Podsumowanie
Szkoda trochę, że odtwarzacz przenośny HiFiMAN HM-802 jest aż dwakroć droższy niż HM-602 i FiiO X5, ale z drugiej strony niezgorzej, że jest sporo też tańszy nawet od najskromniejszego spośród triady plikowych wojowników od Astell & Kern. Oferuje niewątpliwie brzmienie wyraźnie lepsze od tańszych, dorównujące niejednokrotnie droższym. Okazało się nawet, że niektóre słuchawki pasują doń lepiej niż do trzykrotnie prawie droższego AK240, choć inne okazały się jednak pasować wyraźnie gorzej. Ocena ogólna w tym stanie rzeczy musi być pozytywna, zwłaszcza że wygląd także wzbudził moją sympatię, jakkolwiek trzeba przyznać, że nie jest to powierzchowność podążająca tropem aparycji smartfonowych, do których użytkownicy urządzeń przenośnych zdążyli już przywyknąć. HM-802 prezentuje styl trochę retro, co uświadomiłem sobie przypominając wygląd niektórych dawnych radioodbiorników tranzystorowych uznanych zachodnich marek, sporo wprawdzie od niego większych, ale też mających podobne regulatory, a nawet identyczne nieraz pokrętła potencjometru. Masywna sylwetka, liczne przyciski i przełączniki w miejsce modnych teraz ekranów dotykowych, to niewątpliwie wspomnienie czasów minionych, zdawać by się mogło, dawno odeszłych. Może dlatego mnie ujął wyglądem, przypominając czasy młodości. Niezależnie jednak od tych retro koneksji wzorniczych jest HiFiMAN HM-802 urządzeniem w obchodzeniu się zeń praktycznym, łatwym do nauczenia. A przy tym raczej twardym, niepodatnym na uszkodzenia. Co by jednak nie mówić o powierzchowności i jakich argumentów za lub przeciw nie przytaczać, ważne jest prawie wyłącznie brzmienie, a ono okazuje się przednie. Już sama możliwość nawiązywania walki z ugrupowaniem AK (jakkolwiek mało patriotycznie by to zabrzmiało), w tym walki w odniesieniu do niektórych słuchawek skutecznej nawet z AK240, to niewątpliwa nobilitacja i przepustka na przenośne audiofilskie salony.
Lecz co się będę rozwodził i wyplatał słowne łamańce. Można wszak rzecz ująć krótko – tego HM-802 chciałbym po prostu mieć. Bo chociaż AK240 bardziej jest wyszukany wzorniczo i brzmieniowo wyrafinowany, to jednak HM-802 ustępuje mu bardzo nieznacznie, a brzmienie ma przyjacielskie, wszystkie spośród próbowanych słuchawek poza dakanałowymi doskonale raczyć sygnałem gotowe. W dodatku analogiczne cenowo i jak najbardziej do zastosowań przenośnych się nadające Pandora Hope VI napędzać chętne tak dobrze, że szał. Tak więc za sześć tysięcy plus owa nieszczęsna pominięta podstępnie karta pamięci, o której pamiętać niestety musimy sami, stawiają przed nami otworem podwoje przenośnego, plikowego high-endu, czego wszystkim amatorom ulicznego, tramwajowego i samolotowego grania, a także miłośnikom urlopowych i weekendowych wypadów za miasto życzę.
W punktach:
Zalety
- Świetna ogólna jakość dźwięku.
- Bardzo przyjazne dla sprzętu towarzyszącego i słuchacza brzmienie.
- Żadnych niedostatków na całym przekroju pasma, jak również żadnych na tym obszarze kłopotów.
- Doskonałe jak na odtwarzacz przenośny wypełnienie.
- Spektakularny bas.
- Łatwe w odbiorze soprany.
- Bogata, nasycona średnica.
- Pasuje do prawie każdych słuchawek.
- Stosunkowo duży zapas mocy.
- Dwustopniowa regulacja siły wzmocnienia.
- Obsługa DSD i MQS.
- Świetny DAC od Wolfsona.
- Equalizer.
- Dość prosta obsługa.
- Solidny, budzący zaufanie wygląd.
- Ponad dziesięć godzin pracy między doładowaniami.
