Recenzja: Cary Audio CAD-300-SEI

Budowa

Klasyk, i to jaki – oto Cary Audio CAD-300-SEI.

   W odróżnieniu od tranzystorowych diesli i stawiających dopiero pierwsze kroki wzmacniaczy cyfrowych, jest Cary Audio Design CAD-300-SEI pełnokrwistym lampowcem bez sprzężenia zwrotnego i z triodami o bezpośrednim żarzeniu. Nie jest natomiast wzmacniaczem o bezpośrednim lampowym wyjściu, tylko o transformatorowym (non-OTL). Zapewnia mu to większą moc, ale pozwala kręcić nosem purystom technologii lampowej, uważającym bezpośrednie wychodzenie sygnału z lamp mocy za lepsze. Sam mam w tej mierze spore doświadczenia, bo mój ASL Twin-Head zarówno jako przedwzmacniacz jak i wzmacniacz słuchawkowy może pracować w obu trybach, co rzecz jasna skłania do porównań. Z porównań tych wynika, że brzmienie OTL jest bardziej romantyczne, cieplejsze, bardziej płynne i z dłużej podtrzymywaną frazą, a transformatorowe bardziej energiczne, kontrastowe, oparte na krótszych brzmieniach i w związku z tym odbierane jako szybsze. Oba mają zalety, a w dużej mierze od samych słuchawek zależy, z którym bardziej będą atrakcyjne. Dla przykładu flagowa Audio-Technica ATH-W5000 zawsze bardziej podobała mi się w non-OTL, a słuchane teraz najczęściej AKG K812 w OTL. Trzeba jednak uczciwie przyznać, że jako przedwzmacniacz wypada Twin-Head zawsze bardziej udanie w trybie OTL, kiedy obowiązki dostarczania energii spadają na końcówkę mocy. W przypadku naszego Cary tego rodzaju dylematów ani potencjalnych ułatwień nie będzie, bo pracuje wyłącznie jako non-OTL, nie pozostawiając żadnego wyboru. I wcale to nie jest złe, bo z reguły nadmiar opcji powoduje wewnętrzne rozdarcie posiadacza, wiecznie zmuszonego dywagować: Może ten filtr? A może tamten? Z większym wzmocnieniem czy z mniejszym. Z jakim próbkowaniem? W OTL czy non-OTL? Symetrycznie? A może niesymetrycznie? Z tymi lampami, z tamtymi, z może jeszcze innymi? Nerwicy można od tego dostać i czasem lepiej zdecydować się na jedno ustawienie i zabawę w zmiany odpuścić. Recenzenta oczywiście to nie dotyczy, jako że z obowiązku powinien wypróbować co tylko się da, tak więc wdzięczny jestem owemu Cary, że mnie nadmiernie nie będzie tyrpał wyborami. Ale i tak da zapewne popalić, bo jest zarówno wzmacniaczem zintegrowanym jak i słuchawkowym, a więc od razu podwójna zabawa, a jeszcze do tego uchodzi za wybitny wzmacniacz dla słuchawek AKG K1000, co samo w sobie stanowi odrębną historię. Poza tym ma te swoje 300B i jeszcze 6SN7, a jedne i drugie lampy to niezgorsza zabawa w podmiany, bo sławnych takich obu rodzajów jest niemal na pęczki. Odnośnie tych podmian poczyniłem pewne starania i nie bez rezultatu, ale żadnej galerii porównań nie zaoferuję, bo nie mam własnej kolekcji lamp tego typu, w moich wzmacniaczach nie występujących, ani też nie znam nikogo kto by takie kolekcje posiadał. Nieco jednak w tej mierze udało się wskórać i o tym będzie za chwilę.

Długo kazała na siebie czekać ta żywa legenda wzmacniania lampami 300B.

Co do lamp własnych, czyli tych będących na fabrycznym wyposażeniu, jest obecnie Cary 300-SEI wyposażany w triody mocy od Gold Liona, noszącego dumnie w nazwie godła handlowe jednej z najsławniejszych lampowych manufaktur – brytyjskiego Marconi Company Ltd, przemianowanego później na GEC-Marconi Ltd, by odzwierciedlić istniejące od dawna partnerstwo z amerykańską General Electric Company. Oryginalny Marconi już od dawna nie istnieje, gdyż w 1996 przejęty został przez Ericssona, a prawa do godła na produkowanych przez siebie lampach nabył kapitał amerykański i produkuje je w Rosji. Uchodzą te amerykańsko-rosyjskie Gold Liony za ulepszone wersje Sovteków i Electro Harmoniksów; i naprawdę są niezłe, ale daleko im do oryginalnych Marconi czy GEC, które to firmy tak nawiasem lamp 300B nigdy nie wytwarzały. Z kolei pojedyncza lampa wejściowa i dwie sterujące to wszystko 6SN7, czyli podwójne triody małej mocy, bardzo wszechstronne i popularne. Te pochodzą od Electro Harmonixa i prezentują typowy poziom zwykłych lamp obecnie produkowanych. Trzeba tu jednocześnie zaznaczyć, że wymiana lamp 300B w przypadku recenzowanego Cary nie jest tak banalna jak triod mocy 2A3 w oryginalnym albo ʼ45 w moim przerobionym Twin-Head, gdyż nie ma on wbudowanego auto biasu i każdorazowo przy wymianie trzeba ustawiać za pomocą amperomierza i pokrętła śrubowego ulokowanego z tyłu za transformatorami odpowiednie parametry pracy.

Poza wymianą lamp, przypisaną do urządzeń lampowych jak wół do pługa, samo Cary oferowało niegdyś paletę udoskonaleń lub natychmiastowe nabycie wersji lepiej wyposażonej, na które to lepsze wyposażenie składały się kondensatory Jensena, rezystory i prostowniki Vishay, przełączniki Greyhill Switch, terminale głośnikowe WBT oraz szeroka paleta wykończeń lakierniczych. Można też było na indywidualne zamówienie zafundować sobie najlepszy potencjometr od Alpsa w miejsce standardowego Nobla i kondensatory od nieistniejącego już Auricapa. Było, minęło. Obecnie takiego podrasowanego Cary 300B SEI znaleźć można jedynie na rynku wtórnym, a sam producent oferuje tylko jedną, standardową wersję. Kosztuje ona około 20 tysięcy (oficjalnie 20 800 PLN), proponując w zamian swój klasycyzm i lampową magię na użytek głośników i słuchawek. Oferuje także trzy wejścia, a więc źródeł można podpinać kilka, przerzucając się pomiędzy nimi pokrętłem na panelu przednim. Znajduje się ono po lewej od centralnego potencjometru, po którego prawej umieszczono balans kanałów.

Do jakości budowy nie można mieć żadnych zastrzeżeń, natomiast jego struktura to już kanoniczny przykład, jak budować piękne urządzenia lampowe.

Całkiem po lewej jest niewielki włącznik główny, a całkiem po prawej gniazdo słuchawkowe, nad którym od strony wierzchniej lokuje się jego aktywator w postaci niewielkiego przycisku. Aktywność ogólna i aktywność wzmocnienia słuchawek oznajmiane są łagodnym świeceniem niebieskich diod, za których łagodność brawa.