Recenzja: Beyerdynamic T90

Beyerdynamic_T90_1   Beyerdynamic jak nie robił słuchawek droższych niż za trochę ponad tysiąc złotych, to nie robił przez całe dekady, a jak zaczął, to sypie nimi jak z rogu obfitości. Zaczął oczywiście modelem T1 w 2009 roku, który miałem już przyjemność opisać, aczkolwiek nie była to taka pełnokrwista recenzja, tylko raczej zapoznawcze zagajenie. Po nim przyszły modele kolejne –  T5p, T70 i T70p, a teraz dołączył do nich jeszcze T90.

Pod względem ceny nowicjusz lokuje się pomiędzy nadal produkowanym i kosztującym wedle wciąż obowiązującej w jego wzpadku dawniejszej mody trochę ponad tysiąc złotych minionym flagowcem DT 990, a podchodzącymi z cenami pod cztery tysiące nowymi flagowcami T1 i T5p. Wystartował od dwóch tysięcy, a teraz czasami można go wyrwać trochę taniej, o ile natrafi się na jakąś promocję albo sprzedawcę skłonnego do upustu. Jego jakościowym wyróżnikiem jest bycie najlepszymi własnej firmy słuchawkami otwartymi, jako że T1 i T5p to słuchawki półotwarte i zamknięte. Duża litera T w nazwie sugeruje zaś, że mamy do czynienia z modelem wyposażonym w nowatorską technologię „Tesla”, polegającą na zastosowaniu wyjątkowo silnych i decentralnie umieszczonych na membranie przetwornika magnesów neodymowych o wyjątkowo dużej skuteczności. Kwestią otwartą pozostaje przy tym pytanie czy T90 są ostatnim słowem Beyerdynamica w mierze słuchawek otwartych, czy też przeskoczą je za czas jakiś T100, bądź coś w tym rodzaju. Póki co są jednak najlepsze i lepszej otwartości od Beyerdynamica nie uświadczymy.

Pokaż cały artykuł na 1 stronie

14 komentarzy w “Recenzja: Beyerdynamic T90

  1. Maciej pisze:

    Bardzo dobra recenzja. Jako posiadacz podobnego modelu potwierdzam wiele wniosków.

  2. Michal pisze:

    To może do kompletu recenzja T70 w przyszłości? Zbierają cięgi u recenzentów a w rzeczywistości grają wybornie

    1. Piotr Ryka pisze:

      W przyszłości na pewno. I T5p oraz modeli przenośnych.

  3. Michal W. pisze:

    T90 też się oberwało od co najmniej jednego „światowego eksperta”, a tymczasem da się z nich wycisnąć naprawdę dużo dobrego grania, tyle że ich sposób zestrojenia w stylu „nic za darmo” punktuje słabsze zestawy audio bezlitośnie.

    1. Michal pisze:

      Mam takie samo wrażenie słuchając T70, bezlitośnie ukazują słabość źródła

  4. Greg pisze:

    Witam,
    Przymierzam się do T90, dlatego chciałbym zadać pytanie o wysokie tony w tym modelu.
    Na wykresach wyglądają na nieco dominujące, w niektórych recenzjach można trafić na określenia typu: wysokie mają tendencje do sybilizacji, potrafią zakłuć itp.
    Jak można ten zakres w T90 porównać do np. Grado 325is,
    pozdrawiam, i życzę najlepszego na nowy rok!

    1. Piotr Ryka pisze:

      Moim zdaniem T90 mają wysokie tony lepsze niż Grado 325is, i w ogóle to lepsze słuchawki. Mnie bardzo się podobały. Nie jest trudno o dobry dla nich wzmacniacz.

  5. fallow pisze:

    Gratuluje bardzo dobrej recenzji!

    Poświęciłem tym słuchawkom spory kawał czasu i z perspektywy czasu zgadzam się w zdecydowanej większości z tym co zostało tutaj na ich temat przedstawione.

    Największym wyzwaniem w przypadku T90 nie jest ani potężny mocowo wzmacniacz gdyż przetworniki Tesli są raczej łatwe do rozpędzenia ani też uzyskanie pożądanego balansu tonalnego – słuchawki bardzo dobrze reagują na zmianę źródła lub wzmacniacza oraz innych elementów toru…

    Tym wyzwaniem jest – tak jak wyłuszczył to Piotr Ryka – przełamanie teslowej sterylności. Mimo, ze T90 graja jak na tesle bardzo dynamicznie i żywo (w porównaniu do T70, T1 czy T5) sterylność jest cechą z której dość trudno je wyrwać.

    Zdecydowanie nie wystarczy tutaj „dodać ciepla” czy „utemperować górę” lub „dodać trochę impaktu na basie”. Chodzi o finezję, polot, pewien impresjonistyczny zapęd którego im po prostu brak. Te słuchawki to świetny rzemieślnik z rozmachem w kontekście żywiołości czy dynamiki (zabijcie mnie ale lubie je bardziej akurat w tym jednym kontekście niż wszystkie inne Beyery jakie znam) ale o wspomniany polot czy zapędy impresjonistyczne musimy zadbać sami.

