Recenzja: HiFiMAN EF-6

Konstrukcja i powierzchowność

  Jak napisałem, wzmacniacz jest duży i ciężki. Waży bez mała11 kilogramów, a objętość ma bardzo pokaźną, niczym jakiś Accuphase. Nie jest jednak złocisty, tylko jednolicie czarny. Panel przedni to metal i akryl, ładnie połączone i łukowato okalające wielkie pokrętło krokowego potencjometru, czyli ten niedźwiedzi nochal. Ma ów potencjometr 24 pozycje i jest własnej konstrukcji wytwórcy, mając w zamyśle zapewnić wyjątkową jakość brzmienia. Kręci się dość opornie, podobno z uwagi na konieczność uzyskania odpowiedniego docisku styków, a czy faktycznie poprawia brzmienie, nie sposób ocenić, ale zapewne tak. A jeśli nawet nie, to pewnie przynajmniej obniża koszty, aczkolwiek producent zwraca uwagę na użycie lepszej jakości komponentów niż w innych potencjometrach krokowych, tak więc prawie na pewno chodziło o jakość a nie cięcie kosztów.

Po lewej stronie frontonu jest niewielki włącznik »Power« i informująca o jego użyciu duża, ale łagodnie świecąca niebieska dioda. Całkiem po prawej mamy z kolei dwa gniazda słuchawek – duży jack i symetryczny 4-pin – a pomiędzy nimi a potencjometrem trzy przełączniki wyboru wejść oraz gniazdo line-in, czyli analogowe wejście audio. Na tylnej ściance są dwie pary wejść RCA a także jedno wyjście na przedwzmacniacz, również w wersji RCA.

I to w zasadzie wszystko. Żadnej symetryzacji stojącej za tym 4-pinem, którą tak chwali się konkurent od Shiita, żadnych wejść USB, Coaxial, ani optycznych, zaludniających tylne ścianki nowych produktów. Jest za to czysta klasa A na wyjściach słuchawkowych i potężna moc 5 W przy 50 Ohmach. Nie ma przy tym żadnego brumienia, a więc od strony technicznej jest dobrze. Dobrze tym bardziej, że jak na klasę A wzmacniacz grzeje się umiarkowanie, nie rodząc obaw o awaryjność, w czym pomagają mu żebrowane ściany boczne, w całości będące radiatorami oraz duża kratownica wentylacyjna na wierzchu obudowy. Dobrym pociągnięciem jest możliwość przełączania napięcia pomiędzy 230 a 110 V, a jeszcze lepszym fakt zabezpieczenia przełącznika napięć przykręcaną przeźroczystą płytką zabezpieczającą przed przypadkową zmianą wartości. Najlepszym zaś konceptem wydaje się ulokowany z tyłu zapadkowy przełącznik wzmocnienia, umożliwiający temu mocarzowi łatwiejszą współpracę ze zwykłymi słuchawkami, dla których bez tego mógłby okazać się zbyt silny, zwłaszcza w przypadku tych o niskiej impedancji.

Od strony estetycznej prezentuje się to jak lubię. Masywnie, bezpretensjonalnie, solidnie. Typowy audiofilski kloc, który ma grać budząc zaufanie, a nie irytację ekstrawaganckim wyglądem. Pewnym wyróżnikiem jest panel przedni, schodzący na milimetry od podstawy niczym pług w westernowych lokomotywach, co przydaje wyglądowi masywności i wrażenia ofensywnego napierania na słuchacza, ale niewątpliwie utrudni usuwanie kurzu spod urządzenia.

Cena skalkulowana została na poziomie 6 890 zł, jest więc pokaźna, ale łatwo wskazać wzmacniacze słuchawkowe za wyższe kwoty, a takich niewiele tańszych też nie brakuje. Wszystkie one – no, prawie wszystkie – są przy tym od EF-6 lżejsze i mniej pokaźne, co niewątpliwie jest atutem tego ostatniego, o ile przyszły właściciel nie zamieszkuje garsoniery lub studenckiego lokum.