Recenzja: Kudos Cardea C10

Podsumowanie

   Kudos Cardea C10 dane mi było słuchać w trzech systemach, a tak skrupulatnie rzecz ujmując, to w czterech, bo z Croftem sprzed i po modyfikacji. Ta ostatnia konfiguracja, ta postmodernizacyjna, najmniej była udana, ale tak to już jest, że sprzęt musi swoje pograć i nie da się tego ani przyspieszyć, ani jakkolwiek temu zaradzić. Gdybym wiedział, że to tak będzie wyglądało, napisałbym recenzję przed modernizacją, ale złożyło się jak się złożyło i trudno. W zamian Abraxas i Timekeeper dały pokaz dobrej roboty, a już zwłaszcza Abraxas, który naprawdę potrafi obdarowywać lampowym czarem a jednocześnie nie zbywa mu na realności i witalności. To naprawdę kapitalny wzmacniacz, a lampy 300B nie darmo stanowią kwintesencję audiofilizmu. Trzeba tylko pamiętać, że w ich przypadku generalizowanie jest grzechem śmiertelnym, bo w zależności od marki producenta samych lamp i użytego wzmacniacza brzmienie z 300B może być jedno od drugiego kompletnie różne. Abraxas z lampami Psvane pokazał się tu jednak od jak najlepszej strony, a po odpowiednim dobraniu lamp sterujących 6SN7 uderzył wyjątkowo wszechstronnym i przebogatym brzmieniem. Trochę inaczej grał Croft z Twin-Head (przed modyfikacją). Nie tak ciepło, ale realniej i jednocześnie bardziej zagadkowo. Nie tak otulająco i przyjacielsko, tylko jakby stać u wrót katedry albo u wejścia do skalnej groty; tak ze znakiem zapytania i tajemnicą. Z widoczną grą świateł, ale nie miodowo złocistych i ciepłych tylko nieco chłodniejszych, orzeźwiających i bardziej wychodzących z mroku i w mrok powracających. Najbardziej zwyczajny był tranzystorowy Timekeeper z podobnie jak hybrydowy Croft lampowym przedwzmacniaczem Twin-Head. Nie starał się niczego od siebie dodawać ani stwarzać jakiejś szczególnej tej czy innej atmosfery, tylko grał tak po prostu, starając się jak najwierniej oddać muzykę. A że partnerów w tym oddawaniu miał bardzo wysokiej klasy, efekt był przedni; i choć nie tak klimatyczny, to przecież takie zwyklejsze granie także jest bardzo potrzebne, bo nie wszystkim odpowiada lampowa egzotyka i jej udziwnienia.

Co do samych Kudos, to ich siła tkwi w jednym ale wyjątkowym aspekcie. One grają niezwykle bogatym dźwiękiem. Kiedy dać im za towarzystwo tor odpowiedniej jakości, okazują się umieć rzeczy zgoła zadziwiające. Słyszałem je grające nie tylko z różnymi wzmacniaczami ale i różnymi odtwarzaczami. Bo nie tylko z własnym Cairnem, ale także z Ancient Audio Lektorem Prime i EMM Labs XDS1 V2. Za każdym razem reagowały na zmianę źródła bardzo wydatnie, świetnie ukazując cechy poszczególnych urządzeń i podkreślając ich walory. Tak więc jeżeli ktoś nastawiony jest na odsłuch monitorowy, zakup Kudos C10 Cardea stawiać go będzie w bardzo szczęśliwej sytuacji, bo nie będzie przez te głośniki w żadnym stopniu limitowany. Jedynie sam tor wyznaczy jakościowe granice, jako że same Kudos sprostają każdemu wyzwaniu. Podobno te jubileuszowe, te Super 10, są jeszcze lepsze, co warto mieć na względzie z uwagi na ich stosunkowo niewiele wyższą cenę. Ale i bez tego „Super” Kudosy są super. To jedne z najlepszych głośników monitorowych jakie słyszałem. A stosunek jakości do ceny mają mimo tych swoich dwunastu tysięcy wyjątkowo satysfakcjonujący.

W punktach:

Zalety

• Niezwykłe bogactwo brzmieniowe.
• Zjawiskowa sfera sopranowa.
• Przy jej całkowitej wolności od pejoratywów.
• Doskonała średnica.
• Przyzwoity, akcentujący swoją obecność bas.
• Bardzo rzadko spotykany u wszelkich głośników poziom szczegółowości.
• Nie stwarzają dla sprzętowego otoczenia bariery jakościowej.
• Pełna paleta możliwych brzmieniowych postaw w zależności od toru.
• Idealne wypoziomowanie sceny dźwiękowej.
• Wrażliwość na odginanie umożliwia różne sposoby tej sceny organizacji.
• Włącznie z sytuacją gdy jest niepospolicie szeroka.
• Najwyższej jakości głośniki od SEAS.
• Bardzo dobre kondensatory od Clear Audio.
• Okablowanie wewnętrzne Chorda.
• Minimalistyczna, nie ingerująca w brzmienie zwrotnica.
• Możliwy bi-wiring.
• Tanie standy.
• Made in England.
• Polski dystrybutor.

Wady i zastrzeżenia

• Skromny wygląd.
• Umiarkowany, monitorowy bas.
• Przewaga jakościowa sopranów nad resztą pasma.
• Której skompensowanie wymaga nabycia nieco droższej wersji Super.

 Sprzęt do testu dostarczyła firma:

Strona producenta:

Dane techniczne:

• Głośnik szerokopasmowy: SEAS 18 cm z membraną celulozową, impregnowaną i cewką o średnicy 39 mm.
• Głośnik wysokotonowy: SEAS Crescendo o średnicy 29 mm.
• Czułość: 87 dB.
• Impedancja: 8 Ω.
• Wymiary: 350 mm x 200 mm x 270 mm.
• Pasmo przenoszenia: 40 Hz – 30 kHz “AIRR” (Average In Room Response).
• Typy wykończenia: biel, czerń, dąb, wiśnia, różanecznik, orzech.
• Cena: 12 180 PLN.

System:

• Źródła: Ancient Audio Lektor Prime, Cairn soft Fog V2, EEM Labs XDS1 V2.
• Przedwzmacniacz: ASL Twin-Head Mark III.
• Wzmacniacz zintegrowany: Abraxas.
• Końcówki mocy: Burson Timekeeper, Croft Polestar1.
• Interkonekty: Harmonix HS-101 Improved RCA, Tara Labs Air1 RCA, van den Hul First Ultimate RCA.
• Kabel głośnikowy: Tellurium Q Black Diamond.
• Kondycjoner: Entreq Powerus Gemini.