- Potencjometr w postaci drabinki rezystancji.
- Za dopłatą wyższa jakościowo opcja symetryczna.
- Może służyć za DAC przy komputerze.
- Porządne opakowanie.
- Polski dystrybutor.
Wady i zastrzeżenia
- Brak dołączonej lub wbudowanej pamięci.
- Konserwatywne wzornictwo.
- Przyciski mogłyby działać sprawniej.
- Ekrany dotykowe to teraz standard.
- Niezbyt kontrastowy, słabo czytelny w jasnym oświetleniu wyświetlacz.
- Brak możliwości łączenia się z Internetem.
- Brak ochronnego skafandra.
Sprzęt do testu dostarczyła firma:
Strona producenta:
Dane techniczne:
- Pasmo przenoszenia: 20 Hz – 20 kHz
- Stosunek szumu do sygnału: 110 dB
- THD: 0.00035%
- Separacja kanałów: 72 dB
- Wyjście słuchawkowe: 3.5 mm mini jack łub 3,5 mm 4-pin.
- Przyłącza: USB, wyjście 3.5 mm mini-jack, port dokowania.
- Formaty audio: AAC, APE, FLAC, MP3, OGG Vorbis, PCM, WAV, WMA, DFF (DSD), MQS.
- Czas pracy baterii: 9 –10 h.
- Obsługiwane słuchawki: do 600 Ohm.
- Obsługa kart pamięci SD: do 128 dB.
- Upsampling: do 24bit/192Hz
- Przekątna wyświetlacza: 2 cale
- Specyfikacje odtwarzanych formatów cyfrowych: APE (Fast-Normal-High Mode), AAC (16K-320Kbps), FLAC (16bit 44.1 kHz i 24bit 96KHz), WMA (8 – 355 kbps), OGG (Quality 0- 10), WAV (PCM, MS-ADPCM, IMA-ADPCM), MP3 (VBR+CBR 8-320Kbps)
- Przetwornik DAC: Wolfson WM8740
- Wzmacniacz słuchawkowy: AD8397
- Wymiary: 11,5 x 7 x 2,75 cm
- Waga: 0.2 kg
- Gwarancja: 12 miesięcy.
- Cena: 3199 PLN.
System:
- Słuchawki: Grado SR60, Harman/Kardon SOHO, AKG K712, Pandora Hope VI, Beyerdynamic T5p, AKG K3003, OPPO PM-1, AKG K812 (kabel FAW Noir).
- Odtwrzacz plików: HiFiMAN HM-802.
oj, szkoda, że w recenzji nie pojawiły się nowe Grado; no chyba, że to za ich sprawą „są powody, by narzekać na firmę Grado”.
Nie, na nowe GS1000e narzekać nie ma powodu, choć porządniejszy, materiałowy oplot kabla by im nie zaszkodził. Nie pojawiły się z innych powodów. Po pierwsze, nie lubię używać słuchawek nie mających jeszcze własnej recenzji, no chyba, że takowa nie jest przewidywana; a po drugie, bo jeszcze się wygrzewają i cały czas słychać jak im brzmienie się zmienia. Tak więc wolę na razie dokręcać im tę brzmieniową śrubę, aż dystrybutor straci cierpliwość i zacznie się upominać. Inaczej można im wyrządzić krzywdę, zbyt nisko je oceniając.
