Recenzja: Synergistic Research BLUE SR

Bezpieczniki kwantowe z serii BLUE SR

   W przypadku bezpieczników od Synergistic Research kolor niebieski mówi do patrzącego: za mnie zapłacisz najwięcej. Jako że są jeszcze czarne – tańsze; oraz czerwone – najtańsze. Lecz wszystkie nie są tanie; za czerwony zapłacisz 476 PLN, za czarny 560 PLN, za niebieski 701 PLN. (Albo coś koło tego.) Co oczywiście ma przełożenie na jakość i też na chronologię.  Ta zmierzała, nieodmiennym zwyczajem, ku coraz wyższym cenom, tłumaczonym, jak zawsze, coraz wyższą jakością. Jasne więc, że niebieskie są i najnowsze, i jednocześnie najlepsze; a teraz posłuchajmy – z jakiego mianowicie powodu.

Na wstępie musimy się nieco cofnąć w czasie – gdyż bezpiecznikom od Synergistic Research poświęcony był już passus w niedawnym artykule o audiofilskim voodoo; a ściślej była o nich mowa jako najlepszym przykładzie takich, obok produktów polskiego Verictum i japońskiego Furutecha. Przytoczyłem wówczas wynurzenia twórców na temat własnego produktu, a teraz je powtórzę, bo nie pozostaje mi nic innego. Rzecz zaczyna się od teorii i ogólnego ujęcia. Na stronie Synergistic Research czytamy:

  Przez prawie sto lat wierzono, że prąd płynie elektronami w przewodniku jak krople wody w rurze. Dzisiaj fizycy rozumieją, że elektrony nie przepływają wcale, tylko przechodzi przez nie fala energii, poruszająca się wzdłuż przewodnika. Aby zrozumieć, w jaki sposób elektryczność przemieszcza się bez elektronów opuszczających atomy, pomocne jest porównanie do „fali” widzów na meczu piłki nożnej. Chociaż wyraźnie widać falowy przepływ, kiedy kolejni się podnoszą, nikt miejsca nie opuszcza, tylko wstaje i siada. Tak samo elektryczność „porusza się” bez elektronów opuszczających swe atomy.

I teraz bardziej szczegółowo, odnośnie serii Blue:

Nowy SR BLUE Quantum Fuse był opracowywany przez dwa lata, by móc zaprezentować naszą najbardziej zaawansowaną technologię UEF (Technologię Jednorodnego Pola) w jej najnowszej, udoskonalonej wersji drugiej (UEF2). Charakteryzującej się dwukrotnym zwiększeniem prądu tunelowania – z jednego do dwóch milionów woltów – co pozwoliło zarówno skrócić o połowę dotychczasowy czas docierania bezpieczników u użytkownika końcowego (wynoszący dla serii SR Black 200-300 godzin), jak i przede wszystkim zasadniczo poprawić przewodnictwo włókien topikowych, czego następstwem dramatyczny wzrost rozdzielczości i holograficznego realizmu w stosunku do poprzednich serii, nie mówiąc o bezpiecznikach standardowych. Dodatkowego wsparcia, nie mniej istotnego, udziela tu zastosowanie izolacji z powłoki grafenowej, zapewniającej tej izolacji niespotykany poprzednio poziom.     

Mamy więc do czynienia równolegle z dwoma czynnikami poprawy: primo – przedmuchem bardzo silnym prądem (dwukrotnie teraz mocniejszym), o którym to przedmuchu powiada się, że tworzy swego rodzaju kwantowe sprzęgła przewodzące (bo już nie kanały), poprawiające przepływ fali – owo wstawanie i siadanie elektronów. A także: secundo – o wiele lepszą grafenową izolację, separującą to udoskonalone włókno od zaburzających pól magnetycznych, których we wnętrzu urządzeń audio nie brak. Do poprawienia izolacji przyczynia się przy tym nie tylko nowo użyty w serii Blue grafen, ale też stosowana w poprzednich seriach ceramiczna struktura korpusu w miejsce zwyczajnej szklanej oraz ceramiczna zasypka wewnątrz, w miejsce izolującego powietrza. (Której to zasypki największym atutem jest zdolność pochłaniania drgań, zawsze towarzyszących przepływowi prądu.) I jeszcze do tego ulepszonego włókna  dołączają  po obu stronach stosowane już poprzednio polerowane srebrne styki, dalece lepiej przewodzące od normalnych – niepolerowanych, niklowych.

