Brzmienia cd.
To został jeszcze bas. W dole on leży i prosi, by to uwzględniać, to znaczy nisko schodzić. Tymczasem Z7 mają tendencję do napowietrzania i nasycania wszystkiego sopranowym oddechem, co w przypadku basu skutkuje (odwrotnie niż u samych sopranów) jego przestrzennym rozciąganiem. Nie jest zatem taki bas niski, zwalisty i konsystentny, tylko przestrzenny, natleniony i wymieszany z wyższymi tonami. Niemniej – i to chciałbym mocno podkreślić – ma spore zejście i się niemało zaznacza, tak więc miejsca, gdzie potężny bas się powinien pojawiać, ani trochę nie zieją pustką, tyle że nie ma tam niskiego, grzmocącego po dnie pasma tektonicznego łoskotu, tylko pojawia się bas obszerny i przede wszystkim przestrzenny. Bo soprany się nie rozchodzą na przestrzeń, tylko wąsko strzelają w górę; a bas przeciwnie, właśnie się na przestrzeń rozlegle rozchodzi i bywa to bardzo ciekawe. Gdy natomiast użyć equalizera i procesora K2, robi się całkiem masywny i choć przestrzenny akcent ciągle w nim dominuje, to jest to już kawał basu także pod względem zejścia.
Cóż jeszcze rzec można? Na koniec zostawię przestrzeń, a w tym miejscu napiszę, że słuchawki grały początkowo bardzo przestrzennie i miękko, co jak już się nieraz zdarzało, wskazywałoby na ich nie wygrzanie. Po dziesięciu dniach używania ich obraz się wyraźnie wyostrzył i nabrał większej jednoznaczności, bo na początku było to granie w stylu powiewającej na wietrze wielkiej płachty muślinu, o łopoczących krawędziach i braku wypełnienia. Nie powiem, ciekawe to było, ale zbyt jednak specyficzne. Takie jakby z samej muzykalności złożone, a pozbawione konkretu i bezpośredniości obcowania. A potem właśnie na odwrót – zwłaszcza przy odtwarzaczu. Bardzo wyraziste i aż przeostrzone sopranami się pojawiły postaci, a za mało jednolitości wyrazu i pełnego, masywnego przepływu. A więc na początku – by w kulinarną stronę się zwrócić – niczym sorbet albo mus jakiś czy bita śmietana, a potem potrawa też dość lekka ale pikantna, podczas gdy brzmienia NightHawk podobniejsze były do tortu, a więc czegoś masywniejszego, bardziej jednolitego i mocniej nasyconego smakiem. (Z tym, że bez przesładzania.)
Na koniec jeszcze obiecana przestrzenność.
Przestrzeń słuchawki Sony MDR-Z7 oferują dużą i widoczną na przestrzał. Ani przez chwilę nie grają w głowie, natomiast bardziej na boki niż do przodu, chociaż duża głębia też w nich się pojawia. Nie mają jednak tej oszałamiającej holografii Staxa Omegi, ani nie dają takich przestrzennych efektów jak Ultrasone Edition5, pozostając bliżej prezentacji zwyczajnych. Połać jest duża, widać daleko, przestrzeni nie brakuje, natomiast jej organizacja wewnętrzna nie ma cech mogących zaimponować, i tu do pierwowzoru w postaci Sony R10 znowu mnóstwo brakuje. Bo tamte słuchawki przestrzeń miały wręcz zjawiskową, tak samo jak samą muzykę, a tu muzykalność jest niezła, ale z widocznymi odkształceniami sopranowo-pogłosowymi, a przestrzeń też duża, ale taka zwyczajna, jaką wiele słuchawek posiada. Ponadprzeciętnie duża, ale przeciętna w wyrazie. Adekwatna do ceny, natomiast nieadekwatna do bycia następcą R10 i bycia flagowcem Sony.