Recenzji nowych GS-ów póki co brak, ale to akurat jest w moim przekonaniu dużym plusem, patrząc na to także z pozycji recenzenta; jest się pierwszym, nie trzeba i nawet nie można kierować się uwagami innych, to co się napisze będzie jedynie własnymi odczuciami, nieprzybrudzonymi spostrzeżeniami innych. Oczywiście nie twierdzę, że tak na co dzień to Pan jedynie ubiera w inne słowa cudze recenzje, bo tak rzecz jasna nie jest, ale jednak ucho i mózg czasem słyszy to, co chce usłyszeć czy to, co wcześniej przeczytał, więc takie całkiem świeże spojrzenie odbieram osobiście na plus. Ogólnie jest już w sieci kilka recenzji nowej serii E – np. ps1000e czy innych niższych modeli z serii prestige i wszędzie wskazuje się na większą czystość brzmienia, większą szybkość w przypadku dużych grado i nieco niższą temperaturę oraz koloryt barwy. Grado na trzy miesiące przed oficjalną premierą serii E umieszczał już nowe drivery do poprzedniej serii I, nie informując o tym swoich klientów i nikt się nie zorientował, nikt nie połapał, że brzmi to inaczej i spokojnie Grado mogłoby wprowadzić nową serię, poprawiając sygnaturę brzmienia i nie mówić o tym nikomu i nikt by o tym nie napisał. Ogólnie zmiany są na plus, to raczej ewolucja niż rewolucja. Zresztą skrót „e” od oficjalnego „everthing better” mógłby z powodzeniem i słusznie zostać odczytany jako „evolution”. Może ktoś woleć starszą generację, tak jak ktoś może preferować modele Audeze sprzed ery fazora, ale charakter pozostaje ten sam (w przypadku Grado nawet element ich sławnego wygrzewania). Zdanie właścicieli modelu gs1000, zwłaszcza tych polskich (nielicznych) łatwo przewidzieć – ci, co mają z „i” będą mówić, że dobrze się stało, bo są lepsze; ci drudzy będą się uśmiechać, że kupili nowsze i o niebo lepsze słuchawki. A wiadomo, że oba ugrupowania nie porównywały poszczególnych serii. W Grado – od serii reference w górę, a zwłaszcza przy modelu gs i ps kwestią najważniejszą i w stopniu najdalej wpływającą na ich dźwięk jest stopień ich wygrzania. Ci, co w to nie wierzą będą się śmiać i ja im się nie dziwię, bo też bym się śmiał, gdybym tego nie doświadczył, ale tak to wygląda i bardziej od tego czy to bez „i” czy z „i”, czy też z „e”, patrzyłbym na ten właśnie element, bo to nie jest tak łatwo sprawić, żeby słuchawki grały 2000h, bo jak się je tak samym sobie puści to się normalnie zepsują, stąd ta paradoksalna sytuacja; kiedy ktoś kupi sobie Grado, od razu go ciągnie do ich wygrzewania, przy czym Grado stosuje bardzo sztywne membrany, o bardzo wysokim stopniu naprężenia i zaciągnięcie do pracy takich świeżych membran przypomina jazdę 60km/h na pierwszym biegu czy też jazdę na wysokich obrotach samochodem, który dopiero co opuścił fabrykę. Dlatego też trzeba robić to z głową, a sam producent poucza, żeby dać słuchawką pracować normalnie i po prostu cieszyć się muzyką, co nie jest takie proste, kiedy ma się w głowie mit o wygrzewaniu Grado, który w tym akurat przypadku nie jest mitem, lecz prawdą. Uważam zresztą, że jest to największa wada Grado, choć z drugiej strony coś za coś. Ale należy to powiedzieć i do tematu podejść poważnie, bo choć głupota jest rzeczą dość powszechną i stąd nie powinna może budzić wielkiego niepokoju (chociażby dlatego właśnie, że na rzeczy powszechne nie ma się większego wpływu i nie ma się co daremnie pocić) to ta właśnie jej cecha wypływa z umiejętności jej rozpowszechniania, padania na podatny grunt i bardzo duża liczba osób, w tym audiofilów zamiast czegoś doświadczyć woli uwierzyć na słowo osobie, której nigdy na oczy nie widziała, a która też nigdy na oczy nie widziała słuchawek, o których pisze i dalej wcielić się w postać – jak pisze Proust o jednej takiej – „przechodniu, powiedź Sparcie” i rozpowiadać z miną gotową oszukać Tamerlana jaka jest prawda. Wracając do głównego wątku, wydaje mi się, że jak to w tym sprzęcie bywa, różnice są i są one wychwytywalne przy bezpośrednim porównaniu, które umożliwia stwierdzenie, że te są lepsze czy te mi się bardziej podobają, ale po dniu samotnego odsłuchu różnice znikają, mózg się przyzwyczaja, a reszta jest już wspomnieniem, najczęściej mylącym. Ale pozostaje muzyka, a to ona w tym wszystkim jest najważniejsza. To ona bardziej mnie w tym wszystkim interesuje – jakość nagrania, wykonania, jej rodzaj, to czy mi się podoba czy nie; odtwarzający ją sprzęt ma znaczenie drugorzędne, bo nawet taki za milion nie sprawi, że polubię muzykę, która najwyraźniej mi nie odpowiada. Wolę słuchać swojej muzyki z radia w telefonie niż owczego zawodzenia jakieś nowej murzyńskiej gwiazdy amerykańskiej sceny muzyki pop lecącej z Orfeusza.
