Recenzja: Sulek Audio – kable zasilające

Budowa

Ta charakterystyczna plecionka już raz tu zawitała – w wersji RCA. Teraz czas na model zasilający firmy…

   Przewody zasilające Sulek Audio mają budowę analogiczną do ich interkonektów i kabli głośnikowych, to znaczy są plecionką trzech przewodów z czystej miedzi. Cała tajemnica to właśnie ta miedź, której pozyskiwanie stanowi tajemnicę. Z niej są żyły i wtyki, przy czym struktura kabla jest kierunkowa, a producent wprost błaga, by przy jego instalowaniu zanadto go nie naprężać, bo to dla przewodzenia katastrofa. Przewody są grube i ciężkie, zatopione w czarnej izolacji pozbawionej pretensji do biżuteryjnego wyglądu, a wtyki mogą być zarówno bardziej audiofilskie, to znaczy takie od Furutecha czy z innej manufaktury wtykowej, jak i zupełnie zwykłe, groszowe. Zdaniem producenta nie ma to na brzmienie najmniejszego wpływu. Próbowano różnych końcówek – od najdroższych po najtańsze – lecz z uwagi na własnej produkcji miedziane bolce łączone wprost z własnymi miedzianymi przewodami, żadnej poprawy wraz z tymi droższymi oprawami nie uzyskano. Także pudełka to zwykła tektura a nie inkrustowane skrzynie z wymyślnym otwieraniem, jakie się pośród drogich przewodów spotyka. Żadnego nie ma audiofilskiego misterium ani bicia pokłonów w stronę rozwydrzonej publisi. Tektura, napis SULEK – i tyle. Ale jak ktoś lubi żeby było po audiofilsku, to dostanie przynajmniej audiofilską cenę. Przewód zasilający kosztuje bite pięć tysięcy, bez żadnych wygłupów w rodzaju 4999,99 zł. Nie ma umizgów, nie ma chytrości, praktycznie zostajesz z samym kablem i bez swoich pięciu tysięcy. A w Internecie już się rozsiedli po forach mądrale i szydzą, że dałeś się nabrać jak dziecko.

Odnośnie kabli Sulka jest jeszcze jedna historia, tycząca jedynie tych zasilających. Są one mianowicie nie tylko kierunkowe (co  w przypadku łączy zasilających nie jest dla użytkownika ani trochę istotne, jako że ich kierunku pomylić nie sposób), ale poza tym mogą też mieć prawą lub lewą orientację.

Tu lądujemy w technicznym bagnie, bowiem sam parę już razy pisałem, że trzeba z tymi kablami zasilającymi bardzo uważać, ponieważ żyła gorąca (kiedy patrzysz na wtyk albo gniazdko), powinna się znajdować na prawo od położonej na górze żyły uziemienia. Prawda to, albowiem tak właśnie stanowi norma, tylko kto by się tymi normami przejmował? W efekcie połowa kabli zasilających po włożeniu do zgodnego z normą gniazdka podaje tę żyłę gorącą jak trzeba, a druga połowa przerzuca ją na lewo, krzyżując po drodze żyły. To jednak dopiero wstęp, a rozwinięcie akcji jest takie, że jedne urządzenia grają lepiej gdy je podpinać do zasilania zgodnie z normą, a inne właśnie wolą żyłę gorącą po lewej.

…Sulek Audio.

Firma Sulek Audio na podstawie rozległych ponoć testów utrzymuje nawet, że więcej urządzeń chce zasilania po lewej niż prawej, a różnice brzmieniowe bywają wręcz dramatyczne. Sam na takie nieraz trafiałem, tak więc wierzę bez długiego dowodzenia. Powstaje wszakże pytanie – dlaczego tak się dzieje? Z jakiego powodu prawo-lewo ma znaczenie i jedni lepiej grają po prawej a drudzy po lewej? Odpowiedzią jest podobno kierunek nawijania zwojów na transformatorach, a w każdym razie główny konstruktor, maestro Sulek, tak utrzymuje.

Dochodzimy w tym miejscu do finałowej wolty, a są nią przewody osobne dla obu orientacji, to znaczy takie lewo-lewo i prawo-prawo. Jako uzupełnienie ich także przedłużka, która zamienia lewo na prawo lub prawo na lewo, by można było sobie przeskakiwać ze strony na stronę jak w polityce. Można się zatem dzięki przewodom Sulka dopasowywać dowolnie bez używania gniazd Shuko, a mając dwa różne przewody sprawdzić, który typ podłączenia dane spośród naszych urządzeń woli. Sam się w tą tematykę zmotywowany okolicznościami zanurzyłem badawczo i okazało się, że odtwarzacz Accuphase woli orientację lewą, podobnie jak wzmacniacz Crofta, natomiast przedwzmacniacz Twin-Head jest po bożemu prawomyślny i prawo-gorący. Wszystko to razem nie jest jednak tak proste jak na papierze wygląda, zwłaszcza w odniesieniu do Accuphase, i tym się teraz zajmiemy.