Recenzja: HiFiMAN Susvara Unveiled

Technologa, wygląd, wycena

      Co się zmieniło, co zostało? Zmieniła oczywiście cena i rzecz jasna urosła. W salonie mp3store te pierwotne Susvary możemy dziś nabywać za 32 tysiące złotówek bez paru groszy na wabia, a te nowe Unveiled za 40 tysięcy, też oczywiście bez tradycyjnego groszowego ogonka. Amerykańska cena się nie mizdrzy, to równe $8000. Tamtejsi recenzenci, jako strażnicy zdrowego rozsądku, poczuli się zniesmaczeni. – Tyle pieniędzy za słuchawki, gdy tyle świetnych między tańszymi? No nie, to te lepiej nie – lepiej sięgać po tamte. A kiedy już ktoś nabył poprzednie Susvary, nie ma sensu wymieniać, żadna między nimi różnica warta dwóch aż tysięcy baksów…

    Słuchawkowa opinia publiczna z kolei się podzieliła: gdy jedni nowe chwalą za przyrost transparencji, inni im wytykają niedobór cielesności.

      Odnośnie tego mam własne zdanie, definitywnie wyrobione, ale o tym w następnym rozdziale i résumé finalnym. Teraz przypatrzmy się, ponośmy, obadajmy technikę i przejrzyjmy wyposażenie. A przede wszystkim ustalimy, co zmieniło się poza ceną.

      Tak na pierwszy rzut oka jedno – oto pierwsze słuchawki mające dwa wyglądy: jeden na czas między użyciami, drugi na porę aktywności. Wszystko za sprawą dużych dekli, jako pokryw na muszle, osłaniających je całe włącznie z obramowaniem. Dekle są tak samo srebrzyste ze stopu aluminium, a na przyczynek wygody dano im praktyczne uchwyty, pozwalające łatwo nakładać i zdejmować. Ale nie jak w garnkowych pokrywkach, gdzie pośrodku sterczyny, tylko wystające za obrys języki, dzięki czemu są płaskie, a ich dobre trzymanie zapewnia siła magnetyczna.

       Po co takie pokrywki w miejsce siateczkowej osłony czy innych prętów maskownicy? Ano właśnie dlatego, żeby dźwięk się odsłonił. Aby podniesiona została ostatnia kurtyna pomiędzy nim a światem i jego propagacja nie była niczym tłumiona, tak samo jak ma to miejsce w żywym koncertowaniu. Wyrażając się zaś językiem luzacko weekendowym, można także powiedzieć, że grill nadaje się do pieczenia mięsa, a nie kładzenia na muzykę – jaki by nie był, będzie psuł.

     W oryginalnej Susvarze ten grill był zaprojektowany z myślą o minimalizacji zniekształceń, ale dopiero jego kompletny zanik w modelu Unveiled zupełnie je eliminuje. Zarazem musiały zjawić się zabezpieczające osłony: superczuły mechanizm reprodukcji dźwięku, z membraną niczym mgiełka, pozostaje wyjątkowo podatny na mechaniczne urazy. Lecz tak naprawdę – pisze producent – największe zagrożenie płynie ze strony magnetyzmu. Silne magnesy neodymowe przetworników łatwo mogłyby wessać metalowe opiłki bądź spowodować uderzenie metalowym przedmiotem, dlatego poza głową trzymamy tylko w osłonach (Magnetic Veils) – w przeciwnym razie w mgnieniu oka można się rozstać ze swą upragnioną krynicą „euforycznych dźwięków”.  

