawienie się i dowiedziałem tyle, że pan Bartosz Kurzak jest inżynierem, specjalistą od programowania, mechatroniki i automatyki przemysłowej, a jego prywatną pasją jest konstruowanie urządzeń audio. Ma ich na koncie niemało, w tym przede wszystkim efektorów gitarowych i gitarowych wzmacniaczy, także konstrukcji lampowej. Recenzowany wzmacniacz jest jednak czysto tranzystorowy i odpowiednio do tego raczej niewielki. Nazwa Emperor nie koresponduje zatem specjalnie z jego powierzchownością i sam wolałbym go nazywać na przykład BK, od inicjałów twórcy, ale to mniej jest ważne. Ważne jak gra i za ile, ale że wygląd także ma udział w dziele, to od niego zaczniemy.