Recenzja: Dynaudio Contour S3.4 Limited Edition

Podsumowanie

   Czym są te rocznicowe Dynaudio Contour S3.4LE?  Przede wszystkim zaproszeniem do tego innego świata, zwłaszcza dla posiadaczy gramofonów, chociaż nie tylko. Bardzo często, bo sam to parę razy bez celowego działania zorganizowałem, są głębokim tchnieniem muzyki, bynajmniej nie ubranej w same szaty ciepła i słodu, ale też powietrznej magii i głębi oddechu. Są dużą dawką energii i realizmu. Są pięknem strun i głosów, ożywioną przestrzenią i sceną bardzo daleko idącą. Są teatrem muzyki w pokazowym wydaniu, gdzie technologia zamienia się w radość a nie walkę z ograniczeniem. Przy swojej umiarkowanej cenie oferują świetny wygląd i prawdziwe otarcie o luksus, bo te forniry naprawdę są przednie, a forma wizualna wysmakowana. W dodatku miejsca zabierają niewiele i do ustawienia trudne nie są, chociaż brać trzeba pod uwagę, że czasami lubią dalekie ulokowanie słuchacza. Za to na nawet niezbyt szerokiej bazie stereofonicznej bardzo dobrze się odnajdują, a zatyczki bass-refleksów umożliwiają stawianie pod ścianą, chociaż to zawsze kompromis i lepiej go unikać. Wbrew napierającym ze stron wielu sugestiom nie napiszę natomiast, że są to kolumny przede wszystkim milusie i słodkie, bo zupełnie tak ich nie odebrałem. Są realistyczne, wyraźne i dokładnie obrazujące, a ciepło, słodycz i sopranowy spokój biorą od toru a nie z własnych zasobów. We własnym repertuarze mają natomiast charakterystyczną dla Dynaudio głęboką przestrzeń za linią ustawienia, i to jest jeden z ich najmocniejszych walorów. A mówiąc całkiem ogólnie – dużo da się z tych Dynaudo Contour wycisnąć, także solidny bas o sile grzmotu oraz wspomniane ciepło i słodycz; a przestrzeń, spójność i technikę dźwiękowego rysunku dają same od siebie. Biorąc pod uwagę wygląd i wykończenie, za te pieniądze naprawdę sensowna oferta. Konkurencja jest wprawdzie silna i liczna, ale gdzie teraz jej nie ma.

W punktach

Zalety

• Żywy obraz muzyczny.
• Precyzyjne obrazowanie.
• Porządny zastrzyk energii.
• Otwartość na różne style prokurowane przez różne tory.
• W tym gotowość do grania ciepłego i słodkiego, ale także chłodnego i refleksyjnego.
• Popisowa głębia sceniczna.
• Skłonność do grania za linią głośników.
• Dobra kalibracja wielkości dźwięków i prawidłowe zawieszenie sceny.
• Wybitna szczegółowość.
• Chropawość tekstur.
• Dotyk muzyki na skórze.
• Potrafią zorganizować potężny bas.
• Dobra spójność.
• Nietrudne do ustawienia i napędzenia.
• Dobra szybkość narastania i dobre podtrzymanie dźwięku.
• Niezła stereofonia.
• A nade wszystko wejście w świat muzycznej magii.
• Smukłe.
• Piękne forniry.
• Staranne wykonanie.
• Porządne okablowanie wewnętrzne i poprawiony tweeter.
• Dobrze zaprojektowana zwrotnica w oparciu o kondensatory Mundorfa.
• Własna podstawa antywibracyjna i sztywna obudowa o grubych ścianach.
• Od producenta ze światowej czołówki.
• Made in Denmark.
• Limitowana edycja, a więc szczególna jakość.
• Polski dystrybutor.
• Rozsądna cena.

Wady i zastrzeżenia

Nie wypełnią dźwiękową wibracją dużego pomieszczenia.

Nie należy oczekiwać, że złagodzą ostro brzmiący system.

 Sprzęt do testu dostarczyła firma:

Dane techniczne:

• Czułość: 86 dB
• Rekomendowana moc wzmacniacza: > 30 W dla małych przestrzeni; > 70 W dla średnich; > 130 W dla dużych.
• Dopuszczalna moc sygnału ciągłego: <270 W.
• Impedancja: 4 Ω.
• Pasmo przenoszenia: 35 Hz – 25 kHz (+/- 3 dB).
• Pojemność obudowy: 44 litry.
• Konstrukcja: 2-drożny bass-reflex.
• Punkt podziału: 2000 Hz.
• Stromizna: 6 dB na oktawę.
• Waga:  33,3 kg.
• Wymiary: 357 x 1226 x 366 mm.
• Cena: 24 900 PLN.

System:

• Źródła: Accuphase DP-700 SACD, Nottingham Dais z wkładką Ortofon Anna.
• Przedwzmacniacz: ASL Twin-Head Mark III
• Przedwzmacniacze gramofonowe: Divaldi, Octave Phono Module.
• Wzmacniacz zintegrowany: Accuphase E-470.
• Końcówka mocy: Croft Polestar1.
• Interkonekty: Crystal Cable Absolute Dream, Sulek Audio, Tara Labs Air1.
• Kabel głośnikowy: Crystal Cable Reference, Sulek Audio.