Recenzja: Xavian Madre Perla

Podsumowanie

  Ostatnie zdanie nie zaskoczeniem po wrocławskim wojażu, ale dobrze było móc to u siebie potwierdzić i jeszcze dodatkowo wzbogacić. Nie twierdzę, że inne kolumny za jedenaście nie mają w ogóle sensu, bo sam bym sobie przeczył, ale że te są jednymi z wyjątkowych, to nie ulega wątpliwości. Być może też jest tak, że przy wzmacniaczu tranzystorowym grają dźwiękiem rewelacyjnym, ale bardziej normalnym, a dopiero w torze z licznymi lampami staje się całkiem magicznie. Takie uogólnienie na bazie tylko po jednym z każdego rodzaju przykładów na pewno nie jest ugruntowane, ale że takie rzeczy się działy, to też nie ulega wątpliwości. Z całą pewnością można natomiast twierdzić, że jeśli ktoś szuka kilkanaście razy (sic!) tańszej namiastki podłogowych Raidho D2, czyli kolumn na miarę wzorca, to mamy jednoznaczne wskazanie. Magia postaci dźwięku i magia wielkiej sceny tu też się realizowały i na podobnych warunkach. Są zatem Madre Perla tym, czym zapewne być miały – w miarę dostępną magią. Już nazwa to potwierdza i ona też utrafia, jak gdyby ją dobrano po ostatecznym sprawdzeniu, co też tym razem wyszło z pomysłu i realizacji. Dźwięk z małych dębowych kolumn rzeczywiście się mieni – opalizuje i obdarza specjalnym, niecodziennym światłem. Ale jest ta magiczna latarnia z Pragi zarazem jak najbardziej normalnym produktem w sensie trzeźwości i namacalności brzmienia: realizmu osadzonego w dosłowności, wspieranego basową mocą. Jedynie sopranowa eskalacja, objętość samych dźwięków oraz objętość sceny wyraźnie przekraczają normę, dostajemy coś ekstra.

W punktach

Zalety

• Miękka kopułka tweetera daje soprany jak diamentowa.
• To momentalnie ustawia wszystko, nawet i postać basu.
• Jako że to soprany są ołówkiem, który szkicuje każdy kontur i kreśli wielkość sceny.
• W efekcie jedno i drugie – rozmiar sceniczny i objętość dźwięków przekraczają dalece normę.
• W tym także obszar basu, który dzięki przedniemu bass-refleksowi o zaawansowanej konstrukcji dostaje moc i zejście, a od tweetera niesamowitą objętość i precyzję.
• Żadnej przesady z tą niesamowitością, objętość bębnów ekstremalna, naprawdę rzadko spotykana.
• Lecz oczywiście pierwszoplanową rolą tweetera jest sam sopran – i on jest zjawiskowy.
• Cały rozprowadzony na przestrzeń – nie znajdziesz śladu ostrza, jakiejkolwiek kaleczącej krawędzi.
• Więc niemożliwa też krzykliwość, syki i sybilacja, pomimo że te soprany najwyższych sięgają wzlotów.
• Dzięki nim także „promieniujące” brzmienie, jak z diamentowych membran Raidho. (Chociaż nie tak intensywnie.)
• I mimo tej sopranowej obfitości równowaga tonalna, której nie mylmy z dominującą u innych tendencją do obniżania dźwięku.
• Pełna różnorodność brzmieniowa.
• Pełna neutralność emocjonalna.
• Pogłosy wprasowane w brzmienie.
• Wyjątkowa brzmieniowa precyzja.
• Wyjątkowa rozdzielczość.
• I wyjątkowa szczegółowość.
• Brzmieniowa architektura wyższej rangi niż u nawet bardzo drogich słuchawek.
• Efekty basowe mimo tak niewielkiej średnicy głośnika szerokopasmowego odczuwalne na skórze i wprawiające w wibrację pomieszczenie.
• Inna rzecz szczególnie istotna – nie pojawiają się zniekształcenia przy wysokich poziomach dźwięku.
• Toteż „łoić” można na cały regulator w każdym gatunku muzycznym.
• Piękny kontrast srebrzysto-złocistego światła z gęstymi czerniami tła.
• Wysokiej klasy holografia.
• Rewelacyjna stereofonia.
• Brzmienie wypełnia całe pomieszczenie, propagując we wszystkich kierunkach.
• Zaskakująco duży dźwięk jak na rozmiar głośników.
• Łatwe do ustawienia.
• Do każdego rodzaju muzyki.
• Całościowa jakość dużo powyżej średniej.
• Piękna stolarka z litej dębiny, przekładająca się na wygląd i brzmienie.
• Cenione i sprzedawane pod różnymi markami głośniki AudioBarletta.
• Zwrotnica z kondensatorami Mundorfa i miedzianymi cewkami.
• Kolce i podkładki w komplecie.
• Znany i uznany producent.
• Włosko-czeska robota.
• Polska dystrybucja.
• Ryka approved.

Wady i zastrzeżenia.

• Nie dla lubiących brzmienia ciemne, zgęszczone, wyraźnie znaczone w całym paśmie basem.
• Nie dla ceniących normalność w sensie rynkowej przeciętnej.
• Szersza informacja techniczna nie jest wprawdzie dla producenta obowiązkiem, ale też by nie zaszkodziła.
• Wzmacniacz/końcówka mocy na lampach 45᾽albo 2A3 raczej im nie podoła. 300B pozostają do sprawdzenia, ale powinny dać radę.

Dane techniczne

• Korpus: lity dąb mozaikowy.
• Wytłumienie: bitumiczne.
• Głośnik wysokotonowy: miękka kopułka AudioBarletta  ø 26 mm.
• Głośnik szerokopasmowy:  AudioBarletta  ø 150 mm z membraną propylenową i odlewanym koszem.
• Przedni bass-refleks szczelinowy z dopasowującym wytłumieniem.
• Punkt podziału zwrotnicy: 3 kHz.
• Kondensatory: Mundorff.
• Przyłącza: 1 x Xavian, uniwersalne.
• Pasmo przenoszenia: 5 Hz – 20 kHz.
• Impedancja: 8 Ω.
• Skuteczność: 88 dB.
• Zalecana moc wzmacniacza: 30 – 120 W.
• Wymiary: 920 x 190 x 236 mm.
• Waga: 18 kg/szt.
• Kolory: czerń, biel, jasny dąb, ciemny dąb.
• Pięcioletnia gwarancja.
• Cena: 10 990 PLN (komplet)

System:

• Źródła: Ayon CD-T2/Ayon Stratos, Cairn Soft Fog V2.
• Przedwzmacniacze: ASL Twin-Head Mark III, Dayens Ecstasy IV sc.
• Końcówka mocy: Croft Polestar1.
• Kolumny: Xavian Madre Perla.
• Interkonekty: Siltech Empress Crown, Sulek Audio & Sulek 6×9.
• Kable zasilające: Acoustic Zen Gargantua II, Acrolink MEXCEL 7N-PC9700, Harmonix X-DC350M2R, Illuminati Power Reference One, Sulek 9×9 Power.
• Listwa: Power Base High End.
• Stolik: Rogoz Audio 6RP2/BBS.
• Kondycjoner masy: QAR-S15.
• Podkładki pod kable: Acoustic Revive RCI-3H, Rogoz Audio 3T1/BBS.
• Podkładki pod sprzęt: Avatar Audio Nr1, Acoustic Revive RIQ-5010, Divine Acoustics KEPLER, Solid Tech „Disc of Silence”.