Budowa

Nowość, nie nowość – Cayin HA-1A

   Przyjrzyjmy się temu dokładniej. Sama obudowa jest nietypowa, bowiem przypomina niewielką komputerową. To taka wzmacniaczowa „mini tower”, a więc coś rozciągniętego w górę a nie na szerokość. Zdecydowanie to ułatwi wyszukanie miejsca na biurku, tak więc wzmacniacz niejako wyprzedził swoje czasy, przewidując nastanie ery biurkowego muzykowania. Ta mini tower jest cała srebrna i cała z metalu, a dominuje na niej nie pokrętło potencjometru, tylko okrągłe oko lampowego Wielkiego Brata, obdarzające nas bursztynowym spojrzeniem żarzących się za nim lamp. Oko jest obwiedzione chromowaną otoką, a pod nim rozlokowało się też tak obwiedzione stosunkowo małe pokrętło potencjometru, dość twardo chodzącego i niespecjalnie wygodnego w użyciu, wszakże większe szkody z tego nie wynikają, ponieważ daleko wystaje i łatwo je złapać. Jeszcze niżej mamy regulacyjną trojkę, to znaczy licząc od lewej włącznik główny, z czerwoną lampką indykatora, skobelkowy przełącznik pracy wzmacniacz/przedwzmacniacz, oraz po prawej gniazdo słuchawkowe, czyli krynicę dobrego dźwięku, o którą w tym wszystkim chodzi najbardziej i która oby była jak najlepsza. Na wierzchu i po bokach są tylko otwory wentylacyjne, za to z tyłu dzieje się sporo, a najciekawsze jest zaraz na samej górze, w postaci okrągłego pokrętła dopasowania impedancji. Podobnie jak we wzmacniaczu Phasemation ma ono cztery wartości (6-32, 33-64, 65-120 i 121-300 Ω), a dobrze radzę nie zapomnieć o jego właściwym ustawieniu, bo potrafi poprawić jakość. Poza tym jest para wejść RCA i także para wyjść, tak więc z tą funkcją przedwzmacniacza jest wszystko w porządku. Są również wspomniane wyjścia głośnikowe i wzmiankowany przełącznik trybów »Triode«/ »Ultralinear«, a o tym drugim już kiedyś pisałem, zdaje się przy okazji wzmacniacza słuchawkowego McIntosh, że ów innowacyjny sposób pracy wzajemnie się wspierających lamp wymyślił Alan Blumlein i opatentował w 1937 roku, a jego rezultatem ma być redukcja zniekształceń i większa sprawność w ten sposób skonfigurowanego wzmacniacza. Nie jest to przy tym pojedyncza technika w ramach jednego schematu, tylko trzy różne warianty, a w szczegóły nie musimy wchodzić, tylko skupimy się na efektach.

O wyglądzie krótko i na temat: ciekawy!

Całościowo wzmacniacz buduje poczucie solidności, oferując te swoje tryby i impedancje, a waży ponad 7 kilogramów i wyceniony został na 3 tysiące PLN. Od stosunkowo niedawna posiada ponownie po długiej przerwie polskiego dystrybutora, którym została firma Audiomagic, kiedyś natomiast był to Audio Klan. Parametry ma do tego niezgorsze, bo uzysk siły dźwięku 15 dB, odstęp sygnału od szumu 88 dB, THD 0,002%, a pasmo przenoszenia 25Hz – 30kHz. We wnętrzu pracują łącznie cztery lampy, a konkretnie na wejściu trioda 12AX7, wzmacniająco para lamp EL84, a na rzecz tego Ultralinear pojedyncza 12AU7. Lampy mocy są rosyjskie, od Electro Harmonixa, a pozostałe chińskie, najtańsze. I oczywiście można, a nawet należy, nabyć lepsze, ale tu ocenimy jak grało to w stanie sklepowym.