Kiedy się tych słuchawek słucha, wyraźnie czuć, i to cały czas, że je zrobiono by czynić efektownym przekaz sam z siebie nie należący do popisów jakości brzmienia, a potem, w konfrontacji z wybitnym torem, ta nadaktywność wyłazi i miast poprawy robią się zniekształcenia. Nie zawsze tak jest, co procesor K2 udowodnił niezbicie, tak więc gdyby do toru zaprząc dzielony odtwarzacz Reimyo z mającym go przetwornikiem, zrobiłoby się na pewno ciekawiej, wszakże gdy kogoś stać na Reimyo, to stać go i na lepsze słuchawki – na przykład flagowiec Staxa, by poza Japonię nie sięgać. Albo na flagowe Sonorous, Fostexy czy Audio-Technicę, bo robią w tej Japoniii wybitnych słuchawek trochę. Natomiast moja rada jest taka, by koncern Sony nie kombinował, tylko przywrócił do produkcji pamiętne Sony R10; tak dla samego prestiżu, by inni mu nie mogli zarzucić, że nie stoi już na piedestale. I żeby dostały nauczkę te wszystkie flagowce dzisiejsze, którym się głupio zdaje, że wszystko najlepiej potrafią.
To jednak mój punkt widzenia, a samo Sony najwyraźniej się miota, usiłując przedłożyć rynkowi produkt bardziej na nasze czasy, a więc niedrogi, jakoś wybitny i tą wybitnością usiłujący poprawiać kiepski sygnał smartfona czy przenośnego odtwarzacza. To wszystko te Z7 mają, ale na bycie wybitnymi słuchawkami pod każdym względem się to nie składa. Niemniej można przyjemnie słuchać, tak jak sam przy komputerze słuchałem. Przy odtwarzaczu zresztą również, tylko po mniej wysilonych interkonektach i ze wzmacniaczami tranzystorowymi, z których Transrotor okazał się grać tym razem ciekawiej, ale Phasemation też był niczego sobie, pozostawiając żal, że nie starczyło czasu na wyzyskanie jego symetryczności. Czasu nie było także, by zaprogramować procesor wzmacniacza od Ancient Audio, a to na pewno duża strata, bo podejrzewam, że miałby naprawdę sporo do powiedzenia i dźwięk tych Sony wybitnie poprawił.
wg mnie brzmienie tych słuchawek jest bardzo relaksacyjne i chyba na ten aspekt dźwięku położyli głównie konstruktorzy co nie umiejsza ich licznych zalet ale jakoś chciało by się trochę więcej od flagowca Sony z taaakimi wielkimi membranami. Uwielbiam to charakterystyczne ciepłe brzmienie sony ale Z7 to trochę za mało jak na tak szacowną firmę
a takie miałem nadzieje,pozostaje mi jedynie coś z Grado bo trzech tysięcy wydaje się że nic lepszego od Grado nie znajdę …
A do jakiej być mają muzyki i otwarte czy zamknięte?
do muzyki koncertowej grado jest the best, chyba żadne słuchawki nie przekazują tak pięknie emocji jak gradosy. miałem kiedyś gs1000 i wiem co pisze:) ale one to ponad 3tys chyba że używane
Niestety słucham wszystkiego,myślałem o słuchawkach które dały by zdecydowanie większy realizm dźwięku niż HD-600 i BD DT 990 PRO.Miałem nadzieję że będą takie zamknięte bo słucham wieczorami i w nocy,ale gdyby otwarte były dużo lepsze to musiały by takie być.
Mój zestaw QAT RS3 + SCHIIT LYR.
Tu jest oferta słuchawek na pewno lepszych niż twoje, ale czy zdolnych spełnić marzenia, tego oczywiście nie da się zgadnąć.
http://www.hifi.pl/ogloszenie/audio/08/216466.php
Gdy chodzi o czysty realizm i konstrukcję zamkniętą, najlepszy byłby w zbliżonym przedziale cenowym Denon D7000. Ale te słuchawki trudno trafić na rynku wtórnym i są na nim drogie. Właśnie dlatego, że są dobre.
Final Audio Sonorous 6
Piotrze jak to możliwe że słuchawki zagrały u ciebie jasno a chyba u wszystkich innych recenzentów ciemno ?
Pytam bom ciekawy,w żadnym razie nie jest to zarzut .
To jest w ten sposób możliwe, że tylko u mnie prawdopodobnie grały po odpowiednim wygrzaniu. W efekcie nie tylko jaśniej, ale także z mniejszym basem a o wiele mocniejszymi sopranami. Tak to jest, jak recenzent dostaje nowe słuchawki, wygrzewać mu się nie chce, podłącza je na chwilę, posłucha co tam przygrywa, na poczekaniu dźwięk lepszy jako poprawkę wygrzewającą sobie z głowy dorobi, a potem pisze bzdury.
