Budowa, wygląd i użyteczność

Tego jeszcze nie było na naszych łamach – kolumny przeciwbieżne.

   A więc są nietypowe – wertykalne i w fantazyjnych drewnianych kapeluszach – że osobliwe aż nawet i wyglądem inspirujące. Futurystycznie zmuszające do medytacji, jak też ten dźwięk tam pracuje i jakimż cudem może być dobry? A że dobry jest, na to są świadkowie i są relacje pisane. Jest także fakt istnienia producenta, który nie dość że nie poszedł z torbami, to jeszcze stał się szanowany i sławny. Toteż na każdej większej wystawie o tematyce audio takie osobliwie wyglądające kolumny napotkać można, a na warszawskim AVS prezentuje je Audio System. Bardzo udanie zresztą, na przykład poprzez mariaż z lampowym wzmacniaczem Cary Audio. A skoro takie zestawienie się sprawdza, to kolumny muszą być „łatwe”, nie wymagające dużej mocy. I łatwe rzeczywiście są, a na dodatek z każdej jeszcze strony. Bo łatwe do napędzania i łatwe do ustawienia. Ich skuteczność, szacowana na 88 dB, nie jest wprawdzie oszałamiająca, ani tym bardziej tubowa, ale w praktyce okazuje się bardzo przyjazna i napędowo przystępna. Toteż wzmacniacz na lampach 300B w zupełności wystarczy, a każdy mocniejszy niż jego kilkanaście watów tym bardziej pod względem mocy nie zawiedzie. Nie mniej dobrą wiadomością jest łatwość ustawiania. Kolumny są nie tylko dozwolone, ale wręcz zalecane w małych pomieszczeniach, poczynając od dwunastu zaledwie metrów; a jednocześnie radzą sobie bez problemu na większych obszarach, co moich dwadzieścia sześć wykazało dowodnie. Mają jednak pewne wymogi odnośnie lokalizacji, a konkretnie dwa mają. Nie powinny stać przy samej ścianie, a odległość od ścian bocznych powinna być inna niż od tylnej. Od tej z tyłu nie mniejsza niż 70 cm i nie większa raczej niż 120, a od bocznych nie mniejsza niż 50 cm i równa dla obu. Lecz poza tym hulaj dusza i na dodatek pole stereofoniczne wyjątkowo rozległe, a zatem słuchać można w dobrych warunkach nawet w małym pokoju i z licznym towarzystwem. Dodatkowym bonusem jest małość zajmowanego miejsca. Kolumny nie tylko z nazwy są kolumnowe, czyli rzeczywiście dużo wyższe niż szersze – na bazie 28 na 26 centymetrów. I jeszcze wyposażone w płaskie łapki a nie kolce, dzięki czemu można nimi suwać bez obawy o parkiet. No i jak wyglądają…

Zwą się Duevel Venus.

Czy to jakiś model wieżycy z pagodą na szczycie, czy może emiter fal zdolnych razić wrogów? Nie, to emitery fal dźwięku do pozyskiwania przyjaciół i wyrywania dziewczyn. A przede wszystkim dla własnej przyjemności.

Graniastościenna kolumna strzela na metr w górę i ma po drodze ten fantazyjny dyfuzor w postaci złączonych podstawami stożków, z których górny rozprasza wysokie tony i ma zaokrąglony koniec, a dolny rozprasza niskie i koniec ma spiczasty. Pod dolnym leży w tym stanie rzeczy 22-centymetrowy woofer z membraną węglową, a nad górnym zawisa średnio-wysokotonowa kopułka tekstylna o średnicy 34 mm. Osadzono ją w czarnej obudowie z tworzywa, a woofer dmucha wstecznie w tunel od środka okrągły a nie, jak od zewnątrz, kanciasty i zakończony bocznym bass-refleksem. Sadowi się to wszystko na pasujących graniastą formą do głównego korpusu cokołach, a całość prezentuje się ekstra, bo fornir to tym razem nie tylko tył oraz boki, ale jednolita powierzchnia całego obwodu na całej wysokości. Ma ten fornir pierwszorzędną prezencję i uzupełnia go futurystyczny modelunek prążkowanego w drewnie dyfuzora, co razem budzi uznanie i fascynuje wyglądem. Naprawdę to świetnie się prezentuje i cieszy oszczędnością powierzchni, jak również symetrią kształtu, nie zmieniającego się w zależności od kąta widzenia.

Ze spraw czysto technicznych: nie ma zabawy w bi-wiring, być może jako kolejny ukłon w stronę taniości, tak więc pojedynczy kabel głośnikowy wystarczy i zwory też nie będą potrzebne. Zaciski są proste i praktyczne dzięki dużym motylkom, a kojarzona nieodłącznie z ustawianiem kolumn zabawa w odginanie tym razem się nie odbędzie. Dźwięk promieniuje sferycznie niczym światło z prawdziwej Venus i tylko zostaje go określić a nie trzeba będzie się z nim mordować. Ustawiasz, siadasz, puszczasz – i już cały jest twój.

Zasada działania niby prosta – ustawione naprzeciw siebie szerokopasmowiec i tweeter oddziela i rozprasza drewniany „kapelusz”.

Dopowiedzmy jeszcze o technologii, że kolumny przenoszą pasmo 40 Hz – 20 kHz przy nominalnej impedancji 4 Ω, a moc je napędzająca nie powinna przekraczać 100 W; tak więc przy mocnych wzmacniaczach trzeba uważać z gałką. Każda waży 20 kg, czyli do przestawiania są łatwe, a myszy na nich i tak postawiłem, co jednak niczego pozytywnego nie dało. Ceny przed posłuchaniem komentować nie można, a tylko zauważyć, że w tym przedziale ekonomicznym konkurencja jest bardzo mocna, co jednak dotyczy wszystkich przedziałów, gdyż kolumn głośnikowych robią na świecie tysiące.