W krainie topowych elektrostatów: Konfrontacja Staxa Omegi II z Sennheiserem Orpheusem

Zakończenie

   Pozostaje na sam koniec odnieść się do przekazu innej słuchawkowej sławy – dynamicznych AKG K1000. Nie było bezpośredniego porównania, toteż musicie polegać na mojej pamięci. Bez wątpienia K1000 w mym systemie grają bardziej dosadnie i ostro. Nie jest to ich cecha przyrodzona, bo z innymi wzmacniaczami niż Croft potrafią być słodkie aż do mdłości, ale u mnie są bez wątpienia pikantne, a już zwłaszcza gdy pełniący rolę przedwzmacniacza ASL Twin-Head pracuje w trybie OTL. Jest to szczególnie łatwe do wychwycenia w przypadku instrumentów smyczkowych. Na Orfeuszu, a tym bardziej Omegach, są one łagodne i przestrzenne, podczas gdy na AKG można śmiało powiedzieć, że wypruwają ze słuchacza żyły. W przekazie elektrostatycznym obraz jest zawsze przestrzenny i łagodny, a w przekazie AKG przestrzenny i boleśnie przeszywający. Wybór należy do ciebie, słuchaczu.

Dane techniczne:
Typ konstrukcji: nauszne, elektrostatyczne, wzmacniacz klasy push-pull
Wzorzec akustyczny: strojenie typu pola rozproszeniowego (Diffuse field)
Siła nacisku pałąka: 4,6 N
Pasmo przenoszenia: 7-100 000 Hz (- 10 dB)
Współczynnik czułości: mniejszy lub równy 98 dB/1 kHz
Napięcie polaryzacji: 500 V
Zniekształcenia: poniżej 0.1%
Maksymalne ciśnienie dźwięku: 118 dB
Waga słuchawek: 365 g
Waga wzmacniacza: 13 kg