Jeszcze tylko dorzucę, że z uwagi na wąskie, dwutygodniowe, ramy czasowe, narzucone przez dystrybutora, wcale nie mam przekonania, że to co sam napisałem jest werdyktem ostatecznym. Bardzo możliwe, że po kilkudziesięciu albo kilkuset następnych godzinach zaczęłyby te Sony grać jeszcze inaczej. A niezależnie od tego, kiedy ich pierwszy raz słuchałem i kiedy po rzaz ostatni, to były całkowicie różne brzmienia.
jakby Pan porównał stereofonię tych słuchawek do słuchawek AT W1000X – wiem że Pan je odsłuchiwał,
chodzi mi o szerokośc sceny
obie pary mają fajna prezentację stereo – które lepsze ?
Nie miałem okazji porównywać bezpośrednio, ale zarówno scenę jak i sam dźwięk Audio-Technica ma moim zdaniem lepsze.
Piotrze, jak porównałbyś je do „wiekowych” D7000? W jednym, wielokrotnie złożonym, zdaniu najlepiej 🙂
Złożone zdania nie są potrzebne: D7000 od Z7 są lepsze pod każdym względem, może poza szerokością sceny.
Tego się obawiałem 😉
Mam zamiar moje D7000 zamienić na coś innego (zamkniętego). To doskonałe słuchawki (świetnie mi doradziłeś w tym zakresie lata temu!) i jestem z nich bardzo zadowolony ale po kilku latach … po prostu mam ochotę coś zmienić 😉 Nowe mają być zamkniętym (koniecznie) allrounder’em (od fortepianów do metalowego łojenia) z dobrym basem i bez wyostrzeń na górze (do toru stacjonarnego, mobilnie być może okazjonalnie ale tam IEM głównie)i dobrze gdyby nie byłą to delikatna konstrukcja. Tak sobie te Sony upatrzyłem ale coś mi się wydaje po lekturze, że to nie to (posłucham jak będzie okazja). W oko wpadły mi też recenzowane przez Ciebie ATH-A2000Z oraz Ultrasone Signature Pro (bądź ED8), wybór jest większy i to nie musi być już TOTL (ambicje mi zmalały 😉
Żadnymi z wymienionych nie zastąpiłbym D7000, choćby mnie bili. Jak już, to Ultrasone Edition5. Inaczej po prostu nie warto. Ewentualnie Fostex TH-900 albo zamknięta wersja flagowych AKG (których nie słyszałem).
Nie ułatwiasz mi sprawy 😉 szczególnie, ze moje D7000 są we wzorcowej kondycji.
Podjedź sobie do Krakowa, do HiFi Station, masz blisko. Także blisko masz do katowickiego Audio Stylu. Zabierz ze sobą Denony i porównuj. W żadnym razie nie strzelaj na oślep. I żadnych pochopnych decyzji. Możesz się też wybrać we wrześniu do Essen i tam szukać. Ale ja bym się trzymał Denonów, bo są bardzo naturalne. Z takim PhaStem grały rewelacyjnie.
Do listy alternatyw dorzuciłbym jeszcze, po lekturze twojej recenzji, T5p.2.
Nie ujmując sympatycznemu brzmieniu T5p, sam bym wolał D7000. Posłuchaj Fostex TH-900 i Ultrasone Edition5 Unlimited. Bardzo też lubię AKG K812 więc ich wersja zamknięta powinna być ciekawa. I bardzo dobre są też te nowe Technics. Tylko ciężko je będzie do posłuchania wyszukać.
Kiedy będzie test MDR-CD3000? był w zapowiedziach i to już w dawnych i jak dotąd nic się nie pojawiło:((
Sony MDR-CD3000 zostały odebrane przez właściciela zbyt szybko, bym mógł napisać test. Słuchawki są już właściwie zabytkowe, więc test taki byłby grubo poniewczasie; a powiedzieć można o nich, że grają znakomicie – zjawiskowo wręcz muzykalnie – przy jednej tylko wadzie, mianowicie dźwięk nie jest specjalnie szybki.
Wielka szkoda 🙁 chciałem poznać obiektywną ocenę,przeczytać test…. Sam jestem ich właścicielem – pierwszym właścicielem 🙂 kupiłem je jeszcze w 98 roku. Użyłem ich tylko jakieś piętnaście więc są jak nowe Używam ich nadal . Mam też MDR-Z7. Właśnie liczyłem na obiektywną ocenę MDR-CD3000 w porównaniu z teraźniejszym „topem” słuchawkowym.Tak jak napisałeś są właściwie zabytkowe …ale czy są bez szans w porównaniu do teraźniejszych?. selektywność,przestrzeń detal.
