Recenzja: HiFiMAN EF-6

  Brzmienie cd.

  Muzyka symfoniczna potwierdziła wcześniejsze ustalenia. Wzmacniacz i słuchawki od HiFiMAN’a znakomicie się w niej spisały, z wielką maestrią oddając zwłaszcza dobre nagrania o nieskompensowanej dynamice i silnych akcentach, czyli mówiąc bez owijania – płyty XRCD. Ich firmowa szkoła dużych, wyrazistych i bardzo mocno wbitych w realizm dźwięków doskonale się tu sprawdzała. Minimalnie brakowało jedynie wyższych harmonicznych, które nie wiem czemu, ale pewnie za sprawą nie do końca pasującego kabla, trochę za bardzo się wygaszały. Jednak w to się dopiero trzeba wsłuchiwać i analitycznym uchem to badać, a w czystej muzycznej impresji i bez porównań było naprawdę świetnie.

Historia powtórzyła się w kameralistyce. Tu także dominował pierwszy plan z jednoznacznym atakiem dużymi, bardzo prawdziwymi i głębokimi dźwiękami, przy nieznacznym niedostatku uciekania ich w dal i towarzyszącego temu zaśpiewu.

Najsmakowitszy oczywiście był rock i trudno wierzyć, że to przypadek. Wszak główna lawina egzaltacji słuchawkami ortodynamicznymi przetacza się przez Internet właśnie rockowym nurtem i to pośród adeptów tego brzmienia wzmacniacz i słuchawki pozyskują zapewne najwięcej nabywców. A w rocku liczy się przede wszystkim konkret, rytm i pierwszy plan. Jeśli podane są z autentycznym realizmem, należytą potęgą brzmienia i bardzo wysoką muzyczną kulturą, zdolną ujarzmiać częste w tym repertuarze niedostatki techniczne nagrań, to spełnione zostają wszystkie rockowe kryteria i potrzeby emocjonalne. I tak właśnie było. Rockowy repertuar brzmiał porywająco. Rytm sam się wybijał, a dłonie same składały się do gitary albo pałeczek perkusji. Ale jeśli ktoś myśli, że poezja śpiewana albo opera coś na tym traciły, to nie ma racji. Autentyczność głosów i ich niekłamana poetyka to wykluczały. Wszakże jeden warunek. Nie ma słuchania na niskich poziomach głośności. Soprany od razu blakną, a cały obraz staje się mniej ciekawy. System ortodynamiczny już tak ma i nie jest to jedynie kwestią epatowania samą siłą dźwięku, wyłącznie decybelami. Te słuchawki potrzebują mocy także by rozwinąć zamieszkującą w nich muzyczną kulturę i dźwiękową maestrię, które ukazują się dopiero wówczas, gdy je stymulować mocnym sygnałem. Dla miłośników cichego grania i dźwiękowej delikatności są słuchawki elektrostatyczne, o czym już kiedyś pisałem. Nie znaczy to, że elektrostaty nie mają potęgi i do rocka się nie nadają; znaczy dokładnie tyle, że lepiej od ortodynamików sprawdzają się na niższych poziomach głośności.