Recenzja: Sony PS-HX500

Podsumowanie

sony ps-hx500 hifi-philosophy-012

Sony PS-HX500 to zadziwiająco rozsądna propozycja dla wszystkich chcących rozpocząć przygodę z analogiem, która przyniesie też dużo satysfakcji bardziej doświadczonym i wymagającym. Polecamy!

   Nieczęsto przytrafia się okazja napisania recenzji czegoś taniego i dobrego. Niedługo będzie wprawdzie kolejna przetwornika i wzmacniacza słuchawkowego Questyle, ale kto wie kiedy następna? Aż nie chce się w kółko powtarzać, lecz czasy nastały dla mających mniej zasobne kieszenie wredne i zamiast co i rusz oczy przecierać na widok świetnych urządzeń za pieniądze dość względne, przeciera się je co chwilę z niedowierzaniem na widok cen oszalałych. To się generalnie nazywa inflacja i można śmiało powiedzieć, że stosunek jakości do ceny w całej branży audio ma ostatnio coraz wyraźniej charakter inflacyjny. Za byle co krzyczą dużo, a jak ktoś coś rzeczywiście zrobi lepszego, to aż nie wie ile wrzasnąć, takie mu ceny przychodzą do głowy. A tutaj, niczym na ciągu wstecznym, sytuacja okazuje się odwrócona i Sony za dobry i kompletnie wyposażony gramofon chce naprawdę niewiele. A to kompletnie oznacza nawet przedwzmacniacz, a nie tylko okablowanie, wkładkę i ramię, toteż gdy ktoś nie chce się wykosztować a smaku dobrej muzyki zaznać, to miał będzie jak znalazł. Tak, płyty winylowe do tanich nie należą, ale przynajmniej jest ich teraz po sklepach na powrót sporo, a do czyszczenia wystarczy pędzel kosmetyczny do nakładania pudru. I już można będzie wąchać prawdziwy analog, że kudy do niego muzyce zapisanej w cyferkach we wszystkich jej postaciach. W cyfrowym muzyki źródłosłowie trzeba mieć dopiero takiego Accuphase DP-700 albo Audio Research CD9, żeby to lepiej grało, a to są koszty kilkadziesiąt razy większe i żadna oszczędność na płytach tego nie połata. Tym bardziej, że te o krążkach czytanych laserem solidnie ostatnio zdrożały i pod płaszczykiem lepszych rzekomo technik też się na grandę pchają z cenami w górę. Dopiero pliki brane z Internetu mogą ewentualnie być tańsze, lecz te do pobrania za darmo jakość nawet niż te najtańsze winyle mają nieporównanie gorszą i high-endu od nich nie zakosztujesz. Zresztą, co ja się będę rozpisywał o tych czy innych zaletach oraz sposobach oszczędzania – czego jak czego, ale ekonomicznego sprytu nie trzeba ludzkości uczyć i zwąchiwanie okazji wychodzi zazwyczaj ludzkim gromadom świetnie. Tak więc jedynie sygnalizuję, że gramofon Sony PS-HX500 został przeze mnie odsłuchany i dostaje metrykę wysokiej jakości brzmienia oraz rewelacyjnego stosunku tej jakości do ceny. Żadne to zresztą odkrycie, bo wcześniej, jeszcze w maju, dostał pięć gwiazdek od magazynu WHAT HI-FI i tylko to potwierdzam.

 

W punktach:

Zalety

  • Dźwięk całościowo nieporównanie lepszy niż wskazywałby wygląd i cena.
  • Głębokie, dobrze wyważone i kontrolowane brzmienie.
  • Wyczuwalne zalety charakterystyczne dla analogu.
  • A więc w pierwszym rzędzie spójność i poczucie silnego zanurzenia w muzyce.
  • Efektowny mariaż melodyjności z wyraźnością.
  • Bogata i przyjemna w dotyku tekstura dźwięku.
  • Dobra dynamika.
  • Duża, dobrze zorganizowana scena.
  • Dobre współgranie magii i realizmu.
  • Żadnych problemów z sopranami przy należytej ich obecności.
  • Żywi, realistyczni wykonawcy z nutą słodyczy głosach.
  • Solidna podstawa basowa o wyrazistych konturach i dobrym wypełnieniu.
  • Pełna separacja od nudy dzięki minimalnemu podniesieniu tonacji i nasyceniu średnicy sopranami.
  • Dobre operowanie światłocieniem oraz pogłosem.
  • Żadnych uwag do szczegółowości.
  • Pełne wyposażenie: chassis, ramię, wkładka, gramofonowy przedwzmacniacz i okablowanie.
  • Brak więc problemów z montażem plus dziecinnie prosta obsługa.
  • Wbudowana sekcja cyfrowa umożliwia konwersję płyt winylowych do postaci cyfrowych plików.
  • Pleksiglasowa pokrywa rzeczywiście pracuje bez zarzutu.
  • Skuteczna w działaniu mata.
  • Duża oszczędność na kablu zasilającym.
  • Klasyczny wygląd bez taniej pretensjonalności.
  • Duża dbałość o każdy detal konstrukcji.
  • Rewelacyjny stosunek jakości do ceny.
  • Nazwa marki wystarcza za całą rekomendację.
  • Polska dystrybucja.