Tak czy inaczej wielkie dzięki za TESTY
Moim zdaniem Sony MDR-CD3000 absolutnie nie odbiegają poziomem od najlepszych słuchawek współczesnych z okolic 5000 PLN. Pod względem elegancji, barwy i płynności brzmienia, a także zjawiskowego światła, stoją od współczesnych wyżej, natomiast są trochę wolniejsze jak chodzi o szybkość narastania dźwięku, co może komuś przeszkadzać. Tu takie na przykład Beyerdynamic T1 wyraźnie górują. Natomiast całościowo lepsze słuchawki, to dopiero Ultrasone Edition 5.
Kupiłem te słuchawki razem z PHA-3. Słucham nagrań zdigitalizowanych w torze: SONY Z3 Compact Tablet + kabelek USB SONY z zestawu + SONY PHA-3 + SONY MDR-Z7 na podstawowych kablach dołączonych do zestawu. Istnieje możliwość dokupienia droższych kabli oferowanych przez SONY – acz tych nie posiadam i kupić nie zamierzam. Tablet z Androidem 4.4; odtwarzacz SONY Walkman. Zwykle słucham w wysokiej rozdzielczości po USB i na cyfrowe połączenie z PHA-3 mam przełączony tablet (Odpowiednik Bi-direct gdzie tablet robi za cyfrowy nośnik a dźwięk przetwarzają wyłącznie DAC i wzmacniacz z PHA-3). Słuchawki wygrzałem ok. 200 godzin przed odsłuchaniem. Subiektywne różnice względem uwag zawartych w recenzji MDR-Z7 są takie, że w moim zestawie na pierwszy plan wysuwa się pasmo basowe. Nadreprezentacja linii basowej czasami mnie męczy. Za to np. bardzo lubię te słuchawki przy utworach Basi T. – acz wątpię aby realizatorom nagrania aż o takie uwypuklenie linii basowej chodziło… Fakt faktem brzmi to całkowicie inaczej niż na Sennkach HD700 gdzie bas jest zwarty, suchy i punktowy. Słuchawki SONY MDR-Z7 pracują u mnie też z PHA-3 oraz laptopami (Win.8.1 oraz Win.10). Słuchanie przy użyciu odtwarzacza programowego i sterowników SONY dla PHA-3 zawężam do plików DSD. Resztę plików na laptopie słucham z AIMP`a po bit-perfect. Wybór ASIO od SONY czy Wasapi, czy Windows Hi-res zmienia odczuwalnie prezentację dźwięku – warto więc pobawić się doborem konkretnego bi-direct pod nasze preferencje.
Jak dla mnie MDR-Z7 z PHA-3 grają nieco lepiej w torze symetrycznym. W moim przekonaniu względnie długa odpowiedź impulsowa MDR-Z7 sprawia, że słuchawki te same z siebie starają się budować dźwięk gładki pozbawiony ostrych konturów – AKG k-550 też tak mają. Chcąc uzyskać więcej „drapieżności” podbijam amplitudę (gain) i wpinam je w torze symetrycznym, który trzyma je w ryzach, czyniąc szybszymi i leciutkim pazurkiem. Przyznam szczerze, że do tzw. metalowego łojenia i tak preferuję Senki HD 380 Pro – o dziwo do muzyki organowej również mimo, że MDR-Z7 potrafią zejść niżej.
MDR-Z7 w ciągu godziny przy 21*C potrafią odczuwalnie zagrzać uszy. Wystarczy jednak chwila na szybkie dotlenienie i można słuchać dalej. Słuchawki są dobrze wykonane i uważam je za wygodne (wygodniejsze dla mnie są jednak HD 700 – przy czym uszu i głowy ludzie mają różne i ani MDR-Z7 ani HD700 raczej nie są ideałem dla dużych uszu. Ostatni niuans dotyczy przesączania dźwięku. Mój egzemplarz SONY MDR-Z7 przepuszcza dźwięk – zwłaszcza w kierunku na zewnątrz (mają zauważalnie słabszą izolację dźwięku od HD 380 Pro). Reszta w moim egzemplarzu MDR-Z7 ma się podobnie jak w recenzji.
