Recenzja: Final Sonorous X vs Final D8000

Omówienie konstrukcji

   Ponieważ jedne i drugie dysponują własną, obszerną recenzją, więc jedynie przypomnę sprawy najistotniejsze.

Sonorous X

Szczytowe Final z półprofilu.

Te są droższe, dynamiczne i zamknięte. Wyposażono je w specyficznie obudowane przetworniki z 50-milimetrową membraną mylarową powleczoną tytanem, nad którą zawisa specjalny, wielootworowy profil akustyczny o nazwie BAM (Balancing Air Movement), będący w sensie chronologii technicznej pozostałością po drugim, malutkim, przetworniku z kotwicą zrównoważoną, z którego ostatecznie zrezygnowano. Drugiego przetwornika więc brak, ale pozostał w spadku po nim sferyczny moduł rozproszeniowy, mający w zamyśle nie tylko go podtrzymywać, ale też wkomponowywać w brzmieniową całość. Jako dziedzictwo tej drugiej funkcji zyskują jednoprzetwornikowe ostatecznie Sonorous X dźwięk o szczególnie przestrzennej formie, co wyjdzie na jaw w porównaniach. (Mamy więc w tym przypadku do czynienia z typową sytuacją wynalazku nieintencjonalnego, doszłego do skutku poprzez zanik funkcji pierwotnej z pozostawieniem towarzyszącego pożytku.)

Słuchawki są w bardzo wysokim stopniu metalowe, co czyni je stosunkowo ciężkimi (630 g) i całe przy okazji w zdobnych chromach i prawdziwych złoceniach, co wraz z najwyższego poziomu zaawansowaniem technicznym i surowcowym winduje cenę do 20 tys. PLN.

Od strony wyznaczników technicznych mamy do czynienia ze szczególnie niską impedancją (16 Ω) oraz wysoką skutecznością (105 dB), które to parametry plus konstrukcja zamknięta predysponują Sonorous X do wszelkich zastosowań, w tym też oczywiście sprzętu przenośnego. Są zatem na każdą okazję, ale zarazem biją luksusem, więc nie bardzo nadają się dla tych, którzy na ulicy czy w środkach komunikacji zbiorowej woleliby pozostawać anonimowi.

Final D8000

Anonimową powierzchowność w większym stopniu zapewnić mogą konkurencyjne Final D8000 – matowo czarnym i bezpołyskowo srebrzystym wykończeniem dużo mniej przyciągające spojrzenia. Są jednak półotwarte, zatem z eksportem hałasu, a przy tym dużo trudniejsze do napędzenia przez aparaturę przenośną. Nie całkiem niemożliwe, niemniej impedancja 60 Ω i skuteczność 98 dB stawiają wyższe wymagania użytecznej mocy wyjściowej. Waga za to jest mniejsza (523 g) i analogiczna wygoda. Też pewnie siedzą na głowie i muszle im nie opadają, a dotyk padów i nagłownego pałąka nie sprawia żadnej przykrości.

I w większym zbliżeniu.

Odnośnie samej konstrukcji – w tym wypadku planarnej – to zastosowano innowacyjne, specjalnie dla nich wynalezione membrany aluminiowe, do których pierścienie cewek nie są (jak to bywało dotąd) doklejane, a w nich bezpośrednio trawione. Ważne uzupełnienie tego patentu stanowi równie innowacyjny system wentylacji komór, nazwany AFDS (Air Film Damping System). Układ ten, za sprawą pięciu specjalnym otworów wentylacyjnych na obwodzie membrany przeznaczonych do balansowania ciśnienia, jednocześnie chroni ją przed nadmiernym wychyłem, mogącym doprowadzić do destrukcyjnego kontaktu z obudową, jak i zapewnia wyjątkowo korzystny całościowy opływ powietrza, w następstwie czego brzmienie zyskuje niezwykłą swobodę i naturalność. Dodatkowym atutem jest fakt, że ta trawiona bezpośrednio membrana jest aż o trzydzieści procent lżejsza od dotąd w słuchawkach planarnych stosowanych i na dodatek cała pracuje jak sztywny tłok, a nie uginająca się przepona; dzięki czemu jeszcze mniejsze są zniekształcenia i większa naturalność. W tym zwłaszcza niskie tonu bardziej obfite i bardziej jak prawdziwe.

Dodatkowy przyczynek do technicznej perfekcji to komplikacja ze strony padów. Te mają cztery (na krzyż) graniaste ubytki na wewnętrznym obwodzie, akurat takie, by otwierały pięć wspomnianych wentylacyjnych otworów. Ilość się jednak nie zgadza, a co więcej, producent proponuje samodzielne eksperymenty z sugestią, iż uchyłki powinny (a w każdym razie mogą) znaleźć się pomiędzy a nie nad otworami. Całkiem tak zrobić się nie da – rozkład wymusza przynajmniej jeden wylot otwarty w przypadku pozostałych uchyłków na środku pomiędzy nimi, można zatem wybierać między otwarciem jednego lub kilku i wybierać który otwarty, co rzeczywiście ingeruje w brzmienie i do czego się jeszcze odniosę. Planarny flagowiec Finala kosztuje wobec braku złoceń tylko 15 tys. PLN, pozwala więc sporo zaoszczędzić. A czy brzmieniowo ujmuje, dodaje, czy trzyma równy poziom – tym się teraz zajmiemy.