Recenzja: Verictum X Bulk

Odsłuch

A gdzie wpinamy Bulka, żeby osiągnąć dźwiękowy sukces?

   Sami producenci wybrali do testu rezydujący u mnie odtwarzacz Accuphase DP-700, a sprawdziwszy miernikiem lokalizację masy poinformowali mnie, że podpiąć się mogę pod dowolną śrubkę na tylnej ściance obudowy. A więc dobrze, bardzo proszę, podpiąłem.

Podpiąłem, a potem rozpiąłem. Potem znowu podpiąłem i jeszcze raz rozpiąłem. A potem jeszcze i jeszcze, aż mi się ta masa definitywnie we łbie sformatowała.

Nie ma wątpliwości, to działa. Cholera wie w czym się te zakłócające ładunki i fale radiowe topią, ale działa. Widać lubią takie małe, drewniane cebrzyki niewiadomo czym byle wcześniej schłodzonym wypełnione i się do nich chętnie przenoszą, uwalniając nas od swej irytująco-zakłócającej obecności.

Opis tego co się działo będzie bardzo krótki i w dodatku właściwie analogiczny do tego sporządzonego przy okazji testu elektromagnetycznego odkurzaczyka od Furutecha, bowiem od razu zdałem sobie sprawę, że działanie obu urządzeń w zasadzie jest identyczne, choć dopiero po chwili przyszło skojarzenie, że przecież to oczywiste, bo chodzi o dokładnie tę samą czynność, tylko inaczej przyłożoną. Muszę wprawdzie przyznać, że deStat działał silniej, ale zapewne z wymienionych już względów prądowych. On oddziaływał na płyty, których nic przecież wcześniej nie kondycjonowało, podczas gdy X Bulk pod obecność dobrze uziemionej linii energetycznej, wysokiej klasy kabli zasilających, rugujących zewnętrzne zakłócenia i – co dla niego najgorsze – kondycjonera z własnym osobnym uziemieniem, mającym nieco, choć nie do końca analogiczną funkcję. A mimo to zadziałał, co świadczy o nim jak najlepiej. Działanie to okazało się przy tym trochę podstępne i mylące z punktu widzenia kogoś próbującego ustalić jego zakres, bowiem pojawiało się natychmiast jedynie kiedy przewód uziemiający prowadzący do X Bulk odłączamy, a i to dopiero po jego wcześniejszej dłuższej w torze obecności. Natomiast w samym momencie podłączenia nic się początkowo nie zmienia i dopiero po kilku minutach można odczuć zmiany większe niż takie mogące być jeno złudą.

Najlepiej zacząć od odtwarzacza, byle by dobrać się do jego „masy”.

Jak mówiłem, nie były one jakieś szczególnie pokaźne i całkiem co do charakteru analogiczne z tymi od deStat; a konkretnie kiedy odłączałem przewód X Bulk, muzyczny obraz szarzał, płowiał i zmniejszał kontrast. Dźwięk stawał się bardziej ujednolicony i osłabiał wyraźność obrysów, tło odchodziło od czerni w stronę szarości, a dynamika się spłaszczała i żywość mniej czy bardziej gasła. To nie były jakieś mega różnice, ale kiedy kondycjoner był podpięty przez kilkanaście minut, wówczas jego odjęcie działało szybko i wyraźnie. Coś jakby zmniejszać o 10-20 V napięcie prądu zasilania, o ile mieliście okazję obserwować co wówczas się dzieje. A dzieje się to, że robi się mdło – że użyję krótkiej rymowanki. To nie jest ani trochę dobre, a już odtwarzacze Accuphase szczególnie tego nie znoszą, bo same z siebie nie są wybitnie pod względem zasilania obwodów zabezpieczone, tak więc idealny prąd na wejściu i dodatkowe wsparcie ze strony super uziemienia oraz czyszczenia zakłóceń radiowych są dla nich szczególnie cenne. Tracą wówczas ten swój z audiofilskiego punktu widzenia nieco irytujący wewnętrzny spokój, stając się żywsze i bardziej kontrastowe, a nie tylko głęboko brzmiące, analogowe i barwne. Tak więc wybór do testu jednego z ich przedstawicieli był niewątpliwie udanym pociągnięciem, pozwalającym dobrze ukazać zalety tytułowego kondycjonera masy.

Zachodzi jeszcze pytanie, czy żądana cena, wraz z groźną sugestią, że najlepsze efekty dadzą te X Bulk w działaniu grupowym, popodpinane do wszystkiego co się tylko nawinie, powinna obligować do zakupu. To niewątpliwie pytanie trudne – tym dla mnie trudniejsze, że sam używałem X Bulk w torze dla niego mocno niewdzięcznym, już wcześniej dość dobrze od różnych stron zabezpieczonym. A że nawet w takim przejawił jednoznacznie działanie, pisze mu się niewątpliwie w poczet zasług.

Na tego rodzaju pytania odpowiadać można w różny sposób, skłaniając się ku różnym wyborom. Jeżeli ceni się minimalizm a nie Minimusy, Powerusy i X Bulki, a oglądanie gotówki w portfelu jest przyjemniejszą czynnością niż ekstremalnie dobrze odtwarzana muzyka, to można sobie oczywiście darować, bo i bez tego grać będzie przecież pięknie. Kiedy jednak serio i z zapamiętaniem dążymy do ideału, a pieniądzy mamy dość i sam ich widok nie jest nam milszy od muzyki, wówczas dobrze jest sprawdzić, jak na nasz system audio i nasz zmysł słuchu działa takie oczyszczające kondycjonowanie, bo może się okazać, że działa na tyle mocno, iż życie bez niego nie będzie już miało tego powabu, a zakłócający nieobecnością perfekcji niepokój zepsuje smak każdego odsłuchu.

I już po paru chwilach efekt jest aż nad to słyszalny. Prawda że proste? I godne polecenia!

Najlepiej to chyba będzie ocenić wykonując kilka długich sesji z i bez X Bulk, porównując nie na bieżąco tylko w pełnym całościowym odbiorze. To nie powinno być trudne, bowiem producent obiecuje użyczać na okres dwóch tygodni swe urządzenia, tak więc droga do takich porównań stoi otworem. Moim zaś zdaniem z kondycjonerem odtwarzacz Accuphase DP-700 zyskał na tyle dużo, że nabycie dlań X Bulk będzie dobrym posunięciem, zwłaszcza dla kogoś na jakość szczególnie wyczulonego. Tak na dodatkową osłodę dla rozsmakowanego konesera dźwięku, który nie chce załatwić sprawy poprzez samo tylko nabycie drogiej aparatury – która powinna wszystko zapewnić sama, bo przecież kosztowała, a za coś do cholery się płaci. Ta obiegowa opinia tyle samo jest warta co powiedzenie, że do dobrego auta nie potrzeba zimowych opon, a do drogiego garnituru krawat już się nie przyda. Mówiąc mniej obcesowo – to są wierutne bzdury, na które nie zważając dążyć należy do ideału, nie oglądając się na to, że ten czy ów ignorant może nas nazwać wariatem.