Recenzja archiwalna: Sennheiser HD 800 – podejście drugie

Podsumowanie

   Właściwie nie ma czego podsumowywać, wszystko zostało już powiedziane. Nowy Sennheiser HD 800 to słuchawki bardzo ciekawe i w pełni high-endowe, jednakże specyficzne i bardzo wymagające. Z marszu mogą je konsumować jedynie miłośnicy brzmień łagodnych i posiadacze systemów absolutnie topowych. Wszyscy pozostali muszą ich posłuchać i zastanowić się, czy zdołają wytrwać w kompromisie pomiędzy właściwym dla nich łagodnym stylem a niemożnością uczynienia go żywszym skutkiem systemowych ograniczeń. Tego uczy praktyka, toteż nie warto tego lekceważyć.

I może jeszcze na sam koniec jedna uwaga. HD 800 są bardzo chłonne na podawany sygnał. Między innymi dlatego są tak wrażliwe i trudne. Rozumiem przez to, że poza przestrzennością i łagodnością nie mają własnego charakteru. Mogą być zimne albo gorące, wodniste lub nasycone, z dźwiękami przeźroczystymi jak eter albo masywnymi jak stal, z gładkością jedwabiu lub chropowatością nieheblowanej deski. Co im system poda, to uszom przekażą. Takie już są. Tylko potężnego basowego impaktu nie udaje się w nich zadomowić. W każdym razie mnie się nie udało.

Różne tam takie

   Poprzednim razem, wyznaję bez bicia, nie zajrzałem do instrukcji, a to błąd, bo jest tam parę ciekawych rzeczy. Okazuje się na przykład, że wyściełana część nagłownego pałąka jest odpinana, dzięki czemu można łatwo ją czyścić i wymieniać. Podobnie z wielką łatwością można wyjąć tekstylne osłony przetworników od strony ucha, by je przemyć. Wystarczy jeden ruch ręki. A kiedy je usunąć naszym oczom ukazuje się w całej krasie jego wysokość przetwornik; ten największy na świecie, 56 milimetrowy i z dziurą. Swego czasu niektórzy podnosili kwestię, że te tekstylne osłony są zbyt grube i zapewne degradują dźwięk. Proszę bardzo, jak ktoś chce, może sobie słuchać bez osłon. Ja słucham. Możemy też zobaczyć na zdjęciu wnętrze kabla. Nie omieszkano także napisać, iż stałeś się właśnie posiadaczem najlepszych słuchawek na świecie, dysponujących reprodukcją dźwiękową analogiczną z doskonale ustawionym najwyższej klasy systemem głośnikowym. Hmm…Najwyraźniej skromność nie jest ich wadą. Signum temporis.

Instrukcja jest po polsku. To niewątpliwy plus dla producenta, choć takie są po prostu wymogi prawne.

Wielkość komory głośnikowej sprawia, że przetwornik możemy w dużym zakresie przesuwać nad uchem. W przeciwieństwie do K1000 i E8, które najlepiej brzmią gdy zsunąć je w stronę czoła, HD 800 wolą położenie centralne, na wprost ucha. Wtedy jest najdosadniej i najwięcej szczegółów.

Z różnymi źródłami Twin-Head dał mi prawdziwy wycisk. Optymalne zestawy lamp dla Cairna i Metronome w roli napędów HD 800 okazały się całkowicie różne. Dobrze, że chociaż lampy 45 mam tylko jedne, bo dopiero by było.

Jako mniej uciążliwa dla otoczenia alternatywa AKG K1000 spisały się beznadziejnie. Hałasują na zewnątrz właściwie tak samo. Coś okropnego.