    Genealogię nazewnictwa mamy już rozpracowaną, lecz moim zdaniem zabrakło w nazwie jednego określenia – słuchawki powinny się nazywać HiFiMAN Susvara Unveiled Silver. Tak się nie stało, gdyż wg tej nomenklatury pierwotna Susvara winna posiadać dumniejszy przydomek Gold. A zamiana złota na srebro – takie coś nie pachnie korzyścią, aczkolwiek odnosi się to przede wszystkim do wymiaru tezauryzacji. Natomiast do przewodzenia prądu srebro nadaje się lepiej, przewodnictwo ma lepsze aż o 40%. Dlatego w HiFiMAN Susvara Unveiled nici cewek są srebrne, co wymagało sporych zabiegów, jako że srebro jest trudniejsze – łatwiej ulega utlenianiu i jest gorzej kowalne, ponieważ bardziej kruche. Za to membrana ze srebrną nicią daje szybszą odpowiedź, jasne przeto, że w roli brzmieniowej okaże się skuteczniejsza. Co przełożyło się nie tylko na precyzyjniejszy i szybszy dźwięk, ale i wyższą całościową skuteczność. Ta nie okazała się wprawdzie radykalnie większa, ale krokowe potencjometry Headtripa i Twin-Head względem, „złotej” Susvary cofały się o trzy, czasem aż cztery kroki.

      Zmian nie odnotowały natomiast neodymowe belki magnesów, które już w wersji pierwotnej zyskały optymalną formę „Stealth”. Zmieniły się natomiast pady i podwieszona opaska pałąka, ale głównie kolorystycznie. Z czarnych stały się jasnobrązowe, wszakże prócz oczu dotyk podpowiada, że skórki padów i opaski stały się lepsze gatunkowo.

    Gdy zaś chodzi o same muszle, to zniknął nie sam grill; nie ma już też drewnianego otoku na bocznym rancie, który bez grilla stał się węższy, miejsce zostawił na sam metal. Obrysy są natomiast identyczne, choć na oko tak się nie wydaje – wypełnienie pozbawione przez całą szerokość biegnących prętów maskownicy, czyni te nowych pozornie węższymi i dłuższymi.

     Wzrok i słuch nie kłamią natomiast odnośnie technicznych danych: czytamy i potwierdzająco słyszymy, że ulepszone Unveiled podniosły skuteczność z 83 na 86 dB i równocześnie obniżyły impedancję z 60 do 45 Ω, o czym potencjometry już zdążyły uprzedzić.

      W mierze wygody nie zaszła zmiana, poza ciut milszym dotykiem padów, odnośnie zaś praktyki pozwolę sobie na wskazówkę, by po założeniu słuchawki lekko ściągnąć do dołu – muszle niżej nad uchem to trochę lepsze brzmienie. Zmiana zaistniała natomiast odnośnie wygody, ale nie tej na głowie, ani tej w odniesieniu do dekli. Susvara typu Unveiled nie pozwala już muszli rozwierać do płaskości, można ją kłaść tylko na boku lub na sztorc.

      Opakowaniem taka sama czarna kaseta z metalową winietą nazwową, wewnątrz to samo satynowe wyścielenie z pośrodku puszką na okablowanie. To okablowanie zmieniono – nie ma już bladoróżowego kabla o bardzo niskiej pojemności, są w jego miejsce dwa czarne, niezbyt grube, ale wyraźnie grubsze: symetryczny 4-pin i niesymetryczny duży jack. Oba lekkie i giętkie, a jakościowo przyzwoite, ale bez rewelacji. Przypinane do muszli tymi samymi małymi jackami 3,5 mm, tak więc wszystkie dawniejsze (z wyjątkiem najdawniejszych 2,5 mm) też będą pasowały. Co miało w moim przypadku bardzo duże znaczenie, pozwalając na stosowanie obu posiadanych Tonalium: standardowego i nadstandardowego.

    Do swych arcydrogich słuchawek producent nie dołącza gratisowego stojaka, wychodząc najwyraźniej z założenia, że przy produkcie tak wybitnym nikt nie będzie przykładał wagi. To niedodawanie mi się nie spodobało, zatrącało lekceważeniem, ale odnośnie samego podejścia musiałem niechętnie się zgodzić.  

     A cena, co z tą ceną? Na cenę też się zgadzam. Uzasadnienie poniżej.