Co do porównywania modelu GS-1000 i PS-1000 to pomijając ciężar tych drugich są to po prostu lepsze słuchawki. Rzecz jasna różnice w tej klasie nie są gigantyczne, ale jednak, zwłaszcza kiedy dysponuje się dobrym torem, który pozwala uwypuklić niuanse.
P.S. Nie wiem czy Grado wymieniło Michałowi drivery w ps1000. Można zapytać, może by użyczył i na pewno coś z tego porównania by wynikło. Dysponuję też skromną korespondencją z Jonathanem Grado na temat różnic nowej i starej serii – może okaże się to pomocne, podobnie jak moje słuchawki.
pozdrawiam
Marcinie, a Ty masz RS1 czy GS1000? Co do nowych Grado, to nie chcę się na razie wypowiadać, a co do Michała, to się chłopczyna gdzieś zapodział i znaku życia nie daje.
Michał ma zapewne jakieś tam swoje sprawy i swoje problemy, stąd czasu na „głupoty” pozostaje niewiele. Z tego, co wiem to jego PS-1000 były już lekko po gwarancji, stąd moja obawa, że Grado nie wymieniło mu przetworników na nowe, a wymiana odpłatna jest kosztowna, przy czym po jednej płatnej jak w przypadku Michała naprawie i upadku słuchawek po roku chyba na kolejną operację tego typu się nie zdecydował. Ale są to tylko spekulacje; nie mam w zwyczaju wypowiadać się za innych, sam Michał powinien zabrać głos, a mnie nic do tego. RS-1i już sprzedałem, a GS-1000i oczekują na nowego nabywcę.
Przetworniki wymieniają teraz w Warszawie, tak więc operacja jest znacznie krótsza. Wymiana zdaje się kosztuje koło osiemset złotych. Tak chyba Michał mi mówił. Jak będzie trzeba, to się go telefonem przygwoździ, bo nie może być tak żeby się migał. A zasadnicze pytanie jest takie, czy zgodziłbyś się podejść z tymi GS1000i, żeby je porównać z GS1000e? O ole oczywiście nie jesteś poza Krakowem.
To znów spekulacje, ale jeżeli gwarancja jest polska, naprawia Pan Janusz; jeżeli amerykańska, wysyłka idzie do USA, wiem, bo pytałem o to Grado. Znajomy zakładał odpłatnie w Polsce nowe drivery do RS-2 i zapłacił około 700zł i założę się, że koszt wymiany przetwornika w ps1000 jest wyższy i nie zdziwiłbym się, gdyby kosztował ok. 2tyś zł i więcej, ale tego dokładnie nie wiem – można zapytać o to audiosystem:) a wskazuje na to logika – jeżeli słuchawki kosztują w Polsce 7400zł to najważniejszy ich element 700zł? Ale wiemy jak to w tym hobby jest 🙂 Denony 7100 kosztowały w dniu premiery 5499zł, a ostatnio mi je sprzedawca w tym samym salonie oferował z nieco ponad 2tyś zł, ale wiadomo, kaska robi swoje i tych za 5,5 tyś. inaczej się słucha. A na kiedy ostatecznie planuje Pan recenzje nowych gs1000? Zna Pan moje podejście do sprawy, nie jest ono typowo polskie, ja nie muszę podchodzić i porównywać, żeby też coś z tego mieć; mogę je normalnie dać i tyle, a posłuchać ich razem można, gdyby to miało pozytywny wpływ na rzetelność oceny; bo tak całkiem serio to jak porozmawiałem ostatnio z kilkoma „audiofilami” to przeraziłem się nie na żarty.
Oczywiście, że trzeba posłuchać razem. Co dwie głowy, to nie jedna. Bardzo jestem ciekaw takiego porównania. Jestem cały czas u siebie, to się możemy umówić via mail.
