Podsumowanie
Podsumowanie samo właśnie się napisało. W relacji z ostatniego AVS chwaliłem świetną prezentację nowych podstawkowych Xavianów, potrafiących nawiązywać do brzmień wybitnych w budżetowym przedziale ekonomii, a teraz na własnych śmieciach miałem do czynienia z klasą marki na bazie nowych kolumn podłogowych. Stylowy, wysmakowany – gabinetowy wręcz – wygląd, w połączeniu z akceptacją użytkową dla niewielkich także pomieszczeń, zestawiony ze szczególnymi umiejętnościami rozciągania pasma przy jakościowej niczym dobre wino średnicy, składają się na zachęcającą sumę. A że suma ta nie sumuje się jednocześnie do wysokiej kwoty nabywczej, to tym oczywiście lepiej. Kto zatem stawia nie tylko na brzmienie ale także na wygląd, ten wybór będzie miał w odnośnej okolicy cenowej dość prosty, natomiast względem samego brzmienia, to konkurencja tutaj jest monstrualna i od tej konstatacji zaczynałem. Na korzyść nowych Stelli przemawia rozwartość pasma i zdolność bezstratnego odwzorowania zalet nawet bardzo zaawansowanego technicznie toru. Ale czy to wystarczy w konfrontacji z plejadą brzmień konkurencji, to już każdy poszukujący będzie musiał sprawdzać osobiście, porównując do tego, co wydało mu się najsensowniejsze podczas wstępnej selekcji.
W punktach
Zalety
- Wysoki poziom ogólny brzmienia.
- Żadnych w tym brzmieniu wad.
- Szczególnie szeroko jak na ten przedział cenowy zakreślone pasmo dźwiękowe.
- Aktywne, stale obecne w przekazie soprany.
- Piękny średni zakres.
- Wyjątkowo rozdzielczy i niczego nie przykrywający bas.
- Spora scena o ładnej głębi.
- Czytelne, szczegółowe brzmienie.
- Prawidłowa jak na ten format głośników potęga dźwięku.
- Plastyczność, pozbawiona rozjaśnień i przyciemnień.
- Dźwięk wolny też od ostrości i chłodu.
- Duży naturalizm i zdolność przekazywania piękna.
- Obudowy z litego drzewa, wyjątkowo efektowne wzorniczo.
- Dobre związanie pasma.
- Wysokiej jakości głośniki od AudioBarletta.
- Zwrotnica z kondensatorami Mundorfa.
- Świetnie się sprawdzający głośnik pasywny zamiast zwykłego bass-refleksu.
- Możliwość antywibracyjnego dociążenia.
- Rozsądnie skalkulowana cena.
- Made in Czech Republic.
- Uznany producent.
- Polski dystrybutor.
Wady i zastrzeżenia
- Dopasowując tor trzeba zwrócić szczególną uwagę na klasę sopranów.
- Moc wzmacniacza nie musi być duża, ale powinna być przynajmniej średnia.
- Nie lubią bardzo blisko siedzących słuchaczy.
Sprzęt do testu dostarczyła firma: Moje Audio
Dane techniczne:
- Efektywność: 88 dB / 2,83V / 1m
- Pasmo przenoszenia: 39 – 20.000 Hz (-3dB, na osi)
- Impedancja nominalna: 8Ω
- Zalecana moc wzmacniacza: 30-150 W
- Częstotliwość podziału: 2.700 Hz
- Wymiary WSG: 990 x 230 x 276 mm
- Masa: 25 kg/sztuka
- Cena 14 490 PLN.
System:
- Źródło: Accuphase DP-700.
- Przetwornik: Hegel H30.
- Przedwzmacniacz: ASL Twin-Head Mark III.
- Wzmacniacze: Hegel H160, Schiit Ragnarok.
- Końcówka mocy: Croft Polestar1.
- Głośniki: Xavian Stella.
- Kabel głośnikowy: Siltech Signature.
- Interkonekty: Harmonix HS101-Improved-S RCA, Sulek Audio RCA, Telurium Q Black Diamond XLR, Tonalium Audio XLR.
- Kable zasilające: Crystal Cable Reference, Harmonix X-DC350M2R, Sulek Audio.
- Listwa: Power Base High End.
Dziękujemy za recenzję. Xavian po raz kolejny potwierdził swoją klasę.
Fajnie byłoby Panie Piotrze, gdyby udało się Panu zrecenzować referencyjne monitory Xavian Orfeo. Pozdrowienia.
Orfeo może się uda, ale nie obiecuję. Dużo sprzętu czeka w kolejce.
Interesuje mnie porównanie Ambra vs. XN 250 🙂 Może uda się, bo myślę, że wielu użytkowników XN 250 zastanawia się nad Ambrą:)
Może, ale to nie zależy tylko ode mnie. Ale są takie plany.
Witam, jak Stelly radzą sobie z ciężkim rockiem i metalem?
Całkiem dobrze. Adekwatnie do poziomu cenowego. Nie kładą nacisku na bas, ale go też nie gubią.
Witam Panie Piotrze
po ostatnim AVS sporo pozytywnych komentarzy pojawiło się dotyczących zestawienia Hegel/Xavian. Czy porównania H160/Stella byłoby reprezentatywne dla połączenia H200/Stella. Rozważam zmianę kolumn (obecnie Harpia Ammstaff Mini).Muzyka różna – od Shade do Death/black metal
Byłby to istotny krok w przód?
Nie mam niestety kompetencji do udzielenia takiej porady. Przede wszystkim nie znam tych Harpii. Być może ich gdzieś przelotnie słuchałem, ale nie pamiętam.
Witam Panie Piotrze
Dziękuje za kawał dobrego tekstu. Prosiłbym o opisanie jak wypadało pozycjonowanie tych kolumn w pokoju?Pod jakim kątem skręcenia do środka i jakie odległości od ścian by Pan polecił? Próbował Pan ustawić głośniki na np płytach granitowych?
Na płatach granitowych nie stawiałem. Co do samej lokalizacji, to u mnie jest stety-niestety tak, że każde niemal kolumny grają optymalnie w tym samym miejscu – około metr od ścian bocznych i ponad półtora od tylnej. Ta duża odległość za plecami ma bardzo duże znaczenie, tak więc żal mi tych, którzy nie mogą sobie na nią pozwolić. Odginam zwykle średnio, czasami też mocniej, a czasami wcale. Stelle były odchylone standardowo, czyli średnio. Im także dużo miejsca z tyłu bardzo się podobało.
Ciekawe jak elektronika Naima sobie poradzi z tymi kolumnami jeśli chodzi o brzmienie w muzyce klasycznej?
Bez wątpienia elektronika Naima sobie poradzi.
Nie mam możliwości odsłuchu tych kolumn, ale wizualnie bardzo mi się podobają i mam możliwość okazyjnego ich zakupu. W związku z tym pytanie jak zagrają z zestawem audio analogue fortissimo? Słucham praktycznie każdego rodzaju muzyki czyli rocka, metalu, jazzu i bluesa. Z góry dziękuję za odpowiedź
Nie słyszałem więc nie wiem. Może ktoś inny doradzi.
Panie Piotrze, jest w naszym kraju już dostępna nowość od Xaviana – przepiękne kolumny podłogowe Xavian Calliope… mam nadzieję, że Pan je zrecenzuje.
Nie wiem, może.