 

Wady i zastrzeżenia

  • Lekkie utwardzanie się dźwięku i słabsze w nim zanurzenie względem dobrych konstrukcji za circa 10 tysięcy.
  • Skromny, tradycyjny wygląd nikomu nie zaimponuje.
  • Dołączony interkonekt trzeba zastąpić lepszym.

Sprzęt do testu dostarczyła firma: SONY

System:

  • Źródło: Sony PS-HX500.
  • Przedwzmacniacz gramofonowy: wbudowany.
  • Przedwzmacniacz/wzmacniacz słuchawkowy: ASL Twin-Head Mark III.
  • Końcówka mocy: Croft Polestar1.
  • Kolumny: Reference 3A.
  • Słuchawki: AudioQuest NightHawk, Beyerdynamic T1 (jedne i drugie z kablem Tonalium Audio).
  • Interkonekt: Harmonix CI-230MkII.
  • Kabel głośnikowy: Siltech Classic Anniversary.
Pokaż cały artykuł na 1 stronie

29 komentarzy w “Recenzja: Sony PS-HX500

  1. Sławek pisze:

    Panie Piotrze, a z jaką wkładką ten gramofon grał?
    Na wygląd przypomina trochę Sumiko, ale to raczej nie jest Sumiko, chyba że jakaś modyfikowana.
    I doprawdy, trudno uwierzyć, że fabryczny zestaw z wbudowanym przedwzmacniaczem za 1999 zł grał jak CD za 30 tysięcy zł.
    Powiem tak – mój gramofon TEAC TN-300 z wkładką Audiotechnika AT 440 Mla + przedwzmacniacz ifi iphono2 gra bardzo dobrze (choć marzy mi się Nottingham Horizon, o którym napisał Pan, że gra lepiej niż jakiekolwiek źródło cyfrowe), ale porównując z częścią cyfrową (napęd Cambridge CXC + optyk WireWorld SuperNova7 + DAC Audio-gd NFB1 2014) remis ze wskazaniem na cyfrę. Od razu wyjaśniam, że po coaxialu (WW Starlight 7) jest gorzej – bardziej syropowato i bez oddechu.
    A zatem ten Sony to jakaś rewelacja…

    1. PIotr Ryka pisze:

      Wkładka w Sony jest no name. Nie wiem gdzie zamawiają i nie wiem czy to powiedzą, ale mogę zapytać. Gramofon grał rewelacyjnie, chociaż trzeba mieć na uwadze z jakim wzmacniaczem i jakimi do niego kablami zasilającymi oraz głośnikowymi. Nottingham Horizon z dobrą wkładką będzie lepszy, tyle że sama wkładka Ortofon Black to więcej niż cały Sony.

      1. b33 pisze:

        Znalazłem info w sieci, że system użyty przez Sony to prawdopodobnie Audio-Technica AT-91, a ramię to Jelco 250ST.

  2. Marcin pisze:

    ultrasone jak przystało na markę kosztują 20 tyś zł. Doszli chyba do wniosku po 5 ed i 7 tribute, że produkowanie limitowanych edycji, których cena jest usprawiedliwiona jedynie faktem limitu produkowanych sztuk jest zdecydowanie bardziej opłacalna niż seryjne modele, których cena także jest przesadzona w stosunku do ich możliwości. Słuchałem kilkukrotnie jeszcze ed 5 na różnych torach i wydaje mi się, że okoliczność,iż te słuchawki uważam za bardzo słabe jest dla Pana tak samo zaskakująca jak dla mnie to, że Pan uważa je za wybitne i najlepsze dynamiki po R-10 czy K-1000. A propos AKG – smutna sprawa.

    1. PIotr Ryka pisze:

      Ultrasone Edition 5 były słuchane z Twin-Head nie tylko przeze mnie i bardzo się podobały. Gotów jestem ugościć każdego wątpiącego w ich jakość i wspólnie posłuchać.

      Co do AKG, to zwinięcie austriackiego oddziału jest rzeczywiście żenujące.