    Odpowiedni DAC, odpowiednie okablowanie oraz co powinno stanowić podstawę – wzmacniacz lampowy, najlepiej OTLowy (ale to oczywiście kwestia gustu).

    Przetestowałem sporo sprzętu z tymi słuchawkami i nie ulega dla mnie wątpliwości, że OTL i T90 są dla siebie stworzone.

    Przerobilem także całą ogromną rodzinę lamp 6SN7 i pochodnych oraz 6AS7/6080 i pochodnych.

    Tylko i wyłącznie dobór odpowiednich lamp pozwolił mi w końcu ich sterylnośc a wcale prosto nie było. Wybitne audiofilskie szlagiery pokroju Tung-Sol Round Plates czy Sylvania Bad Boy, MELZ 1578, Micky Mouse Ears, Chrome Dome po prostu nie pasują. Klasyki 5692 już wypadają lepiej, zwłaszcza te które mają dość eteryczną i eufoniczną średnicę. Póki co, najlepiej wychodzi u mnie RCA z lat 40tych oraz RCA 5692 również w najwcześniejszej wersji. Brimar również dobrze się sprawdza. Ken-Rad ma niestety zbyt suchą średnicę – za to świetną energię na basie. Wspomniany król – TS Round Plates – niestety jest zdecydowanie zbyt mało lotny sam w sobie, Bad Boy jest za mało bad w basowych rejestrach…:)) O dziwo już lepiej wypadają późniejsze Sylvanie GTA/GTB.

    Dobór lampy wejściowej jest bardzo ważny, ale prawdziwy przełom to dobranie odpowiedniej lampy wyjściowej/mocy.

    Bardzo lubie brzmienie 6AS7. Z reguły wzmacniacz oparty na takich lampach jest bardzo wdzięczny „w strojeniu” ponieważ pomimo róznych wytwórców samych 6AS7 – możemy korzystąć także z bogatej rodziny zamienników: 6080 w przeróżnych wersjach od standardowych po legendarne Bendixy, 5998, 2399, 421A, 7236, 7802, 6520…

    Z tych wszystkich lamp, kluczowe było użycie lampy która obiegowo gra bardzo przestrzennie, i idzie lekko w „surrealizm”. Bardzo ładnie T90 grają razem z 5998 czy 421A, ale to wybitne rzemiosło dalej brak polotu, mimo że można się w tym brzmieniu zakochać.

    Dopiero Bendix 6080WB, surrealista, zapewnił pożądaną doże impresji 🙂 Nie tyle, żeby można było powiedzieć że zmienił się charakter T90 ale w końcu ktoś poluzował twarde sznury na których Tesla jest zawieszona.

    Pozdrawiam,
    Prawdziwy fallow 🙂

    1. nowy pisze:

      Potwierdzam T90 i OTL (HV-1) udana para , grają naprawdę dobrze .

  6. Maciej pisze:

    Ja cały czas mam problem z Teslą, męczy mnie ten peak ok 5-7kHz, Lubię głośniej posłuchać i Tesle jakieś sztywne. A szkoda bo lubię Debeyrdynamica bardzo i ich design.

  7. Krzysztof pisze:

    Nie mam możliwości odsłuchania T90. Obecnie używam DT880 250 ohm. Mam do tego lampowy wzmacniacz Feliks Espressivo. Gra to fajnie. Szczegółowo i dość jasno. Jednocześnie z domieszką lampowy go ciepła. Coś mnie pcha w stronę zmiany słuchawek. Skłaniać się właśnie w stronę T90. Warto zaryzykować? A może od razu T1?

    1. Wiceprezes pisze:

      Szczerze zalecam cierpliwość i czekać na T1 V2, bo T90 mają duży odsetek „odtrąceń” – wielu znajomych miało, testowało i nie zatrzymali się przy nich na dłużej. Z Twoim Feliksem pewnie zagrałyby dobrze, bo to wzmak do słuchawek o raczej wyższej impedancji, ale w porównaniu z nowymi T1 prawdopodobnie nie będą miały żadnych szans – to po porostu inna liga. I nawet porównanie na samym ifi iDSD wystarczyło, żeby to zauważyć – to była przepaść jakościowa na korzyść T1…

  8. Tomek pisze:

    Witam, gratuluje bardzo ciekawej recenzji. Zastanawiam się nad zakupem, chciałbym wiedzieć jak wygląda generowana przez T90 scena w odniesieniu do AKG Q701 czy Philips Fidelio X2. Czy miał Pan może okazję ich bezpośredniego porównania i mógłby wskazać główne różnice przytoczonych modeli. Pozdrawiam i proszę o odpowiedz.

    1. Tomek pisze:

      Pozwolę sobie dodać że słucham głównie muzyki filmowej, akustycznej. Które z oferowanych słuchawek poleciłby Pan do takiego zastosowania?

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

sennheiser-momentum-true-wireless
© HiFi Philosophy