Wypada więc podsumować, że bezpieczniki z serii Blue naprawdę różnią się od groszowych, a nawet od niegroszowych Red i Black. Różnią pod wieloma względami. Do tego są jeszcze kierunkowe: prąd płynąć powinien przez nie zgodnie z kierunkiem czytania liter SR na ceramiczno-grafenowych oprawkach. W odniesieniu do serii Blue obowiązuje przy tym zasada natychmiast po włożeniu brzmienia bardzo wyraźnie lepszego, niemniej i one doszlifowują się ostatecznie na dystansie jakichś stu do dwustu godzin, tyle że już bardziej subtelnie – głównie w odniesieniu do elegancji wysokich i średnich tonów, a nie detaliczności, wyraźności i holografii, które dostajemy od razu.

Allez les Bleus !

Uzupełniająco dodajmy, że przywoływana przez Synergistic Research technologia UEF Tech. jest ściśle biorąc objęta tajemnicą, toteż nie należy przypuszczać, iż ogranicza się do samego traktowania mocnym prądem.

Dwie na koniec spraw technicznych uwagi, obie także od producenta. Pierwsza to informacja, że każdy kupujący może zwrócić bezpiecznik w ciągu trzydziestu dni od nabycia bez jakichkolwiek tłumaczeń.  – Nie spodobały się? – możesz oddać, zwrócimy ci pieniądze. Co, jak mi się wydaje, jest uczciwym podejściem do sprawy, choć oczywiście można podnosić argument, iż jest to też swego rodzaju presja psychologiczna (Co tam, głucholu? Nie usłyszałeś różnicy?), bo na krytykę zawsze znajdzie się sposób, nic dla chcącego trudnego… I druga rzecz, to zwracanie uwagi na fakt, iż cały materiał muzyczny zakodowany w sygnale prądowym przejść musi przez bezpiecznik, toteż jego zdolność do przenoszenia go w możliwie niezaburzonej postaci musi pozostawać wyzwaniem i nie powinna być pomijana. Bo niby to oczywiste, ale te bezpieczniki takie malutkie… kto by się nimi przejmował?

Dorzućmy do tego sprawy najbardziej banalne – wygląd i opakowanie. Rozmiary są oczywiście identyczne jak w przypadku zwyczajnych, co może nie do końca być oczywiste, jako że te z droższej serii od Verictum są trochę od zwykłych grubsze na odcinku pomiędzy stykami. Zgodnie z nazwą SR Blue są faktycznie błękitne i mają faktycznie naniesione literki wyznaczające kierunkowość, a także logo firmy i białym lakierem nominał. Błyszczą srebrzystymi stykami i sprzedawane są w czarnych pudełeczkach z efektownymi nadrukami i wypełnieniem z ochronnej pianki. Ceny wszystkich wartości są identyczne i wynoszą wspomniane 701 złotych (w kraju pochodzenia to $149.95), a jest tych wartości pełny wybór – od 100 mA po 20 A włącznie. I są też obie zasadnicze odmiany – wolniejsza i bezzwłoczna (Slo-blow i Fast-blow).

Na finał jeszcze przypomnę, że z uwagi na dużo lepsze przewodnictwo, bezpiecznik audiofilski powinien mieć dwu, a nawet trzykrotnie wyższy nominał od oryginalnego w sprzęcie – i nie ma się co obawiać powodowania tym złych następstw. Za to w przypadku zastosowanie nominału zgodnego z oryginalnym, możemy prędzej czy później spodziewać się przepalenia bez faktycznego powodu, co równało się będzie niepotrzebnym wydatkom, a często też towarzyszącym zmaganiom, jako że przykładowo w odtwarzaczach Accuphase wymiana bezpiecznika to zdjęcie całej płyty spodniej z jej dwunastoma śrubami.