Recenzja: iFi Audio iCan Nano

Brzmienie: Z Sony Xperia SP  

iFi Audio iCan Nano

   Każdy się chwali. Wiadomo, każdy chce zarobić. Każdy coś i jakoś zarobić musi, bo inaczej z głodu by umarł. Ale zarabianie jednym wychodzi lepiej a innym gorzej. A i od zewnątrz to różnie wygląda, bo jedni zarabiają uczciwie; godziwe usługi albo towary oferując, a inni niekoniecznie. Powiedzmy zatem na wstępie, że ifi nano to patrząc z tego punktu widokowego bardzo rzetelna, naprzeciw klienta wychodząca oferta. Jeżeli ktoś za takie pieniądze potrafił zaoferować tak grający przenośny wzmacniacz słuchawkowy, to ja mu mogę tylko pogratulować. Stosunek jakości do ceny bardzo jest tutaj wyśrubowany, bo i wygląd, i brzmienie, i cena – wszystko jest wyjątkowo atrakcyjne. Aż, prawdę mówiąc, podejrzanie. No ale gra to, ale wygląda i jak przyjść do sklepu, to faktycznie za tyle sprzedają. Ani chybi Chińczycy musieli w tym maczać palce; i faktycznie, rzecz jest made in China, tak jak większość tego co nas otacza. Jednakże, powiedziałbym, w stylu tego dawnego made in China, takiego wysmakowanego i dopracowanego w każdym detalu, a nie tego nowego, sporządzonego naprędce.

Przejdźmy do samego brzmienia, bo już je zdążyłem pochwalić, a jeszcze nic konkretnego nie napisałem. Nuże tedy w konkret. A na początek smartfon i galeria słuchawek. Podpiąłem naszego nano do Sony Xperia SP tym jego małym kabelkiem i zabrałem się za słuchanie, uczyniwszy sobie zawczasu listę kilkunastu utworów obejmujących wiele form muzycznych, mieszczących w sobie szerokie brzmieniowe spektrum. Słuchawek nagromadziłem także sporo, i w drogę.

Grado SR-60

Te Grado to stary znajomy, który tylekroć okazywał się bardzo muzykalny i gęsty, a czasami nieco zbyt szorstki i nerwowy, kiedy któryś wzmacniacz im nie podszedł, co zdarzało się jednak sporadycznie. Nigdy jednak, a w każdym razie niczego takiego sobie nie przypominam, nie grały szczególnie przestrzenie i detalicznie. Tymczasem z nano…

Skromnie i ubogo? Na pewno nie w tym wypadku.

Zacznę jednak od tego jak ustawiłem skobelki aktywujące specjalne przyprawy dźwiękowe od ifi. Po kilku minutach wsłuchiwania się doszedłem do wniosku, że efekt 3D doskonale zdaje egzamin właściwie we wszystkich okolicznościach, bo słuchanie z jego ingerencją skutkowało niewątpliwie wzrostem spektakularności a w rezultacie także wzrostem zaangażowania słuchacza. Ten układ firmie ifi bez wątpienia świetnie się udał, w przeciwieństwie do tego zaproponowanego przez JBL w słuchawkach Synchros. Sprawdza się jak mało które rozwiązanie tego typu, a może nawet lepiej niż którekolwiek. Złego słowa nie powiem też o XBass, z tym że pełni on nieco inną rolę, to znaczy wspomaga słuchawki nie mającym dość basu, a w przypadku samoistnie basowych bywa zbędny. Oczywiście każdym basu dorzuci, tylko nie zawsze jest to potrzebne. Grado SR-60 okazały się takimi na pograniczu i po chwili rozważań doszedłem do wniosku, że bez XBass odpowiadają mi bardziej. Nie jest to jednak istotne, ponieważ istota leży tutaj zupełnie gdzie indziej. Leży mianowicie w tym, że ifi nano to wzmacniacz za dobry. Tak, nie przesłyszeliście się, on jest za dobry. Łamie swą jakością przyjęte kryteria i zaszeregowania, grając nieprzyzwoicie dobrym dźwiękiem, którym obdarza nawet takie w końcu nienadzwyczajne słuchawki jak Grado SR60.

Ja wiem, to wszystko, całe to brzmienie, jest tak naprawdę głęboko przyrządzone i po komputerowemu przetworzone, toteż audiofilscy puryści mogą się zżymać na takie hocki klocki z basem i przestrzenią, jednak koniec końców chodzi przecież o odsłuchową satysfakcję a nie odsłuchowe kąpiele w wodzie destylowanej z dodatkiem soli trzeźwiących. Tak więc ta uprzestrzenniająca piana i basowe masaże są sprawiającymi wielką frajdę kąpielami w jacuzzi, dającymi masę odsłuchowego zadowolenia. A przy tym wcale to nie brzmi w jakiś odrealniony albo przedobrzony sposób, bo tego sam też nie znoszę, tylko inaczej niż zwykle, ale w sumie jak najbardziej naturalnie, bez żadnego odczucia sztuczności czy przegięcia. Dochodzi do tego rzecz jeszcze jedna, prawdopodobnie w dużej mierze brana w tym wypadku od źródła, w postaci świetnego pod względem audio smartfonu. Chodzi o szczegółowość. Grado SR60 grające bardzo szczegółowym i bardzo przestrzennym dźwiękiem? Tego chyba jeszcze nie przerabiałem.

Mniejszy iCan jest naprawdę NANO!

A to właśnie miało tu miejsce, a przy tym wypadło znakomicie, bo połączyło się z muzykalnością i naturalnym całościowo ujęciem, a w efekcie zabrzmiało całkiem jak nie te słuchawki, tylko bardziej jak Grado GS1000. Nie aż tak wprawdzie dobrze, ale w tym stylu. Dla poszukiwaczy audiofilskich przygód powinna to być niemała frajda, bo przecież to uprzestrzennienie można także wyłączyć i wrócić do zwykłych SR60.