Odsłuch

Znane z innych konstrukcji iFi tryby 3D i XBass zostały ulepszone do standardu +.

   Zacznijmy tak ogólnie, to znaczy od brzmienia całego zestawu, a jakie szkody (może także korzyści?) przynosi wypięcie modułu iTube, napiszę na zakończenie.

Nim jednak obejmiemy ową całość opisem poruszyć muszę parę tematów:

Po pierwsze, na tle recenzowanego kiedyś zestawu iFi, opartego o dokładnie te same elementy w starszych wersjach, dało się zauważyć ważkie zmiany. Zmienił się całościowy sposób prezentacji, co zawdzięczać należy zapewne parze dwurdzeniowych przetworników Burr-Brown 1793 DSD512/PCM768/2xDXD True Native® DAC w iDSD BL, które zastąpiły pojedynczego ESS Sabre Hyperstream z pierwotnego iDAC-a. Te nowe poznaliśmy już przy okazji testu iDSD LE nano, który ma jedną taką kość, a nie od rzeczy będzie też zauważyć, że vintage Burr-Brown 1793 będą także obecne w zbliżającym się do rynkowego debiutu flagowym przetworniku iDSD PRO, co stanowi jasną sugestię, iż zdaniem iFi lepszych kości DAC do zdobycia w tej chwili nie ma. Samo iFi zwraca uwagę na ich szczególną muzykalność, ale moim zdaniem cechą wyróżniającą jest szczególna wyrazistość obrazowania. Kontury pod ich dyktando się wyostrzają, kontrast podnosi, czerń tła czernieje i wszystko staje bardziej drążące. To pokazało się już w iDSD nano LE i to powtarza się w iDSD BL.

Druga rzecz, bardzo ważna, tyczy samego iTube2. Koniecznie moim zdaniem należy w nim ustawić wzmocnienie na +9 dB, jako że wpływ lampowego brzmienia staje się wówczas większy. Szczerze powiedziawszy przy ustawieniu 0 dB, z jakim zestaw do mnie dotarł i z jakim go odpaliłem, nie byłem w pełni usatysfakcjonowany. Nadmiar wyżyłowanej ostrości a zbyt mało lampowego piękna, tak bym to określił. I nawet nastaw lampy na tryb SET – niewątpliwie najbardziej melodyjny a jednocześnie najmniej kontrastowy – nie był w stanie tego skompensować. Po przejściu na +9 sytuacja zmienia się jednak wyraźnie i można rzec, lampa dochodzi nareszcie do głosu, a wraz z tym proporcje wyraźność-śpiewność się wyrównują.

Tak jak i w oryginale, tak i tutaj urządzenie może działać jako bufor, albo pełnoprawny przedwzmacniacz z różnymi stopniami wzmocnienia.

Trzecia sprawa, to dołączone interkonekty. Przemógłszy wrodzone lenistwo wykonałem telefon do dystrybutora i poprosiłem dodatkowo o stelaż iRack, pomny faktu, że dostarczane wraz z nim interkonekty okazały się kiedyś nadspodziewanie dobre. Pamięć mnie nie zawiodła; z interkonektami od iRack robi się cieplej, melodyjniej, z dłuższymi wybrzmieniami. Wciąż jednak zostajemy w manierze realistycznej i żywiołowej, a nie jakiejś powłóczystej i rozmarzonej. Nawet z lampą w ustawieniu SET wieża od iFi to przede wszystkim szybkie tempo, dynamika i wyraźność obrazowania, tyle że wraz z lepszymi kablami i stopniem lampowym okraszone ciepłem i urodą brzmienia. Niezależnie jednak od tej obserwacji kable dostarczane z urządzeniami uznać należy za całkiem dobre i na początek w zupełności wystarczą.

Ostatnia rzecz, to dopasowania związane z procesorami XBass+, 3D+ oraz trzema trybami lampowymi. O zmianie w sposobie działania procesora 3D+ należy zauważyć, iż z pewnością zostało poprawione i nic już nie dzieje się teraz kosztem czegoś, poza samą większą odległością między źródłami, o którą przecież chodzi. Mało tego, w mocniejszym ustawieniu obraz wyraźnie się podostrza i nieznacznie podgłaśnia, czemu jednak nie towarzyszy wyciszenie tła, jak to się niedawno pokazało w innej co do natury obróbce cyfrowej transferu PCM-DSD. Podobny jak tam jest natomiast wzrost wyraźności i kontrastu, uzyskiwany między innymi podbiciem sopranów i ogólnej dźwięczności. Czy to się jednak opłaca? Odpowiedź nie jest jednoznaczna. Całkiem nie jest. Wiele utworów podobało mi się bardziej bez ingerencji 3D+, ale na przykład sławna Overseer Overture z albumu Passion Play Jethro Tull z jej użyciem wypadła dużo lepiej. Podobnie działo się z procesorem XBass. Teraz to XBass+, a więc też zmodyfikowany, działanie swe przejawiający bardzo wyraźnie, niemniej nie zawsze pozytywnie. Podbarwienie czy przedobrzenie basowe to nic przyjemnego, szczególnie w przypadku słuchawek mających własną potęgę basu. Niemniej niektóre utwory potrafią zabrzmieć z podbiciem efektowniej, i kto ma dostęp do zasobów Tidala, może dla przykładu przetestować utwór The Forge z płyty Three zespołu Blue Man Group. Użycie XBass+ zmienia go radykalnie i moim zdaniem na lepsze.

Na tylnym panelu bez zmian – po jednym komplecie wejść i wyjść typu RCA.

Nie inaczej, to znaczy też niejednoznacznie, sprawy mają się z ustawieniami lampowymi, o których sam producent zaznacza na wstępie, że nie ma wśród nich wyboru optymalnego. Ustawienie SET przy podbiciu iTube2 na +9dB wysuwa się wprawdzie moim zdaniem na pierwsze miejsce, ale kto wolałby mieć brzmienie bardziej kontrastowe i atakujące, dla tego lepszy będzie tryb Push-Pull albo przynajmniej Classic. Pierwszy (podobnie jak procesor 3D+) wzmacnia dobitnie soprany i potęguje dźwięczność, drugi soprany ma spokojniejsze, ale dźwięczność też wzmaga. Natomiast SET płynie, płynie i najbardziej darzy muzyczną poezją, którą wysokiej klasy interkonekty, nawet już te od kompletu iRack, potrafią też natchnąć muzycznym szałem.