  3. tommypear pisze:

    Panie Piotrze chce zaczac zabawe z vinylami. Mam w tej chwili minima vintage ktore graja z silver luna prestige. Szukam gramofonu. Czy ten zgra sie z moim zestawem ? Slucham muzyki z plikow, czy naprawde roznica bedzie zauwazalna ? wiem ,ze to inne granie, pytnanie o jakosc.

    1. PIotr Ryka pisze:

      Pliki nie dają brzmieniu takiej energii i brzmieniowej jednoitości, która jednocześnie o wiele lepiej potrafi nasycać brzmieniem pomieszczenia. Trzeba tylko pamiętać, że płyty winylowe bazujące na materiale nagranym cyfrowo (a takich niestety jest coraz więcej) nie dają już gramofonom przewagi.

      Ten gramofon na pewno się nada. Ma świetny stosunek jakości do ceny. Oczywiście nie brak lepszych, tyle że za wielokrotnie większe pieniądze.

  4. mykupyku pisze:

    Panie Piotrze czy zastosowanie zewnętrznego przedwzmacniacza poprawi znacząco dźwięk w tym modelu?

    1. PIotr Ryka pisze:

      Nie umiem powiedzieć, bo nie sprawdzałem. Ale można domniemywać, że dobry przedwzmacniacz na pewno poprawi. Bo dlaczego nie miałby? Chyba, że są jakieś ograniczenia w stosowaniu zewnętrznych przedwzmacniaczy, nic mi jednak o tym nie wiadomo.

  5. Jarosław pisze:

    Witam Panie Piotrze.
    Jaki nacisk igły ma zalecany ten gramofon na stronie sony nie znalazłem takiej informacji.

    1. PIotr Ryka pisze:

      Trzeba wypróbować naciski z przedziału 1,2 – 1,5 grama i wybrać brzmieniowo najbardziej sobie odpowiadający. Chyba że do różnych egzemplarzy dają różne wkładki, ale bardzo wątpię.

  6. calluna pisze:

    Tutaj na str.12 masz informację a propos ustawienia siły nacisku i antyskatingu: http://pdf.crse.com/manuals/4585834321.pdf

  7. Piotrek Kosowski pisze:

    Gnębi mnie bardzo fakt iż na rynku są płyty nagrane cyfrowo. Jak można rozpoznać płytę w jaki sposób jest nagrana? Czy sprzedawcy mają obowiązek to znaczyć?
    Moje płyty w znakomitej większości są używane, stare ale zaczynam kupować nowe sztuki – szkoda wydawać kasę jeśli różnica nie będzie tak znaczna jak w przypadku 'dobrych płyt’

    A swoją drogą to nie oczekując na odpowiedź, ale jednak, chciałbym zapytać jak się ma ten gramofon do Project Debut Carbon, który kręci winyle pod czerwoną igłą Ortofona 🙂

    1. PIotr Ryka pisze:

      Płyty nienagrane cyfrowo mają sygnaturę Pure Analogue.

      Tanie Pro-Ject grają ostro, mało analogowo. Ale może są wyjątki.

      1. AAAFNRAA pisze:

        Hmm… akurat seria Carbon, szczególnie Esprit, gra analogowo, z lekko wycofaną górą, z mocną, nasyconą średnicą, a zarazem dobrą dynamiką. Esprit bywa zadziorny, ale nie ostry. Nie ma „miodu”, ale też nie gra sucho. To taki fajny, niedrogi gramofon.

        1. PIotr Ryka pisze:

          Nie przeczę. Napisałem, że są pewnie wyjątki, a każdy dobry i niedrogi gramofon to skarb. Pro-Ject Carbon nie słyszałem, ale nazwę dla audiofilizmu ma przyjazną. Carbonowe lampy są bardzo dobre.

  8. Piotrek Kosowski pisze:

    Dziękuję ślicznie za odpowiedź. Posprawdzam wszystkie płyty jakie mam.
    Właśnie taki nieśmiały plan mam zamiany Debut na Esprit, bo tego co mam to kupiłem używanego z niewiadomym przebiegiem. Sprzedałbym swój i kupił nowy Esprit.

  9. gt pisze:

    Pytanie – co autor recenzji poleci:

    Project carbon debut czy ten soniacz? 🙂

    1. PIotr Ryka pisze:

      Nie wiem – Carbona nie słyszałem.

