Recenzja: Leben CS-300F

Z głośnikami

Eskalację działań czas zacząć

   Kroczmy dalej audiofilską ścieżką. Na początek wyjścia głośnikowe Lebena postanowiłem sprawdzić ze słuchawkami. A co, nie można? Jak się ma AKG K1000 i Hi-FiMAN HE-6, to można jak najbardziej, a nawet bardzo koniecznie trzeba. Zatem, do dzieła!

Zacznijmy od tego brumu, który w pierwotnej wersji recenzji stał się jednym z głównych aktorów recenzyjnego spektaklu. Ale tylko przejściowo i jedynie do tego momentu. Na odczepach głośnikowych żadnego brumu bowiem nie ma, toteż zarówno K1000 jak i HE-6 radośnie pławiły się w całkowitej ciszy tła, nieodmiennie towarzyszącej zarówno pauzowaniu odtwarzania jak i pauzom w samej muzyce. Dodać trzeba, że najmniejszego brumu nie było także w przypadku HE-6 podpiętych jackiem do słuchawkowego wyjścia, co dowodzi, że brum jest tu powiązany z wysoką impedancją. Dla nich jednak ten brak brumu od przodu to była żadna frajda, bo na odczepach głośnikowych grały zdecydowanie lepiej. Nie, żeby na wyjściu słuchawkowym było jakoś nie tego. Bardzo dobrze było i całościowo, że proszę siadać, ale na wyjściu głośnikowym jeszcze zdecydowanie lepiej. Przede wszystkim z szybszym dźwiękiem, bardziej przenikliwie, bez ograniczeń w głośności, z mocniejszym atakiem i ogólnie piękniej.  Nareszcie obok mojego Crofta usłyszałem wzmacniacz nie stwarzający tym słuchawkom żadnych ograniczeń. Nie ulega wątpliwości, że dla rozwinięcia pełni skrzydeł potrzebują one kilkunastu watów i chociaż gałka potencjometru musi wtedy pozostać sporo przed 12-tą, by nie rozerwały bębenków słuchowych, to jednak nie jest to to samo co w przypadku Mjølnira albo ich własnego słuchawkowego wzmacniacza, które wprawdzie poza 12-tą też potrafią grać bardzo głośno, ale głośno to jedno, a szybkość, atak i energia zawarta w dźwięku, to coś całkiem innego. I tego się sześcioma watami nie obleci. Dajecie kilkanaście, albo tego nie usłyszycie.

Tak wpięte HE-6 nie dają rady…

Dopiero z kilkunastoma HE-6 stają się naprawdę szybkie i potężne, a bez tego, jak mawiał Marty z „Madagaskaru”, walisz łbem w konsolę i czapka. Dlatego szkoda atramentu na pisanie, że HiFiMAN HE-6 nie są tak szybkie jak najszybsze słuchawki dynamiczne. No jasne, jak je napędzać paroma watami, to nie są. Ferrari ciągnięte przez traktor też szybkie nie jest.

Jeszcze lepiej na odczepach głośnikowych zaprezentowały się AKG K1000. Ich brzmienie jest po prostu piękniejsze i bardziej działające na wyobraźnię. Lepiej wyartykułowane, bardziej złożone, wielowarstwowe, lepsze scenicznie i głębsze. Jednocześnie z kablem Entreq Konstantin jest także potężne na basie, a na dodatek tylko z tymi jednymi słuchawkami sens miało użycie bass boostera. Z wszystkimi pozostałymi, jak już wspomniałem, powodowało ono nieakceptowalne zniekształcenia – dudnienie, buczenia, a także przyrost brumu. W tym jednym jedynym przypadku wszystkiego tego było na tyle mało, że z muzyką rockową dźwięk stawał się podobny do takiego z rockowych koncertów, można więc było go słuchać zarówno bez bass boostera w wersji studyjnej, jak i z bass boosterem w wersji koncertowej.

Z Bass Boostem na -3dB – potęga!

By samemu się nie wymądrzać, poprosiłem syna, codziennie na perkusji grającego i często koncertującego, o konsultację w sprawie perkusyjnego realizmu. Jednoznaczne wskazanie padło na AKG. Tak więc AKG K1000 przekablowane kablem Entreq rządzą. Nie znaczy to jednak, że różnica pomiędzy K1000 a HE-6 była znacząca. Niekiedy nawet pewne fragmenty w wykonaniu słuchawek planarnych podobały mi się bardziej, nie tyle może będąc lepszymi, co bardziej trafiającymi do przekonania. Na przykład drobniejsza i jaśniejsza kobieca wokaliza na tle potężnie brzmiącego zespołu. Ogólnie jest bowiem tak, że HE-6 grają bardziej skrajami pasma, a środek akcentują mniej i mniej jego brzmienie pogłębiają. Na Crofcie z ASL Twin-Head tego prawie nie ma i samo ich brzmienie jest bardziej wilgotne oraz głębsze, ale na Lebenie pojawiała się lekka suchość na środku i uwydatnienie po skrajach. W żadnym razie nie są to rzeczy, za które należałoby łajać, trzeba sobie jednak zdawać sprawę, że Leben-CS300F nie jest urządzeniem całkowicie pozbawionym wad. Wada to w tym wypadku słowo wprawdzie zdecydowanie zbyt grube, no ale jakoś musimy to nazwać. Powiedzmy w takim razie, że Leben CS-300Fnie jest wolny od pewnych niedoskonałości. W każdym razie na etapie wygrzewania, na którym zmuszony byłem go zwrócić. Wada czy niedoskonałość, jakkolwiek będziemy to nazywali, nie jest to urządzenie miary Orpheusa czy Staksa T2, co już sam fakt istnienia modelu CS-600 uświadamia. CS300 jest świetny, ale jego świetność ma pewne bardzo nieznaczne ograniczenia, co przy tej cenie i fakcie bycia jednocześnie słuchawkowym i normalnym wzmacniaczem jest czymś jak najbardziej naturalnym. Za te pieniądze i tak oferuje naprawdę bardzo wiele, kładąc uniwersalnością i klasą brzmieniową na łopatki całą okolicę.