Recenzja: Accuphase E-470

Podsumowanie

   Kilka wieczorów spędzonych w towarzystwie dźwiękowej fortecy Accuphase zostawiło przyjemne wspomnienia. Zarówno te o brzmieniu neutralnym, a nawet czasami uczuciowo oziębłym, bardzo wyraziście podanym i po rockowemu drapieżnym, słuchanym z prawostronną Gargantuą, jak przede wszystkim o nasyconym, lekko słodkawym, przyjemnie ciepłym, głębokim i jednocześnie pełnym świeżego powietrza od lewostronnego Harmonixa.

To trochę się robi męczące, tak słuchać z żyłą gorącą raz po tej, a raz po tej, i czuję się z tym cokolwiek wyalienowany, bo nie przypominam sobie recenzji poruszających te sprawy, ale fakty mają swoją wymowę i uciec od nich się nie da. To znaczy da się i można nie sprawdzać albo przynajmniej nie pisać, ale to by nie było w porządku, bo przecież rolą recenzenta jest mówić o rzeczach istotnych, a nie międlić głodne kawałki o świetnym każdorazowo dźwięku. Mniej świetnym, bardziej świetnym – ale świetnym, świetnym i świetnym.

Dobra, ten tutaj także był świetny, więc nie ma czego się czepiać; przygadał kocioł garnkowi. Ale zwróćcie uwagę, jak różne recenzje trzeba by napisać podpinając kable zasilające w różny sposób. A także jak różne używając tylko jednych głośników. Wzmacniacz Accuphase E-470 jest dla swego producenta charakterystyczny, lecz wyjątkowo udany a zarazem bardzo plastyczny brzmieniowo. W zależności od głośników i interkonektów, oraz oczywiście od źródeł, a przede wszystkim od orientacji żyły gorącej, można go zasadniczo zmieniać, sięgając po brzmienia od przymilnych i łagodnych po oziębłe i twarde, wraz z całą gamą pośrednich. Niezależnie jednak jakich dźwięków od systemu oczekujemy i czy mają to być namiętne klimaty intymnej bliskości, czy zimne orbity w pasie Oriona albo rockowa gwałtowność. Accuphase E-470 powinien tym wyzwaniom podołać – wystarczy tylko o to odpowiednio poprosić. Patrzę zatem na niego nie tylko jako na produkt udany, a nawet szczególnie udany, ale także jak na coś odznaczającego się wyjątkową wszechstronnością. Znów zatem muszę napisać, tak samo jak w przypadku monitorów Sterling Broadcast, że może stanowić pierwszy krok na drodze budowania systemu. Wraz ze świetnie zrealizowaną funkcją regulacji tonu, całościowo popisową jakością i funkcjonalnością oraz możliwościami sięgania po różne style w zależności od kabla zasilającego, stanowi swoisty punkt wyjścia wielu brzmieniowych szlaków, a nie plaster na rany do ratowania w sytuacji krytycznej. To nie jest zapchajdziura, tylko okno na muzyczny świat. Duże okno z rozległym widokiem i zmieniającym się krajobrazem. Jak pogoda czasami burzowym i groźnym, a czasami słonecznym  i ciepłym. Tylko mgieł i opadów nie należy oczekiwać, bo nie uda się go zamglić (chyba że dennym źródłem), ani raczej nie padnie, bo od zbyt porządnego producenta pochodzi.

W punktach:

Zalety

• Wzmacniacz zintegrowany o dźwięku jak z dzielonego.
• Wiele różnych brzmień w jednym.
• Zawsze dużo powietrza, świeżość i przestrzeni.
• Regulator basu tchnie go nawet w ubogie basowo głośniki.
• A regulacja sopranów poskromi ich ewentualną agresję.
• Jak przystało na świetnej jakości urządzenie audio, obcujemy z żywą muzyką.
• Wysokiego poziomu indywidualizacja brzmień wszelakich.
• Grając w stylu accuphasowym znakomicie łączy ciepło i słodycz ze swobodą, nośnością i otwartością.
• Żadnych zatem dusznych klimatów i przymgleń.
• Dźwięk zawsze się całościowo układa i od razu słychać, że to jest to.
• Zdecydowany postęp względem poprzednika.
• Technologie zaczerpnięte z jubileuszowych wzmacniaczy i przedwzmacniaczy szczytowych.
• Nie czuć, że to klasa AB.
• Pełna uniwersalność.
• Zwłaszcza że można zainstalować karty rozszerzeń przetwornika i gramofonowego przedwzmacniacza.
• A także jest na stanie wysokiej jakości słuchawkowy wzmacniacz.
• Klasyczny, ujmujący wygląd.
• Wskaźniki wychyłowe zrealizowane w formie fizycznej a nie jakiegoś wyświetlacza.
• Duża moc pozwala wysterowywać nawet trudne kolumny.
• A regulator potencjometru ułatwia obsługę tych bardzo czułych.
• Wsparcie dla cichych odsłuchów ze strony funkcji »Kontur«.
• Pilot, a więc rządzimy światem.
• Perfekcyjne wykończenie z dbałością o każdy szczegół.
• Dwa komplety wyjść głośnikowych umożliwiają bi-wiring.
• Sławny producent.
• Made in Japan.
• Rozsądna cena.
• Polski dystrybutor.

Wady i zastrzeżenia

• Trzeba sprawdzić orientację żyły gorącej.
• A także zapewnić dobrą listwę lub kondycjoner.
• Bo wzmacniacze wcale nie grają lepiej prosto ze ściany.
• Co osobiście sprawdziłem.
• Odpowiedni kabel zasilający rozumie się sam przez się.

 Sprzęt do testu dostarczyła firma:

Strona producenta:

Dane techniczne:

• Moc wyjściowa:  180 W/8 Ω.
• THD:  0,05%.
• Szum własny: ≤ 2,5 dB.
• Zniekształcenia intermodulacyjne: 0,01%.
• Pasmo przenoszenia: 20 Hz – 20 kHz (+/-0, 0,5 dB).
• Współczynnik tłumienia: 500 (8 Ω/50 Hz).
• Regulacja barwy dźwięku:  niskie tony: 300 Hz/± 10 dB (50 Hz); wysokie tony: 3 kHz/± 10 dB (20 kHz).
• Stosunek szumu do sygnału: wejście RCA: 109 dB: wejście XLR: 102 dB: wejście POWER IN: 125 dB.
• Pobór mocy:  92 W.
• Wymiary: 465 x 181 x 428 mm.
• Waga: 24,5 kg.
• Cena 33 900 PLN.

System:

• Źródła: Accuphase DP-700 SACD, Nottingham Dais z wkładką Ortofon Anna i przedwzmacniaczem Divaldi.
• Przedwzmacniacz: ASL Twin-Head Mark III.
• Wzmacniacz: Accuphase E-470.
• Końcówka mocy: Croft Polestar1.
• Interkonekty: Tellurium Q Black Diamond XLR, Crystal Cable Absolute Dream RCA. Sulek Audio RCA,
• Głośniki: Dynaudio Contour S3.4 Limited Edition, Stirling Broadcast SB-88.
• Kabel głośnikowy: Sulek Audio.
• Listwy: Power Audio HighEnd, Sulek Audio.
• Kable zasilające: Acoustic Zen Gargantua, Harmonix HS101–Improved-S.