Recenzja: LUMIN A1

Odsłuch cd.

Z Audeze LCD-3 (kabel FAW Noir)

Okupiono to jednak potrzebą stałego połączenia Lumina kablem ethernetowym do routera.

O flagowych planarach Audeze wiadomo nie od dzisiaj, że kochają analogowe prezentacje i są od nich największym specjalistą. Zagrały bardziej miękko, z mocno zaznaczającym się  boom-basem, cieplej, bliżej, prawie bezpogłosowo i z całkowicie utopionym w muzyce aspektem analitycznym. Tak od serca, przy muzycznym ognisku – w blasku ognia i z ogniem. Phasemation ma aż 5 Watów mocy jak podbić mu gain, a wraz z Luminem było to dosyć, by ze słabszymi wzmacniaczami niezbyt szybko grające flagowe ortodynamiki Audeze rozwinęły dynamiczne skrzydła i zaczęły uderzać wielkimi muzycznymi ciosami z ogromną szybkością i energią. W efekcie zasłuchałem się w Nothing Else Matters Metalliki i w Chorały Bacha bez żadnej ochoty odejścia od nich, a rozpieszczony aparaturowym towarzystwem najwyższego sortu rzadko popadam teraz w stany muzyczno euforyczne, które tutaj mi się udzieliły. Prędzej zwracają uwagę jakieś niedociągnięcia albo przechył na stronę techniczną, odbierające radość słuchania, niż następuje poryw i przemożna chęć trwania przy muzyce. Ale tu właśnie ona nadeszła i muzyka przeze mnie płynęła, płynęła, płynęła…

Z Final Audio Design Piano Forte X

Wzmacniacz Phasemation wybrałem nieprzypadkowo, bo ma dwa stopnie wzmocnienia i czterozakresowe dostrojenie impedancyjne, a w efekcie każde słuchawki można mu podpiąć bez narażania się na zarzut, że coś tu nie pasowało.

A jak gra osławiony już strumieniowiec?

Nie znajdę się chyba daleko od prawdy gdy powiem, że Piano Forte X to dokanałowy odpowiednik flagowych Audeze. Także dla nich muzyka jest wszystkim, a wszystko inne na dalszym planie. Troszkę mniej wprawdzie okazały się gładkie, na pewno bardziej pogłosowe, chociaż bez przykładania specjalnej wagi do pogłosu, a przy tym, jak przystało na głośniki tubowe, którymi są w miniaturze, z wyraźnie podkreślonym aspektem trójwymiarowości samych dźwięków i pięknie rozwiniętą całą przestrzenią. Mniej były techniczne od AKG, choć odrobinę bardziej niż Audeze, jednak przede wszystkim ciągnęły przekaz ku analogowości, co Lumin w przypadku nawet niespecjalnie dobrych technicznie plików bardzo zawsze ułatwia, sam z siebie będąc urządzeniem o analogowych skłonnościach. A że drzemie w nim także natura analitycznego wilka, przemierzającego z wyostrzonymi zmysłami muzyczne krainy w poszukiwaniu technicznych awantur, to inna sprawa, od tamtej wprawdzie daleka, ale potrafiąca się z nią układać i wspólnie modelować piękną całościowo muzykę. Tak nawiasem, kiedy słuchałem Lumina poprzednio, a było to w gdańskim Premium Sound z głośnikami Trenner & Friedl Pharoah i wzmacniaczem Crayona, wydał mi się nieco zbyt misiowaty i układny; taki w analogowym stylu, ale bez dynamiki prawdziwego gramofonu i bez analityczności dobrego CD. To jednak musiała być przede wszystkim kwestia ustawienia głośników, a może także okablowania, bo tutaj, z najwyższej klasy słuchawkami, tego nie odnalazłem. Ze wszystkimi Lumin grał muzykalnie, choć niewątpliwie najbardziej z Audeze, a najmniej z AKG, ale jednocześnie bardzo dynamicznie i z głębokim wchodzeniem w techniczne obrazowanie nagrań, czego wcześniej u niego nie słyszałem.

Przekonamy się z pomocą rewelacyjnych kolumn marki Albedo.

Można z tego w odniesieniu do samych słuchawek wyciągać wniosek, że Audeze to słuchawki najmniej analityczne, a można, tak jak ich twórca, że są po prostu najlepsze. Co do mnie, to mogę jedynie stwierdzić, że akurat w tym zestawieniu z Audeze słuchało mi się najprzyjemniej.