  10. sonic pisze:

    nie polecam tego modelu,
    Nowe urządzenie po 2 dniach zaczeło wydawać świst z silnika i chronicznie zwalniać obroty.
    Niestety Sony jak przystało na markę która nie musi liczyć się z klientem, nie podjeła próby pomocy i nakazała odesłanie urządzenia na serwis, więc teraz miesiąc jestem bez urządzenia i mam poważne wątpliwośći czy serwis sony realizujący naprawy głównie telewizorów i playstation, poradzi sobie z tym problemem 🙁

    1. Robert pisze:

      I już się znalazł marudzi, że jemu ne działa, a mnie działa,wymiana wkładki i gra jak ta lala, Technics 1210 Mk niech się chowa.
      Pozdrawiam

  11. Klaus pisze:

    A już zamierzałem sprzedać moją Regę RP 6, z którą też mam troszeczkę kłopotów i kupić recenzowanego Sony. W innym miejscu czytałem, że ktoś miał problemy z przydźwiękiem którego nie dało się usunąć, używając zewnętrznego przedwzmacniacza. Obawiam się, że przy masowej produkcji, o dobrej jakości dzisiaj możemy zapomnieć. Mam nadzieję, że wkrótce ukaże się więcej opinii użytkowników tego modelu i wtedy może zobaczymy prawdziwszy obraz tego gramofonu. Do testu zawsze przysyłają specjalnie sprawdzone egzemplarze. Wstrzymam się jeszcze z wymianą Rp6 na Sony. Uważam, że gramofon Sony jest początkiem trendu na współczesne projekty gramofonów z zastosowaniem nowych technologii i świeżego spojrzenia młodych konstruktorów, właśnie na to czekałem. Mam wrażenie, że konstrukcje z lat 80,90-tych były bardziej nowoczesne od dzisiejszych produktów manufaktur, które uczą się na nowo robić gramofony.

  12. Patryk pisze:

    Panie piotrze: Sony 500 czy Onkyo 1050?Ktory jest lepszy za male pieniadze nie patrzac na przedwzmacniacz,ktory jest dodatkowym plusem Sony?
    Dziekuje.

    1. PIotr Ryka pisze:

      Nie umiem powiedzieć – Onkyo nie słyszałem. Mogę tylko zauważyć, że obie firmy mają ostatnio dobrą passę.

  13. Piotr Z. pisze:

    Również nie polecam. Zakupiłem w grudniu 2016 r. nowy model. Niedługo potem pojawił się problem z przełącznikiem obrotów (talerza nadal się obracał po przełączeniu na STOP) i głośną pracą napędu/silnika. Serwis (Sontronic w Poznaniu) poradził sobie z przełącznikiem, ale już ze zbyt głośnym dźwiękiem silnika już nie bardzo. Żeby nie tracić czasu na kuriera, zawiozłem osobiście do serwisu w Warszawie (Pram). Przez chwilę pracował wzorowo (po wymianie silnika napędowego), ale z czasem problem powrócił, dodatkowo pojawił się problem w przydźwiękiem, który nie znika po podłączeniu do wzmacniacza (nie było z tym problemu wcześniej). Zdarzają się też sporadycznie zwolnienia talerza. Skontaktowałem się z serwisem (trzeci raz od daty zakupu) i z producentem w celu zwrotu sprzętu i odzyskania pieniędzy – zobaczymy co odpowiedzą…

    1. PIotr Ryka pisze:

      Smutne.

  14. feri pisze:

    Jęczycie i jęczycie na tego Sony a ja mam i lata pięknie i bezproblemowo.
    Bierzcie pod uwagę cenę i to że to nie jest ręczna robota tylko taśmowa w jakiejś fabryce.
    Traficie będzie dobrze nie traficie masz problem.
    Osobiście 100% zadowolenia.
    Teraz zamierzam zmienić wkładkę i jeszcze się waham na jaką.

  15. b33 pisze:

    Jestem posiadaczem tego gramofonu od dwóch miesięcy. Jest bardzo dobry i generalnie większość opinii o nim jest prawdziwa, ale jedna rzecz to potężna wtopa – pokrywa przeciwkurzona z najgorszej jakości tworzywa.
    Po dwóch miesiącach wycierania szmatką do LCD drobne rysy są na całej powierzchni pokrywy.
    Mam i miałem wiele gramofonów: Technics, Vestax, Gemini, Reloop, Denon, Unitra. Nigdzie nie było takiego problemu. Akryl zarysowac można było tylko czymś ostrym, a nie szmatką od kurzu. Ten gramofon mam dwa miesiące. Pokrywa wygląda gorzej niż 10-letni Reloop. Tylko, że nowa pokrywa Reloop kosztuje 100 zł, a Sony… 500 zł :). Ta pokrywa jest tak niechlujnie wykonana, że nawet na jej krawędzi widać chropowaty nierówny kształt odcięcia od formy z wtryskarki. Nie dociska się dokładnie do gramofonu przez to.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

sennheiser-momentum-true-wireless
© HiFi Philosophy