Mógłbyś napisać coś więcej o samej współpracy PHA-3 z MDR-Z7?(chodzi o to czy warto w niego zainwestować czy lepiej zainwestować w coś innego do tych słuchawek), Jak go oceniasz ze współpracy z tymi i innymi słuchawkami? no i oczywiście jak się sprawuje jako dac? Chcę go użyć jako dac do odtwarzacza cd.
PHA-3 to dobry wzmacniacz oraz dobry wszystko-trawiący DAC.
Wielu recenzentów zachwala synergię zachodzącą pomiędzy MDR-Z7 a PHA-3.
Treść pytania: „…czy lepiej zainwestować w coś innego do tych słuchawek”
Odpowiedź nie jest prosta. Wiele zależy od Pana osobistych preferencji w tym i oczekiwań względem audiofilskości „dźwięku w dźwięku”. PHA-3 jest wzmacniaczem średniej klasy ocieplającym przekaz. MDR-Z7 średniego i wysokiego basu wytwarzają w nadmiarze = zestawienie to burzy balans tonalny. W gęstych plikach zachwianie równowagi tonalnej między pasmami jest mniej słyszalne. SONY projektowało omawiany zestaw pod DSD. Plików DSD nadal jak na lekarstwo. PHA-3z gęstymi formatami gra co najmniej bardzo dobrze jeśli nie rewelacyjnie. Pozostałe rzeczy robi poprawnie jak przystało na dobrej klasy wzmacniacz klasy średniej. Proszę nie oczekiwać od tego maleńkiego combo więcej niż ono dać może.
Kilka poniższych uwag może jednak okazać się Panu przydatnych.
Pamiętam problemy odtwarzaczy SACD, które z warstw SACD grały lepiej niż z warstwy CD na tej samej przecież płycie SACD – co nie powinno dziwić do chwili kiedy okazywało się, że obie warstwy powstały z tej samej matki CD. Lepszość więc w tym przypadku polegała na staraniach wykazania wyższości jakości warstwy SACD. Równocześnie przetwarzanie dźwięku do wyższych częstotliwości, połączone z filtracją i obróbką uzupełniającą, może tworzyć ułudę lepszości dźwięku w dźwięku. I z taką sytuacją najprawdopodobniej mamy do czynienia przy PHA-3. Cudów od tego maleństwa oczekiwać nie należy, gdyż w PHA-3 siedzi wzmacniacz słuchawkowy, który na wyjściu niesymetrycznym oferuje 2x 100mW, natomiast na wyjściach symetrycznych 2x320mW. Zauważyłem, że jakąś różnicę (na plus) w pracy PHA-3 usłyszeć można po spięciu PHA-3 z pojemnym powerbankiem – uważam, że warto. PHA-3 na Europę działa na zasilaczu – natomiast wersja na resztę świata zasilana jest z wbudowanego akumulatora. Wersja Europejska też ma wbudowany akumulatorek – z tym , że pełni on wyłącznie rolę bufora prądowego pomiędzy zasilaczem a resztą. Podłączenie wydajnego powerbanku (zamiast zasilacza z zestawu) poprawia parametry prądu dostarczanego do PHA-3.
W https://www.stereolife.pl/archiwum/testy-lista/1978-sony-mdr-z7 w komentarzach Anddrzej napisał:
„Wydaje się, że słuchawki te do poprawnego grania potrzebują co najmniej 0,5 W mocy skoro dobrze grają z PHA, który na wyjściu symetrycznym ma ponoć 2 x 320 mA. Sony dobrze zgrywają się z wzmacniaczami tranzystorowymi preferującymi górę i środek pasma. Zestawione z PHA-3 grają analogowo i ciepło w normalnych ustawieniach, a po podbiciu sygnału dostają delikatnego pazurka.”
Odnosząc się do wyżej cytowanych uwag ze stereolife wydają się one trafne, acz nie potrafię określić ile tej mocy faktycznie słuchawki te potrzebują. Zdarzało się, że całkiem poprawnie grały z grajka o niskiej mocy wyjściowej a nie dogadywały się z wzmacniaczami o mocy wysokiej. PHA-3 ma wzmacniacz, który obrabia sygnał napięciowo. Jednak w jego torze symetrycznym prąd podkładu jest nieco „wyższy” – podejrzewam więc, że szansa na lepszą synergię może zajść przy wzmacniaczach, w których sygnał sterowany jest prądowo lub kiedy prąd podkładu jest wystarczająco wysoki. Inną ważną sprawą jest i to, że MDR-Z7 mimo 70mm średnicy zapewniają czułość na poziomie 102 dB i mają 70 Ohm/1kHz – zatem są to wydajne słuchawki (raczej) nisko-ohmowe i na wzmacniaczach zwłaszcza lampowych adresowanych dla np. 600 Ohm`wców może w odsłuchu przeszkadzać „brumienie”.
