Recenzja: Nottingham Interspace Junior

Budowa i okolice

No wreszcie pierwsza recenzja gramofonu na naszym portalu – Nottingham Interspace Junior.

   Firma Nottingham Analogue Studio zaczynała w latach 70-tych, a jej założycielem był Tom Fletcher, twórca także innej marki – Fletcher Audio. Typowa dla sfery audio jest anegdota założycielska, tłumacząca zajęcie się przez Toma gramofonami, w postaci opowieści o tym jak słuchał jazzu na koncercie w lokalu, a potem po powrocie do domu przekonał się jak rozpaczliwie brzmi on odtwarzany z gramofonowej płyty, co natychmiast spowodowało chęć skonstruowania gramofonu mniej rozpaczliwie grającego.

Anglicy to naród z postawy zachowawczy, bardzo przywiązany do tradycji, a jednocześnie twórczy i otwarty na zmiany. W przypadku gramofonów od Nottingham Analogue dało to efekt jak najlepszy, bo są one bardzo ciekawe technicznie, a jednocześnie nieprzerwanie produkowane od początku lat 70-tych, jako że moda na analogowe granie nie przeminęła na Wyspach wraz z pojawieniem się płyty CD. Najbardziej osobliwą rzeczą w gramofonach z Nottingham jest fakt, że by puścić talerz w ruch, trzeba popchnąć go ręką, a podobnie ręką się go stopuje. To następstwo zastosowania silników bez startera, by uzyskać bardziej stabilną, niczym nie zakłócaną pracę, bo przecież każdy włącznik to dodatkowe luty, psujące jakość prądu. W przypadku droższych modeli silniki te znajdują się poza obudową i wspomagane są zasilaczami falowymi, a w modelu Interspace stanowią integralną część układu i można taki zasilacz kupić do nich osobno, albo od razu zamówić jako opcję. Kolejnym wyróżnikiem marki Nottingham są bardzo ciężkie talerze z odlewanego grawitacyjnie żelaza, chronione dodatkowo przed wibracjami okalającymi opaskami z grubej gumy.

Jest to startowy model firmy Nottingham, tak więc żadnych wodotrysków – prosta konstrukcja, solidne ramię i…

Wszystkie gramofony powstają od A do Z w macierzystej fabryce i wszystkie wyposażane są w firmowe ramiona, choć zastosować da się oczywiście i inne. Model Interspace posiada standardowe ramię węglowe o wymiarze dziesięciu cali i ma konstrukcję unipivot z blokadą. Mechanizm przeciwwagi i podstawa są magnezowe i nie ma tu żadnej automatyki, a opuszczanie jest tradycyjne, czyli dźwignią.

Sercem gramofonu, jak wiadomo, jest wkładka, a ta tutaj użyta będzie bardzo ciekawa, ponieważ to 2M Black – najwyższy model typu MM w ofercie duńskiego Ortofona, największego na świecie producenta wkładek.

Goły gramofon kosztuje 6900, a wkładka 2200 PLN, co razem nie stanowi dużego wydatku jak na potencjalne źródło bardzo wysokiej jakości. Montaż okazuje się bezproblemowy, bo zblokowane ramię praktycznie uniemożliwia popełnienie błędu, a oryginalny system, chroniony patentem, będący de facto specjalną wersją przegubu Cardana, zapewnia dokładne śledzenie ścieżek zapisu. Gramofon i wkładka mają na stanie wszystko co niezbędne do montażu, a więc klucze imbusowe, olej do łożysk z odnośną pipetą aplikacyjną, arkusz kalibracji ramienia i wagę do wyważania nacisku igły. Montaż możemy przeprowadzić sami, ale jeśli nie mamy doświadczenia, lepiej powierzyć go komuś obeznanemu z przedmiotem, choć od razu zaznaczę, że gramofony marki Nottingham należą do łatwych montażowo i kalibracyjnie, w odróżnieniu od wielu innych, tak więc każdy jako tako zaznajomiony z techniką audiofil poradzi sobie bez problemu.

…dołączony zestaw kabli. Miły gest ze strony producenta.

W odsłuchu będzie nam towarzyszył przedwzmacniacz gramofonowy Audion Premier Phono Stage MM, kosztujący 4600 PLN, ślący sygnał na referencyjny system mości recenzenta: czyli zahartowany w licznych bojach przedwzmacniacz ASL Twin-Head i końcówkę mocy Croft Polestar1.

Warto na koniec zauważyć, że w przypadku modelu Interspace, a także innych konstrukcji Nottinghama, oszczędzamy na podłączaniu, ponieważ ma on na stałe wbudowane przewody RCA, przewód zasilania i przewód uziemienia.