Dzień dobry
Panie Piotrze- świetnie się czyta Pana recenzje. Czy HM-802 może pełnić rolę źródła stacjonarnego? Jestem początkujący i dopiero zaczynam budować tor audio.
Dlaczego komentarze pod recenzją HM-802 nie mają nic wspólnego z omawianym odtwarzaczem?
Tak, HM-802 może pełnić rolę źródła. Można z niego wyjść zarówno przejściówką z gniazda słuchawkowego, którą trzeba dokupić samemu (mały jack-RCA), albo pomijając sekcję wzmacniacza z głównego gniazda dokowania dołączonym kablem line-out, czyli także poprzez dwa gniazda RCA. Być może dałoby się też wyjść symetrycznie, ale to już pytanie do producenta i dystrybutora, bo w materiałach informacyjnych nic o tym nie ma.
A, i jeszcze odnośnie tego, dlaczego w komentarzach nic nie ma o testowanym urządzeniu. Mam nadzieję, iż głównie dlatego, że recenzja rozwiała wszelkie wątpliwości. Ale może są jeszcze inne powody? Może boją się pytać, albo się poobrażali? Albo się im nie chce, albo mają ważniejsze rzeczy do roboty. Lepiej się nie domyślać, co tam w kim siedzi 🙂
3D- Dyplomacja + Dystans + Dowcip. Chapeau bas.
Ok., a na kiedy tak mniej więcej planuje Pan tę recenzję (ten tydzień, przyszły, za dwa tygodnie)? Pytam, żebym mógł jakoś to zorganizować ze swojej strony. Można by też zapytać Michała przy jakieś okazji o jego PS-1000; taki wspólny meet „gradonaiwniaków” byłby pewnie owocny.
Ja wysłałem moje PS1000 do naprawy drogą morską – możliwie najtaniej. Nie wiem co się z nimi dzieje i średnio mnie to interesuje. Napisałem w liście załączonym w pudle, że nie zamierzam płacić za naprawę po roku od poprzedniej – w domyśle: zróbcie z tymi słuchawkami co chcecie. Ja już nie będę w nie inwestował, ani w żadne Grado.
U mnie ogólnie wszystko w porządku, tylko że etat poprzesuwał priorytety biznesowe, więc się mniej udzielam, ale firma działa i obecnie posuwam zamówienia do przodu w ramach dostępnego czasu. Jeszcze w międzyczasie odświeżałem mieszkanie.
Aha, jutro ma do mnie przyjść na testy pewien DAC lampowy i jak mi się spodoba, to sprzęt trafi do oferty sprzedażowej przez moją stronę internetową i pewnie wejdzie w skład kolejnych ciekawych zestawów grających w promocyjnych cenach. Konstruktor jest zainteresowany odsłuchem urządzenia przez możliwie wiele osób w Krakowie, ale najpierw się muszę sam pokiwać nad tym sprzętem, obgadać temat z budowniczym, itd.
To ja bym chętnie w Warszawie go posłuchał jeśli opinii z Mazowsza też jesteście ciekawi 🙂
To jak się już Michale nakiwasz, to go podrzuć, żebym i ja się mógł parę razy kiwnąć.
Marcinie, dzisiaj zadzwonię.
Piotrze ,zapomnialem zapytac kiedy opisywales Ultrasone E5,ktore dla Ciebie sa ladniejsze i wygodniejsze E5 czy E10?i drugie pytanie dotyczace E5 ,czy prowadziles odsluchy ich przed W.Pacula czy po nim,chodzi mi ktory z was mial bardziej wygrzane,bo przeczytalem wasze recenzje i porownywalem ze soba.
Ultrasony Edition 5 były najpierw u mnie. Wygodne są zarówno E5 jak i E10, ale według mnie E5 wygodniejsze.
Ktore z nich byly ladniejsze dla oka??
Według mnie E5.
Czy z HD-600 ten HM-802 zgra się dobrze? I jeszcze jedno – czy podpięcie wzmacniacza może mu jeszcze pomóc (mam Black Birda SR-71A).
W obu wypadkach odpowiedź jest twierdząca.
Dzięki.