Recenzja: Hi-FiMAN HE-300

Budowa

Jako się rzekło, słuchawki są dynamiczne. Daje to oprócz łatwości napędzania także ten walor, że są lekkie. Od ortodynamicznych krewniaków zdecydowanie lżejsze, a przez to znacznie wygodniejsze. Ogólna konstrukcja jest bowiem u wszystkich wyrobów Hi-FiMAN’a identyczna, co w przypadku modelu lżejszego musi dać większą wygodę. Tym bardziej, że te ortodynamiczne naprawdę sporo ważą, a przy tym identyczne są też u wszystkich welurowe pady, w moim odczuciu znacznie przyjemniejsze dotykowo od oferowanych do wyboru skórzanych. Jednocześnie nie ma co popadać w euforię, bo użyte w teście do porównania Sennheisery HD 650 okazują się jeszcze lżejsze i wygodniejsze, tak więc pod względem wygody noszenia nie możemy postawić oceny wyższej od zadowalającej. Jest to wszakże ocena w pełni zasłużona, bez żadnego naciągania, bo żadne pejoratywy nie są tutaj obecne. Metalowy pałąk można bez obawy rozginać tak, by dopasował się do rozmiaru głowy słuchającego, a pady są wystarczająco obszerne by upchnąć w nie uszy, pozwalając tym sposobem pozbyć się jakiegokolwiek ucisku na małżowinę, którego bolesnych następstw możemy doświadczyć używając na przykład niższych katalogowo modeli firmy Grado. Regulacja wysokości zawieszenia muszel jest wprawdzie siermiężna, bo w oparciu o nagą siłę zacisku obejmy na pręcie mocującym, ale kiedy już właściwą wysokość ustawimy, trzyma ona swoją pozycję i nie musimy się tym zagadnieniem więcej zajmować. Same muszle pociągnięto na obwodzie srebrnym lakierem, a ich dominantą optyczną są bardzo duże grille z czarnej siateczki. Takie zestawienie kolorystyczne jest według mnie trochę zbyt krzykliwe, a sam lakier mógłby być nieco lepszej jakości, bo w końcu nie mamy do czynienia z wyrobem groszowym, tylko czymś za co przychodzi zapłacić około 250 amerykańskich dolarów.

Niewątpliwym atutem jest odpinany kabel. Łatwy do wymiany i ewentualnego zastąpienia lepszym zamiennikiem, a te są dostępne, chociaż cenowo niezbyt zachęcające. Ten oryginalny kabel jest długi, cienki i bardzo lekki. Nie stwarza eksploatacyjnych problemów, pozwalając usiąść nawet dość daleko od wzmacniacza i bez choćby śladu uczucia ciążenia na kolanach. Każdy z jego przewodów wiodących do muszli jest plecionką z dwóch cienkich, srebrzystych drucików w przeźroczystej izolacji. Zbiegają się one w poczwórną plecionkę i kończą złoconym małym jackiem. Sądząc po walorach brzmieniowych, jakość tej plecionki należy uznać za bardzo dobrą. W komplecie jest też złocona przejściówka na duży jack.

Wszystko to razem dostarczają nam w obszernym etui ze sztywnego czarnego materiału, zapinanym na zamek błyskawiczny i z praktycznym uchwytem. Spakowanie do ewentualnego transportu zajmuje parę sekund.

W sumie estetyka i ergonomia są dość przeciętne, ale nie pozbawione zalet, przy czym stylistyka jest konserwatywna i niespecjalnie pociągająca, lecz nie tutaj lokują się przewagi.