Całościowo PHA jest bezstresowym combo średniej klasy, grającym rewelacyjnie w gęstych formatach – bardzo dobrze w formatach stratnych i przyzwoicie w jakości CD (wave, flac itp.) – przy czym pisząc o zmianach jakości mam na myśli wyłącznie zaburzoną równowagę tonalną pomiędzy basem a resztą pasma.
Nie ukrywam, że podejmowałem próby poszukania jaśniejszego wzmacniacza dla MDR-Z7, ale zawsze było jakieś ale…
Z wielu powodów pozostałem więc przy zestawieniu MDR-Z7 +PHA-3.
1 – wzmacniacz bardzo poręczny, idioto-odporny i wystarczający do napędzania innych moich słuchawek.
2 – bezkonfliktowy i wszystko trawiący DAC
3 – bardzo wysoka jakość dźwięku przy odtwarzaniu gęstych formatów i wystarczająca przy pozostałych.
4 – dobrze spasowany sonicznie DAC ze wzmacniaczem.
Odnośnie użycia PHA-3 jako DAC`a do CD. Dobrze bym się zastanowił. Wiele zależy od tego jakie CD masz. Jeśli to najwyższa możliwa liga to poszukałbym DAC`a z wyższej półki.
Jeśli jednak CD należy do klasy średniej i wyższej to PHA-3 nada się – o ile lubisz mocniejszy bas. UWAGA! PHA-3 jest maleństwem i najpierw ściągnij sobie do niego instrukcję i dokładnie ( naprawdę dokładnie ) przyjrzyj się wszystkim jego wejściom i wyjściom, zastanawiając się głównie jak sygnał z CD dostarczysz do DAC`a w PHA-3.
Podoba mi się ich design, ale muszę na własne uszy posłuchać 🙂
Proszę zwrócić uwagę, że MDR-Z7 są relatywnie duże = (70 mm przetwornik). Wykonane są bardzo dobrze.
Na obecną chwilę posłuchałbym również Meze 99 Classics, które są tańsze, łatwiej łapią synergię, są quasi portable – niestety niektórzy z użytkowników zgłaszają, że ich pady się rozklejają. Meze 99 classics jako jedyne słuchawki w zestawie mogą być dobrym wyborem.
Banalna prawda jest taka, że przed decyzją o zakupie należy każdych słuchawek posłuchać na własnym torze.
Z jakim wzmacniaczem sluchawkowym warto posluchac tych sluChawek Sony? W granicach do 3000-3500zl
Cayin HA-1A.
Czy w/w sluchawki Sony dobrze zabrzmia z wbudowanym wzmacniaczem sluchawkowym w Marantz SA7003? Jakie wzmacniacZe sluchawkowe nadaja sie do tych sluchawek?
Nie znam wzmacniacza wbudowanego w Marantza, ale zakładając, że jest to typowy wzmacniacz wbudowany w integrę, domyślam się że zagrają lepiej od wielu innych będących na ich miejscu. Co oczywiście nie zmienia potrzeby kupienia kiedyś porządnego wzmacniacza słuchawkowego – chociażby tego FEZZ Omega Lupi za 4 tys.
Rozumiem, dziekuje za odpowiedz. Na co zwracac w doborze wzmacniacza sluchakowego dla tych sluchawek?
P.s. Na co zwracac uwage… bo wkradl sie blad
Na stosunek jakości do ceny. FEZZ będzie akurat.
Jak wyglada sytuacja z wokalami w Sony mdrz7? Pisze Pan, ze”Przywoływanie żywych postaci”… Czyzby Sony w tej wersji sluchawek ukazywaly piekne wokale?
Skoro tak napisałem…
Wg Pana doswiadczenia, lepiej wybrac Sony mdr z7 albo Akg k 500? Jesli chodzi o muzyke klasyczna?
Chodzi o akg k 550
Wybrałbym AKG K812 albo z półzamkniętych Fostex T60RP.
Mam , są mega i polecam , kupilem w Japoni , na ebay oczywiście cło doszło ale dalej 1/3 ceny Europejskiej wyszła .